Lang wachten wordt beloond zeggen ze wel 'ns en dat is absoluut zo, want na 39 weken en 6 dagen zijn wij inmiddels de supertrotse ouders geworden van onze zoon Olov. Natuurlijk is ook zijn grote zus enorm trots op hem, want hoewel ons meiske soms héél onzeker kan zijn, heeft zij haar broertje direct in haar hart gesloten.
De geplande keizersnede verliep wat moeizaam voor de gynaecoloog en haar assistente, maar met een vacuümhoedje en een krukje erbij lukte het uiteindelijk om grip te krijgen op ons draaiende en nog niet ingedaalde ventje. Hijzelf had er gelukkig niets van geleden en ook mama kwam ongeschonden uit de strijd. Toen mama later als pijnstiller 15 mg morfine toegediend kreeg ging helaas voor haar het licht heel even uit. Maar dit mocht de pret niet drukken en gelukkig was zij twee dagen later al zó opgeknapt dat we op donderdag al heerlijk naar huis mochten.
We zijn nu heerlijk aan het genieten van de kraamtijd met zijn viertjes...
Voor iedereen die nog moet bevallen: toi, toi, toi alvast!!
Xx mama, papa, Emila & Olov
reacties (0)