Ongelukkige dagen

Ik was en ben nog steeds dolgelukkig met ons kindje dat we verwachten. Maar ons geluk word nu wel wat overschaduwd door de recente gebeurtenissen en juist nu dat we over een week het blije nieuws wilde gaan vertellen.

Een tijdje terug vertelde ik al dat mijn ouders uit elkaar waren en dat het met haar nieuwe vriend niet over rozen ging. Nu gaan ook mijn vriend zijn ouders scheiden, een klap die ik niet had zien komen en die hard aankwam bij mij. Ik zag dit als een fantatisch gezin dat alles voor elkaar had, maar schijn bedriegd. Ik ben vaak opgevangen door mijn oma en daar waren ook vaak ruzies maar die werden daarna altijd bij gelegd. Het was fantastisch om daar op te groeien, maar waar gaan mij kinderen terecht kunnen als geen van onze ouders nog samen zijn. Het is niet dat ik ze zie als goedkope opvang, maar zij kunnen dan dingen meegeven voor de opvoeding van onze kinderen die wij niet kunnen omdat zij al meer kennis hebben op dit gebied dan wij. Ook raad of hulp vragen zal dan nog moeilijker zijn.

Ik vond dit wel heel erg, maar het ergste vind ik dat mijn vriend nu ook aan onze relatie begint te twijfelen en ik hem geen garantie kan geven dat het bij ons niet zal gebeuren. Ik snap wel dat dit moeilijk en verwarrend is voor hem, maar we moeten in onze relatie blijven geloven en er alles voor doen dat dit niet gebeurd, anders is ze inderdaad gedoemd om te mislukken als we onze relatie spiegelen aan die van onze ouders. Wij zijn verschillende personen met een andere relatie en wij beslissen zelf hoe onze relatie word of niet. Ik hoop dat ons kindje onze ouders terug een beetje korter bij elkaar zal brengen.