Het eerste Happy Meal en lekker in de sneeuw...nou ja, lekker...

Eindelijk weer 'ns een blogje, want ik heb het zo druk, druk, druk. Ben zelfs al gestopt met mijn koor op maandagavond, omdat ik het even niet meer trok. En tja, ik vond sporten toch nog wat belangrijker om enigzins op gewicht te blijven en mijn rug in goede conditie te houden.

Afgelopen maandag wilde de auto van manlief niet starten en nadat een hulpvaardige buurman hem geholpen had met startkabels, besloot ik er aan het einde van de middag mee naar de garage te rijden. Daar bleek dat de accu niet goed meer was en dus moest er een nieuwe in. Aangezien het al na 18.30 uur was toen ik terugreed en ons meisje, die ik meegenomen had, en ik nog niet gegeten hadden heb ik mijn 'dieet' eenmalig doorbroken en zijn we naar de Mac gereden. Zo smulde ons meisje dus voor het eerst van een heus Happy Meal (zie hieronder het resultaat). In het begin was ze, netjes als ze altijd is, op zoek naar een vork, maar toen mama zei dat ze hier toch ècht met haar handjes mocht eten was het goed en begon ze als een bourgondier in haar kipnuggets en zakje french fries te graaien.

Gisteren zijn we ook nog even lekker gaan sleeën voor zolang het nog kan. Ook daarvan kan ze best wel genieten. Maar na een half uurtje is ze het beu dus ik maak de sleerondes nooit heel lang. Als we dan weer thuis komen staat ze wild met haar handen te zwaaien: "au, au, mama koud" en dat terwijl haar handjes toch echt bedekt waren door warme wantjes.