mijn exvriend werkte en woonde nog thuis bij zijn ouders en hij betaalde een bepaald bedrag wat zijn ouders dan wel apart hielden voor als hij uit huis ging zodat hij van zijn eigen geld bijv een huis kon kopen .. mijn ex kan beter met geld omgaan dan dat ik dat kan haha .. ik.vind jullie manier helemaal niet gek klinken :-)
Ben het compleet met je eens! 
Ik vond het inderdaad nogal heftige reacties op je vraag! Ik zou zeggen, laat het gaan. Er zijn genoeg manieren om iemand financiële verantwoordelijkheid bij te brengen. Je moet het doen zoals het voor jou goed voelt en wat bij jouw portemonnee past. En het ligt ook wel een beetje aan het kind hoe makkelijk hij het oppikt.
Hier twee heel verschillende opvoedingen wat dat betreft, maar we kunnen beide prima met geld omgaan. Mijn ouders hebben zakgeld en kleedgeld gegeven, jassen en schoenen kochten zij dan weer, de rest moest ik zelf betalen. Ze hebben wel mijn studie betaald maar niet mijn rijbewijs. Een thuiswonend, werkend kind moest van hun kostgeld betalen maar een studerend kind lieten ze liever op de studie concentreren dan op kostgeld. Wel weigerden ze financieel bij te dragen aan mijn mogelijkheid om uit huis te gaan.
De ouders van mijn man hebben niets betaald van zijn studie, waardoor hij met een torenhoge schuld zat welke hij door omstandigheden nooit afbetaald krijgt (over 2 jaar wordt deze kwijtgescholden). Zij hebben hem kostgeld gevraagd toen hij na zijn studie thuis bleef wonen en hij heeft gezegd 'bekijk het maar, doordat jullie mij geen hulp boden (terwijl ze het prima hadden gekund) heb ik nu een enorme schuld, dan ga ik jullie ook niet betalen'. Ook niet de leukste situatie.
' Wat ik hoop is dat de moraalriddermoeders die gereageerd hebben en nooit iets van hun kind zouden vragen, geen verwende op ouders terende volwassen kinderen zullen krijgen, want dat is wat je op deze manier creeerd volgens mij. '
misschien in jou ogen maar dat hoeft echt niet waar te zijn zoals vele ook reageerde op jou vraag ;) beetje bevooroordeeld. ik teer echt niet op mijn ouders hoor :)
Je hebt helemaal gelijk hoor. Ik zag dat er zoveel reacties waren, waardoor ik zelf niet de moeite heb genomen om te gaan reageren. Iedereen heeft natuurlijk wel een mening of een idee over hoe geld uitgegeven of gespaard moet worden. Iedereen moet zelf weten hoe hij/zij het aanpakt. Wat ik het belangrijkste vind is dat je je kind waarde van het geld meegeeft en dat hij/zij er mee leert om te gaan. Ik ben zelf wel een voorstander van hoe mijn ouders dat hebben gedaan. Wij kregen vanaf het moment dat we naar de middelbare school gingen kleedgeld. Daarvan moesten we onze eigen kleding, schoenen, jassen, cadeautjes, uitgaan betalen.
Mijn man moest thuis kostgeld betalen toen hij van school af ging en aan het werk ging terwijl hij nog thuis woonde. Niks mis mee.
We kunnen in ieder geval beide goed omgaan met geld, dus onze ouders zijn in die opdracht geslaagd. En DAT is wat je als ouder zijnde mee wilt geven aan je kinderen. Het gaat niet om het geld an sich. Het gaat om het omgaan met geld. Toch?
Nee, je hoeft je echt totaal niet te verantwoorden voor deze vraag! helemaal met je eens.
Helemaal juist meid! Misschien heeft het woord 'kostgeld' wat losgemaakt. Ik had bij mijn ouders de afspraak dat ik, zodra ik ook een baantje had/zorgtoeslag/studiefinanciering ontving, ik bij ging dragen aan mijn eigen kosten. Dus; zelf zorgverzekering betalen, zelf studieboeken van stufi betalen en zelf kadootjes voor verjaardagen betalen. Of je dit dan kostgeld noemt, weet ik niet. Maar linksom of rechtsom vind ik het belangrijk dat jongeren inzien hoeveel (hun) geld waard is. Je kunt je geld maar 1 keer uitgeven, dus daar kun je niet vroeg genoeg mee beginnen.
