29 weken en onofficieel verlof begonnen...

Na twee weken met veel stress vanwege mijn werk (contract opgezegd op een waardeloze manier), is er eindelijk een periode van rust aangebroken... Dankzij de mediator van de arbodienst is gisteren besloten dat ik al thuis mag gaan zitten om van mijn 'onofficiële' zwangerschapsverlof te gaan genieten. De situatie was niet werkbaar, omdat ik door de waardeloze manier van opzeggen, nog weigerde direct contact met mijn leidinggevenden te hebben terwijl ik ondertussen wèl gewoon mijn werk wilde en in mijn ogen ook kon doen. Met dit compromis ben ik echter tevreden; mijn vrije uren worden ingezet en de overige dagen tot aan mijn normale zwangerschapsverlof krijg ik cadeau van het bedrijf. Uiteindelijk nog netjes opgelost dus...

Vandaag dus mijn eerste dagje relaxt thuis. Ik zit vol plannen om de babykamer gereed te maken, kleertjes e.d. alvast te gaan sorteren. Straks ook nog even wat rusten, want mijn buik begint de pan uit te rijzen...29 weken alweer vandaag dus het begint nu echt te korten. In mijn buik is het af en toe een drukte van jewelste, want hoewel mijn placenta voor ligt deze keer, voel ik dit kindje misschien nog wel beter dan destijds ons meiske. Ben benieuwd wat voor een branieschoppertje eruit zal komen gepiept ;-)

A.s. maandag hebben we weer een groei echo en ik ben ook heel benieuwd of dit kindje, net zoals destijds ons meisje, weer aan de grote kant zal zijn. Vervolgens hebben we dan op 15 oktober de eerste afspraak met onze gynaecologe. Dezelfde als bij Emila dus dat is wel prettig. We moeten verplicht bevallen in het ziekenhuis onder haar begeleiding vanwege mijn eerdere keizersnede en de kans is redelijk aanwezig dat het deze keer opnieuw een keizersnede gaat worden. Maar dat vind ik prima. Vorige keer duurde de ontsluitingsfase ontzettend lang (22 uur) en uiteindelijk bleek ze een sterrekijkertje te zijn en met haar redelijk grote hoofdje niet door mijn bekken te passen. Naderhand bleek ook nog 'ns dat ik een zware hernia aan mijn bevalling overgehouden had...dus wat mij betreft; maak die ritssluiting maar weer open en dicht. Voor ons zal het toch de laatste keer zijn...