Wanneer zwanger worden `niet lukt`.

Even een heads up.

Ik ben zwanger geraakt na 4jaar onbeschermde seks met mijn vriend. Wij wouden geen zwangerschap. Maar mijn vriend heeft mij altijd gezegd dat hij geen kinderen kon krijgen. En na 4 jaar geloofde ik dat ook wel. Bleek ik na al die tijd toch spontaan zwanger.

Ietsjes andere situatie. Maar om even een positieve draai te geven. Dat het dus niet zo is dat het nooit meer zou kunnen lukken

Ik hoop dat het jullie heel gauw gegund is!! En dat je snel kunt genieten van een nieuwe zwangerschap.

Heel herkenbaar dit. Doormiddel van zelfinseminatie.

Ik ben opzoek gegaan naar een donor in 2018.

8 pogingen met de eerste donor, het wilde gewoon niet.

Een andere donor gezocht. 1ste keer meteen raak. Werd helaas toch een vroege miskraam.

4 maanden verder(plus 2 maanden stop om de cyclus weer op orde te krijgen)met nogmaals 2 pogingen weer niks.

Toen kreeg ik een depri Moment.

Laat het maar zitten , het wilt toch niet ben er klaar mee.

Clearblue ovulatie testen besteld.

Het alleen met een spuitje inbrengen zonder verleng stukje.

En nu 5x2 zwanger.

Geduld is een schone zaak( heb ik totaal niet)

Wat ontzettend moeilijk voor je. Heel erg knap dat je deze onzekerheid, dit verlangen en verdriet zo lang hebt kunnen dragen. Dan is het toch logisch dat het op een gegeven moment genoeg is geweest? Schaam je niet voor je gedachten en veroordeel jezelf niet, het is toch heel erg begrijpelijk dat je dit (de '6 maanden opmerking') denkt in jouw situatie? Ik hoop voor je dat het heel snel mag lukken. Heel veel geluk gewenst

Herkenbaar!

Ik heb een emb bloedtest gedaan. Is alternatief... Op een gegeven moment probeer je alles ook al weet je niet of je er in moet geloven 🙈

Ik blijk een zwaar vitamine tekort te hebben en nog wat dingen. Voor de zekerheid ook bij de dokter laten prikken, ik was benieuwd hoeveel tekort ik had. Daar bleken dezelfde vitamine tekorten. Vitamine d een ernstig tekort, b12 was volgens de huisarts net goed (38, terwijl je tussen de 36 en 80 moet hebben, op het randje dus).

Nu dus aan de vitaminepillen je als dat deze maand niet aanslaat ga ik ook tarwe en glutenvrij eten (kwam uit die emb test).

Zet hem op meid🍀

Ontzettend herkenbaar... Je hoort het wss ook veel om je heen en het lijkt of raakt iedereen ‘zomaar’ zwanger, dat heb ik tenminste... Maar de verhalen erachter die jij en ik hebben hoor je niet zoveel, er zijn zoveel meer mensen waar het niet meteen bij lukt(e). Wij zijn zelf ook ruim 2 jr verder, hebben in maart ons feritiliteitsonderzoek als het ware afgerond, de mogelijkheid is er nog voor mij om het HSG onderzoek te laten doen, maar ook hiervoor geldt dat dit vanwege de Corona nog niet wordt gedaan. Ook zag de arts dit niet als een noodzakelijk onderzoek want alles Leek perfect op echo’s. Bij mijn man is er ook niks uitgekomen. Ook dit frustreert en hou er rekening mee 😉 Wij maken elke maand volgende de berekening van het ziekenhuis 33% kans, met IUI zou dit 10% zijn... Lastig want daar geloof ik zelf ook niet meer in na 2 jr.

Laten we hopen op een wonder 🤞, ik geloof dat het ook voor ons ooit een keer is weggelegd maar de grote vraag is wanneer...

Ik snap daarom volledig je gevoel en ik denk ook echt dat dat voor een man en vrouw heel verschillend is om mee te maken. Dat wat jij schrijft is het herkenbaar, ik zat er op den duur ook doorheen en zat met vragen als wat mankeert (een van) ons? Blijf praten en houdt moed, ik merk dat onze relatie de laatste maanden er sterker van wordt. We praten meer en gemakkelijker juist omdat we het moeilijk hebben met weer nichtjes en neefjes op komst en we van beide kanten de enige zijn zonder kinderen... Je moet het samen doen en je hebt elkaar echt nodig ook in het traject straks wat volgt voor jullie.

Ik wens jullie heel veel sterkte in het traject voor straks! En voor nu; blijf praten en deel je gevoelens. Mijn man praat er zelf ook weinig over maar doordat ik het deel begrijpt hij me wel veel beter. Mocht je het fijn vinden, kun je me altijd berichten 😉

Knuffel!

Wij zijn na 1 jaar proberen door verwezen naar fertiliteitskliniek en toen ik de 2e cyclus een cyste had heb ik doorgankelijkheidsonderzoek gehad van mijn eileiders met verdict IVF of geen kindjes. Inmiddels hebben we een nu braaf met duplo spelend zoontje en hopelijk binnen nu en een maand een brusje. Het kan ook zijn dat ze na onderzoeken (die nu ivm corona helaas stilliggen) zeggen de kans dat jullie natuurlijk zwanger worden is groot genoeg probeer nog maar een half jaar zelf. Mijn tip probeer zo snel mogelijk een verwijzing te krijgen. Maar hopelijk is het niet nodig en blijft je ongesteldheid een maand of 9 weg.

ik begrijp je !! hier bijna 2 jaar bezig. precies de zelfde gevoelens als bij jou hihi erg frustreerend wij hebben wel onderzoeken gehad en alles is bij ons tot nu ver goed, dan voel je je pas klote als vrouw zijnde omdat ons lichaam het moet doen!

probeer positief te blijven ooit op en dag lukt het jou en mij om onze wens te vervullen

Hier helaas ook 3 jaar over gedaan. Het is zwaar...