Ik heb je vorige vraag niet gelezen en ook de reacties niet. Er is zo veel afkeer tegen kostgeld in NL. Ikzelf heb ook kostgeld moeten betalen bij mijn ouders en vind dat helemaal terecht. Ik ben daar financieel veel zelfstandiger door geworden en het maakt je veel bewuster van wat alles kost.
Verder waren mijn ouders niet draagkrachtig genoeg om alles voor ons te betalen en heb mijn studie ed zelf moeten bekostigen. Ben ik daar slechter door geworden? Nee, alleen maar trotser op wat ik tot nu toe heb bereikt. Mijn ouders hadden het niet breed en moet ik dan lekker de bloemetjes buiten zetten en mijn ouders elk dubbeltje omdraaien? Nou echt niet! Zo ben ik niet opgevoed.
Later als mijn kinderen in de leeftijd komen dat ze gaan werken, zal ik ook kostgeld vragen. Waarom? Puur om ze zelfstandig te maken. Wat ik met het geld doe? Geen idee. Ik denk dat ik het of helemaal of een groot gedeelte weg zet op een spaarrekening wat ik ze kan geven als ze uit huis gaan oid.
BBY4, ik moedig je alleen maar aan en doe wat goed voelt. Laat de rest maar kletsen. Belangrijkste is dat je het belang van je kind voorop houdt en de weg hoe we ze groot brengen is bij iedereen verschillend. Als ze maar verstandig, wijs en vooral in goede gezondheid groot worden en vooral de liefde krijgen die ze verdienen.
met kostgeld breng je kinderen ook iets bij of nouja een grote tiener. al zou ik een miljoen per jaar verdienen dan nog zullen ze het moeten leren. het is heel makkelijk oordelen over iemand die je niet kent. iedereen doet zijn of haar opvoeding op der eigen manier. ik zou zelf ook kostgeld vragen maar dan enkel als mijn kids menen dat ze niet hoeven te werken en handje ophouden de manier is. tegenwoordig zijn veel jongeren te lui om te werken en waarom als ze het thuis krijgen waarom werken dan? het is maar net hoe een kind in het leven staat en ja dermee ben ik dan graag van de oude stempel maar ik vind het een zorgplicht om mijn kinderen te leren wat het leven in houd.
Niks van aantrekken! Mijn moeder heeft het ook gedaan bij mij en me zus en broer en ik zag het toen gek in want ik snapte het eerst niet maar me moeder legde het goed uit en dat ik nu zelf moeder ben snap ik het helemaal elke avond warme maaltijd op tafel we werkte allemaal dus snap het wel onze kleding werd gewassen gevouwt alles werd gedaan dus zou niks aantrekken en je eigen moeder instinkt vertrouwen gewoon doen zeg ik.
Ik geef je groot gelijk hoor. Jij bepaalt alles over de opvoeding van je zoon, meerderjarig of niet, dus als jij vindt dat hij kostgeld moet betalen, dan vindt jij dat en doe je dat. Niets aantrekken van het hormonale gezeik hier. Het is ook uiteindelijk het doel je kind beslagen ten ijs de wijde wereld in te sturen en ik vind dat een beetje financiële opvoeding daar ook bij hoort. Als anderen dat niet vinden, prima. Die zitten wellicht straks wel op de blaren.
Joh, je hebt helemaal gelijk. Ik heb het eerste bericht niet gelezen (wel zien staan in de zijbalk overigens), maar voor mij is kostgeld vragen aan een kind boven de 18 heel normaal. Ik betaalde ook kostgeld thuis, volgens mij nog voor mijn 18e. Ik verdiende er overigens genoeg voor. Kan me herinneren dat ik ondanks kostgeld veel royaler leefde (en geld uitgaf aan leuke dingen als muziekcd's, reizen en uitjes) dan toen ik eenmaal op kamers ging en een eigen huisje kreeg.
Liefde en steun van ouders zit 'm niet in geld, maar in hele andere dingen. Ik heb mijn rijbewijs overigens ook zelf betaald...en ik zou niet weten waarom mijn kinderen dat later niet ook zouden doen. Misschien kan ik ze steunen, een deel meebetalen. Maar als ze thuis wonen, werken en flink verdienen, dan zou ik niet weten waarom ze hun rijbewijs niet zelf zouden betalen.
