`En, was het een fijn moment dat je kindje geboren werd?`

Dat vroeg iemand mij vandaag. 'Nou nee...' en de tranen sprongen (alweer) in mn ogen.
Empathisch reageerde de persoon op mn tranen... 'Joh.., echt.. Wat dan?'
De geplande keizersnede wat zo mooi had moeten zijn was (volgens de vk in het ziekenhuis) 'keizersnede from hell'.

Zoveel pijn gehad tijdens de keizersnede. Zoveel gevoeld. Zo onmachtig en zo radeloos van pijn dat ik gevraagd heb om een algehele narcose.
De verdoving in mn rug verkeerd (of veel te laag) gezet. Ik kon nog lang mn tenen bewegen... Had al pijn bij het 'checken' of de verdoving goed zat...
Ja, ik had nog pijn!! Anesthesist gaf aan dat dit geen pijn kón zijn, het was (volgens de man) aanraking...

AANRAKING? PIJN!! ik legde het maar bij me neer. Prima.. Dan heb ik t waarschijnlijk fout. Voelde me misselijk worden, mn maagzuur kwam omhoog. Kreeg bakje naast mn hoofd en een middeltje tegen
misselijkheid. Ze gingen verder. Zóveel pijn. Gynaecoloog pauzeerde twee keer (om de verdoving extra in te laten werken) Maar toen hij weer door ging, weer die snijdende enorme pijn. Rond mn navel, rechts naar mn zij.
Dit trek je niet... Zoveel pijn. Alsof je in een derde wereldland bent en ze zonder verdoving het kind uit me snijden..

Ik zie mn handen nog verkrampen, mn armen uitstrekken naar iets om maar met de snijdende pijn te kunnen dealen... De groene kussentjes onder mn armen, mn handen verkrampt van de pijn. De muur van de ok. Help!
'Dit trek ik niet, maak me maar weg. Ik wil dit niet meer'. Ik mn hoofd kon het me allemaal niet meer schelen. De baby is in goede handen als het geboren wordt. Ik zal het niet mee maken maar dit kán ik niet... Dit trѐk ik niet... Zoveel pijn.
'oké, dan ga je onder algehele narcose'... 'Ja... Sorry, ik kan dit niet meer... Ik trek het niet meer, hoe lang ben ik weg??' Een half uur, 45 minuten...

Oké, in mn hoofd vond ik dat goed. Binnen het uur van de geboorte van ons kind ben ik wakker. Dan zal ik het kindje zien! Maar dit kan ik niet meer. Zoveel pijn..

Een geel kapje met zuurstof krijg ik op mn neus. Even ademhalen... 'Volgens mij werkt het nog niet, ik slaap nog niet'.
Een ander kapje. 'Je gaat nu slapen'.... 'Echt niet, zie je wel.. Ik ben zelf zo niet te verdo.... ' alles werd wazig en weg was ik..