Afgelopen weekend dan eindelijk toch de knoop doorgehakt en besloten Sami wel te laten inenten tegen de Mexicaanse griep. De afgelopen dagen werd mijn standpunt wel weer enigszins aan het wiebelen gebracht door berichtgeving van allerlei aard, maar ik heb toch voet bij stuk gehouden. Met de gedachte 'het risico dat hij de Mexicaanse griep krijgt en hieraan overlijdt is groter dan het risico op (lange termijn) bijwerkingen' in mijn achterhoofd ben ik vanmorgen op pad gegaan naar Ahoy. Wel heb ik de hele nacht wakker gelegen om alle heisa die er gemaakt wordt om die hele griep en alle heftige tegenstanders van het vaccin, sloeg de twijfel om te enten weer toe, dacht ik aan het regenachtige ritje dat ons te wachten stond en staan de blauwe wallen nu onder mijn ogen terwijl ik dit typ.
Maar liefst 45.000 uitnodigen zijn er door de Rotterdamse GGD verstuurd om kinderen van 6 maand t/m 4 jaar en huisgenoten van kinderen tot 6 maanden, vandaag te laten inenten in Ahoy. Ik had dan ook mega rijen verwacht en vreesde het gekrijs en gehuil van baby's en kinderen die de prik zouden krijgen. Wat een opluchting was het om te zien dat er geen enkele rij te bekennen was! Ik kon direct doorlopen naar een van de (volgens mij) ruim 50 tafeltjes om het vaccin te halen. Ik was duidelijk niet de enigste die lange rijen in Ahoy vreesde en anders dan mij, zijn veel mensen de prik gisteren al op een andere locatie buiten Rotterdam gaan halen (is mij verteld door de GGD medewerkers).
Het prikken zelf was gelukkig ook snel achter de rug. Ik mocht Sami op schoot houden, trok zijn broekje en maillot omlaag en voor ik het wist, zat de prik er al in. Sami keek me even twijfelend aan, sloeg een korte kreet en was weer stil. Het spul zat in Sami's kwetsbare lichaampje en nu was er geen weg meer terug! Met een gevoel van opluchting heb ik de zaal van Ahoy weer verlaten en het zien van al die ouders die hun kind lieten inenten, gaf me een geruststellend gevoel. De organisatie was overigens erg goed; er waren veel medewerkers van de GGD aanwezig, EHBO'ers en natuurlijk veel ander personeel van onder meer Ahoy zelf. Er lagen diverse aankleedkussens met stapels luiers waarvan iedereen gebruik mocht maken. Bij de uitgang werden er mandarijnen en kleurplaten uitgedeeld. Net als de mandarijn, heb ik de kleurplaat ook maar afgewezen, onder het mom dat mijn zoon nog niet in staat is om uberhaupt een potlood vast te houden ;) De tweede prik staat over drie weken gepland, te weten 17 december.
Tot nog toe heb ik niets anders aan Sami kunnen merken en ga ik ervan uit dat hij er geen last van heeft. Ik mag alleen maar hopen dat ik de juiste keuze heb gemaakt om hem wel te laten inenten! Als ouder zijnde wil je alleen maar het beste voor je kind en moet je nu eenmaal keuzes maken. Wel of niet vaccineren is tot nu toe de moeilijkste keuze geweest die mijn man en ik voor Sami moesten maken. Het is desalniettemin een weloverwogen beslissing geweest!
reacties (0)