Nou, ik vind dat je gelijk hebt!!
Hier het levende voorbeeld: ik en mn broertje.. Ik scheel best een leeftijd met mn broertje.. Ik studeerde (zelf betaald) werkte en droeg een deel af als kostgeld.. Betaalde naast dit alles keurig mn eigen rekeningen.. Ik ben hierdoor financieel erg sterk geworden en geloof me ik heb veel overwonnen dankzij mijn inzicht hierin.. Mn broertje daarentegen, zelfde gezin, hoeft dit alles niet! Leent voluit, werkt niet en betaald geen drol.. Lekker scheef, mja dat is aan mn ouders.. Deze jongeman woont nog thuis en heeft geen flauw idee wat hij allemaal doet met zn dikke studieschuld! En al het andere waar hij zich niet verantwoordelijk voor voelt..
Al zou je kostgeld vragen en dit stiekem opsparen voor je kind! Zo leert het omgaan met verantwoording, wat toch nodig is boven de 18 in deze maatschappij, lijkt mij..
Ik vind t iig goed van je!!
Ik heb je vorige vraag niet beantwoord en ook geen reacties gelezen ervan maar jij beslist uiteindelijk. Ik ben op 18 jaar op kot gegaan en kreeg leefgeld en daar betaalde ik alles mee. Kot, telefoon, schoolboeken, extra kleren, eten en drinken voor tijdens de week. Echt alles zelf. En zorgen dat ik ermee toe kwam. Ik kreeg dit totdat ik klaar was met studeren. Mijn broer heeft tot 30 jaar thuis gewoond en betaalde vanaf hij niet meer studeerde en wel werkte gewoon wel kostgeld. En dit was ongeveer 1/3 de van zijn loon.
En toch ben jij jezelf nu aan het verantwoorden! Ik zou het nooit vragen, maar zoals ik ook al reageerde, daar is onze situatie ook niet naar en als jullie het nodig hebben, dan is het een logische zet. Jij bent uiteindelijk toch de gene die beslist, niet alle mensen hier op babybytes. 😜 Maar die rare reacties heb ik denk ik dan gemist of anders geïnterpreteerd.
Joh, trek het je allemaal niet aan! Mijn ouders konden financieel niks bijdragen aan mijn studie en onderhoud en mijn rijbewijs kon ik pas gaan halen toen ik een baan had...en daar ben ik echt niet minder van geworden...integendeel...het is heel gezond voor je gevoel van eigenwaarde als je je leven zelfstandig kan leiden!! En van verwende nesten wordt niemand gelukkig
Je kind blijft je kind, ik zie het inderdaad als dat je het goed gedaan hebt als ouder als je een gelukkige jongvolwassene het huis ziet verlaten die op zijn of haar eigen benen kan staan en een eigen persoon is. Maar wanneer dat moment is, is niet van te voren te zeggen. Doe waar je je goed bij voelt en maak je niet te druk, betrek je zoon eens bij je financiën en laat hem vanaf zijn 18de ook zelf zijn rekeningen overmaken, of jij of hij het nou betaalt, dat maakt nog niet eens uit, maar leer hem welk bedrag waar naartoe gaat en wat erover blijft enz. Dat is toch overzichtelijker dan wanneer jij dat doet. (Als je dit niet al zo doet of van plan was...het is gewoon een tip ;) )
ik heb gereageerd op je vraag met het antwoord nee , alleen zou ik wel verwachten dat hij of zij zelf haar zorgverzekering en telefoon kosten etc moet betalen, en evt dingen qua eten kan ook wel een keer aan mee betaald worden. maar echt kostgeld zou ik niet vragen, maar dat betekend niet dat ik het een stom idee vind van jou , en heb er verder ook geen mening over. ik vind dat ieder moet doen wat hij zich goed bij voelt. maak je niet druk om wat anfer3 zeggen of denken, jij zelf weet wel beter
En toch zit jij je hier te verantwoorden...
