Ik snap er niks meer van!

Eindelijk had ik met mijn partner de stap gemaakt. We zijn naar de huisarts geweest.
Net een paar dagen voor alle Corona ellende echt doorzette in Nederland. Ik voelde me ietwat schuldig de huisarts daar nu mee lastig te vallen, want er is een epidemie op komst.
Gelukkig heb ik een hele lieve huisarts die snapte dat dat ook gewoon door gaat. Een welkome afleiding tussen alle virusinfecties. Dat dat nu een pandemie is geworden waardoor alle niet noodzakelijk zorg niet meer door gaat hadden we niet kunnen voorspellen.
Met een verwijsbrief voor onderzoek in onze handen gingen we er vastberaden tegenaan. Waar ik eerst nog dacht, het zal wel meevallen, we timen vast niet goed, denk ik nu dat er echt iets mis is bij mij.

Maar we kunnen het nog niet laten checken en dat zal ook nog wel even op zich laten wachten.
Daarnaast komt ook angst om de hoek kijken. Willen we wel een kindje op de wereld zetten in deze rare tijd? Maar de wens is zo groot. Het vult je hele hart, dat voel ik elke dag. Ik denk er vaak aan. Probeer mezelf er ook van af te leiden.
Wat blijft dat lastig, zeker met een onzichtbare vijand waar we oorlog tegen voeren.

Dit is ronde 14 of 15. Ik ben de tel kwijt.
Vorige cyclus was echt vreemd, werd op dag 26 ongesteld (had op dag 14 een positieve ovulatietest van CB). Normaal word ik nooit zo snel ongesteld! Korte menstruatie, 3 dagen ipv 4 of 5 en maar 1 hevige dag.
Normaal heb ik al onregelmatige cyclus, maar deze cyclus slaat weer alles. Opnieuw met CB testen getest, vanaf dag 13. Want voor dag 13 heb ik nog nooit een positieve ovulatietest gehad de afgelopen 8 maanden.
Het is nu dag 22 en nog steeds geen positieve ovulatietest.
Vraag me echt af of alle stress van de afgelopen 2 weken zn tol eist op mijn cyclus.
Ik werk in het ziekenhuis en doe een opleiding ernaast. Nu school digitaal gaat been ik dat allemaal juist niet meer bij en heb ik dat met veel verdriet on hold moeten zetten. Werk wordt steeds drukker.
Ook de angst dat mijn familieleden Corona zouden krijgen en we elkaar nu tijdelijk niet kunnen zien (en we wonen al niet dicht bij elkaar) deed me geen goed.
Of heb ik juist een cyclus zonder ovulatie?

Ik snap er niks meer van en weet niet of ik nog even moet doortasten of mijn menstruatie moet afwachten. Zucht, een kinderwens is niet rozengeur en maneschijn.