Toch maar weer bloggen

Hoi Meiden,

Hier ben ik weer!! Heb er even goed over na moeten denken of ik weer ging bloggen. Heb namelijk zojuist al mijn 'oude' blogs overgezet naar Words en terwijl ik daarmee bezig was kwamen er weer een hoop herinneringen naar boven over onze weg naar een eerste kindje. Maar het gaf mij ook een fijn gevoel om alles weer terug te kunnen lezen. Inmiddels zijn er een hoop meiden verdwenen van het forum, maar ik hoop toch weer wat leuke meiden te 'ontmoeten'. Dus bij deze, ik begin weer!

Wellicht 'kennen' jullie mij nog wel, ik heb alleen een andere profielnaam en alle oude blogs verwijderd. Dit omdat hier een bekende rond dwaalde, die is nu niet meer actief maar toch. Dus HI it's me again!

Mijn vorige babybytes naam was She82. Ik ben inmiddels 35 jaar oud en mijn zoontje wordt bijna 2! Mijn eerste zwangerschap (of eigenlijk tweede, ivm een miskraam) was er 1 uit het boekje, niet al te veel kwaaltjes (alhoewel als ik het terug lees denk ik bij mezelf....jeetje wat een muts was ik toen hahaha) maar ik had behoorlijke angst dat het niet goed zou gaan ivm de miskraam dus ik heb er niet echt van kunnen genieten en om heel eerlijk te zijn is zwanger zijn niet echt met hobby. Net als baby's trouwens hahahaha. Nee, geef mij deze leeftijd maar, 2 jaar, heerlijk ouwehoeren met je kind en leuke dingen doen. Lopen was voor mij een geschenk uit de hemel, eindelijk niet meer je baby overal naar toe moeten zeulen.

Daarom ook onze bewuste keuze om niet gelijk door te pakken voor een tweede kind. Mijn eierstokken rammelde ook voor geen meter, dus ik vond het wel best eigenlijk. Heb er echt een jaar over gedaan om weer mijzelf te worden, en om met beide benen op de grond te komen. Ik vond zo'n baby het eerste jaar echt fucking heftig. Ook dat eigenlijk alles ervoor moest wijken, pffff het was een dingetje.

Maar goed, je hebt dan zo'n heerlijk ventje, die het super goed doet,en dan is toch de wens voor een tweede om de hoek komen kijken na een 1,5 jaar. En aangezien wij beide niet de jongste meer zijn, en we natuurlijk 1,5 jaar bezig zijn geweest voordat ik GOED zwanger was hadden we besloten om na onze vakantie afgelopen voorjaar te gaan voor een tweede kindje. Ik ging er relaxter in als bij de eerste, ook omdat je wat meer omhanden hebt maar ook wel een stemmetje wat in mijn achterhoofd fluisterde dat het wel goed zou komen. 

Nu is mijn lijf heeeeeel vreemd, maar op het moment dat ik bevrucht zou kunnen zijn gaat het zijn eigen leven lijden met alle PRE zwangerkwalen tot gevolg. Ik heb me dus van de 7 rondes toch zeker 3 keer volledig zwanger gevoeld en was de teleurstelling toch wel groot als het dan niet gelukt was. (wellicht dus toch bevrucht maar geen goede innestelling). 

Na mijn zwangerschap was mijn cyclus vrij snel weer normaal, dus tussen de 27-32 dagen. De laatste 2 cyclussen waren zelfs op de kalender af 28 dagen! In oktober werd ik echter na die perfecte cyclus weer ongesteld en damn...daar kwamen de tranen weer....zouden we dan toch weer het hele circus in moeten (wij hebben uiteindelijk geen IUI gedaan, maar wel een man aan de medicatie ivm verminderd zaad. Kortom geen plezierige tijd) en ik zag de bui al hangen. Na een dag flink gejankt te hebben toch de draad weer opgekapt. Een vriendinnetje, die zwanger is nu, had in haar laatste ronde de mega pillen van de tuinen geprobeerd (tarwekiemolie) dus zij kwam op het goede moment bij mij langs, net na de eisprong ben ik gelijk met die joekels begonnen. Ik had zelf in mijn hoofd dat ik gisteren (22-11) ongesteld moest worden en de klachten begonnen alweer. Echter een week geleden had ik al het gevoel ongesteld te worden waarop mijn man zei (en die heeft geen idee wat er op welke dag moet gebeuren hahahaha, in tegenstelling van mij :) jij hoeft toch helemaal nog niet ongesteld te worden?? UUHH nee inderdaad, dat zou een week te vroeg zijn! Verder niet echt over nagedacht en toen kreeg ik woensdag super last van mijn rug en benen en ook mijn borsten deden al een paar dagen gruwelijk zeer (maar dat doen ze iedere cyclus). Alleen het 'ik moet ongesteld worden gevoel' bleef uit. Dus toen ik gisteren avond thuis kwam uitte ik naar manlief dat ik zeker weten zwanger was, ik wist het echt heel zeker hahahaha. Ik had nog een testje liggen dus alles klaar gelegd en vanochtend om 7.00 uur vanuit mijn bed richting toilet, plassen, testen, blijven loeren en ik keek het tweede streepje erop!!!!

Ja hoor....daar stond de tweede streep...nog niet super donker maar zeker geen tuurstreepje. Voor de zekerheid een kruidvat 2 voor € 5,00 test gehaadl want dit was een action test en die gaf met de 3e urine van de dag ook een goede streep aan. Dus.......ja ik ben weer zwanger!!

Heel onwerkelijk nog en ook een hele andere beleving als de eerste keer.

Vanaf nu ga ik dus weer wat actiever hier zijn, zodat ik ook van deze tweede zwangerschap een blog kan verzamelen.

Mocht je mijn verhaal aanspreken en mijn manier van schrijven (ik ben heel eerlijk en houd helemaal niet van al het baby gespuis, ik vertel liever hoe ik het echt ervaar.....en dat is soms kut) voeg me dan toe als nieuw babybytes vriendinnetje! Lijkt me prachtig :)