Ik heb je vorige vraag niet gelezen/mee gekregen maar vind het wel jammer dat je hier vaak ziet dat mensen een vraag stellen... Maar vervolgens gepikeerd zijn als ze een antwoord krijgen die ze liever niet willen horen.. Stel dan gewoon geen vragen waarvan je van te voren kan weten dat het ook negatieve reacties kan geven
je doet het supergoed! Ik heb niet gereageerd op je vraag laatst maar dacht steeds bij mezelf dat ik het helemaal met je eens ben 
. Zo leer je hem verantwoordelijkheid en het zal per zoon / dochter verschillen wat hij/ zij te besteden heeft maar zo te horen houdt hij aardig wat over
Ik heb zelf nooit kostgeld hoeven te betalen, maar moest wel zelf mijn studie, telefoonrekening en zorgverzekering betalen zodra ik 18 werd. Vanaf mijn 16e altijd een bij baantje gehad, en dat geld wat ik toen verdiend daar betaalde ik mijn telefoon rekening van, en eigen kleding want dat kreeg ik toen ik ging werken ook niet meer. in het begin was ik er als 18 jarige ook niet blij mee natuurlijk toen ik ineens mijn zorgverzekering + lesgeld moest gaan betalen, maar ik ben hierdoor wel zelfstandig geworden en geleerd hoe je met geld om gaat. Ik had namelijk ook vriendinnen waarvoor alles betaald werd door de ouders en die schrikken hun nu rot als ze zien als ze uit huis willen wat ze allemaal zelf moeten gaan betalen.
Ik heb ook gewoon kostgeld betaald aan mijn ouders toen ik 18 werd.
Ben er alleen maar beter van geworden.
Ook kleedgeld 75 gulden voor alles.heeft goed gedaan. Leren omgaan met geld kan niet vroeg genoeg beginnen.
Ja, het heeft heel wat los gemaakt bij de mensen :). Ik vind dat je het goed doet. Je zal er vast je redenen voor hebben en ik geloof echt niet dat het hem zal schaden. Vooral als hij het inzicht mist, zal het hem doen inzien dat er nog veel onverwachte kosten zijn waar hij mee te maken krijgt.
triest dat mensen zo op je reageerde hij is 18 jaar en geen 12 of zo kom op hij is volwassen als jij hem kostgeld vraagt doe je dat alleen maar zodat die kan leren wat dat is en daar doe je niets verkeerd mee de mensen die zo op je reageerden zijn zelf bitter en jaloers hou jullie toch met jullie eigen gezin bezig in plaats van iemand zo af te kraken echt niets beters te doen of zo???
Ik geef je groot gelijk, denk ook dat het een leerproces voor hem kan zijn.
Je hoeft je niet te verdedigen hoor. Groot gelijk. Niet meer dan normaal om je kind financiële verantwoordelijkheid te geven. Het leven kost nou eenmaal geld.
Ik heb de vraag en de reacties niet gelezen, maar vind het niet zo raar om kostgeld te vragen. Ik betaalde vroeger ook kostgeld toen ik nog bij mijn ouders woonde en een fulltime baan had. Ik vond dat niet raar. Zodra je op jezelf woont kom je met nog veel meer kosten in aanraking. Stel je hebt het geld niet nodig, dan kan je het alsnog opzij leggen om iets terug te doen op het moment dat hij zelfstandig gaat wonen ofzo. Of het nu financieel gezien wel of niet nodig is om je kinderen kostgeld te laten denk ik dat ze er wel van leren (dat niet alles zomaar komt aanwaaien of als vanzelfsprekend door je ouders betaald wordt). Ik vind het niet raar iig en denk zelfs dat mijn kinderen hier ook ooit mee te maken krijgen als ze klaar zijn met studeren en fulltime werken. Ik betaalde vroeger ook niet veel, maar 100 of 150 gulden in de maand. Later betaalde ik geen kostgeld, maar deed ik gewoon 1 a 2 keer per maand boodschappen (afhankelijk van de hoeveelheid).
Klinkt goed hoor!
Ik had maar een paar reacties gelezen maar daartussen zaten er gelukkig een stel die ook vonden dat het van de situatie afhangt.
Succes voor je zoon met de studie!!
niks van aan trekken, je hebt altijd wel mensen die wel ergens commentaar op leveren en dan vooral via sociaal media of op zo'n forum. doe waar jij je goed bij voelt. en wat verantwoordelijkheid bij brengen daar word je zoon nooit slechter van toch...
reacties (0)