Valentijn

Frederick en ik hebben voor de eerste keer Valentijn écht gevierd. :) Niet echt omdat het Valentijn was, maar omdat we als koppel en als nieuwbakken ouders eens tijd voor mekaar moesten maken. En het was een geslaagde dag!

Om te beginnen zijn we gaan ontbijten met een Bongobon die we vorig jaar nog voor onze verjaardag hadden gekregen. Net op tijd want het ding verviel eind deze maand. :) Feline hadden we bij mijn moeder gelaten. Het voelde wel raar om haar zo bij iemand anders dan de papa achter te laten. Frederick heeft me echt naar de auto moeten trekken of ik was daar gebleven, denk ik. Maar ik heb me dan toch van mijn prachtige dochtertje kunnen weghalen en zijn we nog op tijd bij Dijk34 in Lier aangekomen. Daar was het erg gezellig en het ontbijt was echt lekker. Alleen een beetje jammer dat het nét iets te weinig was. Nu Feline niet meer op m'n maag drukt, heb ik mijn oude eetlust terug, denk ik. Ik kon met gemak nog zo'n ontbijt op. :p

Daarna zijn we naar de cinema geweest, Dossier K gaan zien. Hoewel het Frederick zijn keuze was, vond ik het een heel goede film. Ik heb het wel een beetje moeilijk gehad om wakker te blijven. Maar na slechts 3 uurtjes te hebben geslapen (Feline had die nacht krampjesgehad), is dat niet verwonderlijk hé. Ik heb daar ook mijn honger gestild met een halve emmer popcorn, de rest was voor Frederick want ook hij zat met nog een beetje honger na het ontbijt. :s

Na de film gingen we normaal gezien nog iets drinken, maar ik begon Feline toch nét iets te hard te missen dus zijn we maar naar mijn moeder gereden. Ik zat bovendien met enorm pijnlijke borsten doordat ik Feline geen eten moest geven en ik mijn kolf niet bij had. Nota aan mezelf: altijd kolf meenemen als Feline er niet bij is en ik langer dan 4u weg ben! :) Of toch op z'n minst verse borstcompressen in mijn handtas steken, want dat had ik ook niet bij met als gevolg 2 grote, natte, donkere plekken op m'n T-shirtje. :s

Eenmaal bij ons mama thuis, heb ik Feline eten gegeven. Borstvoeding geven heeft nog nooit zoveel deugd gedaan, denk ik! :) Ze had ook grote honger en dus duurde het wat langer voor we klaar waren. Frederick was toen lichtjes nerveus omdat we te laat zouden komen op de verrassing die hij nog voor mij had gepland. Het was druk op de baan en aangezien ze overal al een tijdje zonder strooizout zitten, was het een beetje een stressmoment voor hem. Gelukkig dat zijn moeder constant in de pampers heeft gezeten en dus geen uitleg nodig had bij het hoe en wat rond Feline.

Nadat we onze kleine meid bij de oma hadden geïnstalleerd, reden we naar Weert, waar Frederick een etentje voor 2 had georganiseerd in een klein, romantisch restaurantje aan het water. Ik kon wel huilen, zo lief vond ik het. :) Omdat hij niet wist of ik alles lustte van het Valentijnsmenu, hebben we à la carte besteld: een lekkere steak met champignonnenroomsaus en frietjes en een apfelstrüdel met ijs als dessert. :p En het heeft gesmaakt!

Valentijn met Frederick heeft mijn batterijtjes echt terug opgeladen. En de liefde en genegenheid die een beetje zoek waren geraakt door de vermoeiende dagen en nachten met Feline, zijn sterker dan ooit aanwezig.

Frederick, ik hou echt zielsveel van je. Dat er nog zo'n dagen mogen komen. En ook nog zo'n kindje(s). :)