Door naar ICSI 2.3.

Doei mooie Puk. Je was zo welkom en gewenst ✨️💔.

Na de terugplaatsing zei ik 'Dit is hem. Ik voel het'.

En gelijk heb ik gehad. Bijna dan. Want heel even hebben we kunnen genieten van een paar positieve testen. We waren nog niet 100% overtuigd van de testen want ze waren erg licht en ik was natuurlijk te vroeg, dus er kon nog van alles mis gaan. Maar in 4 jaar tijd heb ik nog nooit zo'n streepje gehad én de testen waren iets opgelopen, dus we waren toch stiekem gereserveerd blij en hoopvol.
Maar helaas wou Puk toch niet bij ons blijven. Verdomme, we waren zó dichtbij.

We hadden hoop en vertrouwen maar het was door de lichte bloedingen die ik al kreeg 3 dagen na de eisprong, ook onzeker en stressvol. Dus het vertrouwen was echt niet altijd even sterk aanwezig. Dus de testen deden ons best versteld staan. Puk was blijkbaar in ieder geval heel sterk. En wat het bloeden was, weten we nog steeds niet. Het was een rare maand, deze keer. Puk was sterk, maar toch net niet sterk genoeg.

Super verdrietig en oneerlijk. Maar ik vind het ook fijn om te weten dat mijn lichaam het wel enigzins kan, want hier twijfelde ik soms wel eens aan.

Geen kerstcadeautje voor ons dit jaar. Maar weer een lege buik en waarschijnlijk drankjes met kerst en oud en nieuw.
Wat hadden we het graag anders gezien.. ✨️

Door naar onze tweede en tevens laatste cryo van ICSI 2 🤞🏻.