Ja het is erg zwaar, onbeschrijfelijk hoeveel verdriet.. niet dat ik spreek uit eigen ervaring, maar wel vanuit vrienden welke al 5 jaar bezig zijn om een kindje te krijgen.

We hadden gehoopt bij de eerste al, om samen zwanger te zijn, ondertussen ben ik zwanger van de derde..

Heb altijd veel respect voor wie in die situatie zit, het altijd maar moeten toekijken hoe alles en iedereen om je heen zwanger wordt behalve jij.. Denk dat het niet te snappen en te bevatten is voor wie het niet zelf aangaat.

I feel you! Eerst kun je het relativeren, maar als het dan langer duurt wordt het toch wel zwaar.

Is er als eens een semenonderzoek gedaan bij je vriend? Of gaan ook die onderzoeken momenteel niet door?

Heftig! Ik snap dat je er doorheen zit. Maar één ding uit je verhaal deed iets met me wat ik graag wil vertellen. Wij hebben bij baby 1 er iets meer dan een jaar over gedaan. Ik voelde altijd mijn eisprong (deed echt pijn zelfs) en de maand dat we zwanger zijn geworden niet. Nu is baby 2 onderweg en precies hetzelfde verhaal voel iedere maand de eisprong en deze maand niet en zwanger! Dus wie weet is t wel een wondermaand voor jullie! 🥰

Ik duim met jullie mee!!!

Heel heftig. Bij goede vriendin van mij heeft het 2 jaar geduurd voordat ze zwanger werd. Na een maand of 20 hadden ze besloten om weer wat relaxter te leven en er even niet te veel meer aan te denken. Tot dat ze plots misselijk werd en andere kwaaltjes en ze bleek zwanger te zijn. Door het wat los te laten werd de stress minder en kon ze veel meer ontspannen. Stress doet zoveel met een lichaam dat is gewoon bizar.

Het is moeilijk maar het is iets in het leven waar je geen grip op hebt. En dat is heel lastig.

Het is enorm zwaar wanneer het maar niet wil lukken, ik kan alleen maar zeggen dat ik weet hoe het is. Eerlijk gezegd vind ik het heel verstandig dat jullie de focus even wat minder leggen op dit traject, want je hebt al genoeg aan je hoofd! Wanneer straks de onderzoeken en behandelingen in de ziekenhuizen worden hervat, kun je de draad weer oppakken. Maar hopelijk heb je dan een paar minder stressvolle weken of maanden achter de rug. Een hele dikke knuffel en veel sterkte! 🤗

Ah meis, het is ook vreselijk en wachten is inderdaad echt niet leuk! 😢

Ik las een keer dat jij en je vriend beiden roken...niet om bemoederend te doen hoor, maar is het dan geen idee om samen te stoppen met roken?

Als de wens voor een baby zó groot is, dan doe je er toch álles aan om de kans te vergroten? (Ik heb “vroeger” ook ruim 10 jaar meer dan een pakje per dag gerookt en ben voor een operatie echt cold turkey - alleen mbv mindfulness - gestopt, dus ik weet dat het mogelijk is... na 2 dagen geen enkel lichamelijk afkickverschijnsel gehad! You can do this!💪🏻)

Roken heeft echt een onwijs nadelig effect op vruchtbaarheid 😘

Het is gewoon ook klote.. en ik hoop dat het even van je afschrijven een beetje oplucht!

En tuurlijk mag je die gedachtes hebben als iemand na 6 maanden dat denkt, dat geeft toch niks! Het zijn op dat moment even jou frustraties en die mogen er ook zijn!

Ik hoop elke maand weer even met je mee! En ik hoop dat je het zo af en toe ook een beetje los kan laten.. 😘

Alleen maar logisch dat de positiviteit soms even op is en dan is het goed om die frustratie even te laten gaan. Het is mogelijk en het is een klote situatie. Hoe fijn zou het zijn als iemand kon zeggen hoe lang je nog precies moet wachten? Dan zou je in ieder geval weten wanneer de wens wordt vervuld. Dat zou het iets makkelijker maken. Als je in ieder geval maar weet dat het ooit gaat lukken. Maar helaas krijgen we dat van te voren niet horen.

Ik vond het ook frustrerend dat mijn vriend zo rustig was, maar achteraf door hem bleef ik wel een soort van met beide benen op de grond staan. Als jullie beide tegelijk gefrustreerd raken dan wordt het alleen maar zwaarder. Wanneer hij zich kut voelde was ik sterk en andersom was dat ook. Dat is beter dan beide er even doorheen zitten. Een beetje nuchterheid van de ander heb je soms echt nodig.

Ik hoop echt dat je niet langer hoeft te wachten want idd elke maand is te lang als je het graag wil.

Dikke knuf!

Ik ken je gevoel, wij zijn inmiddels in ronde 17 beland. Snap ook zeker de frustratie dat de onderzoeken nu even niet door kunnen gaan. Ik ben gaan mediteren met een app en luister af en toe via Spotify naar yoga nidra (slaap yoga, echt fantastisch). Heb een HSG onderzoek gehad in Feb en mag pas in augustus terug naar het ZH komen als het nog niet gelukt is. Ik heb vlak voor corona een eerste acupunctuur sessie gedaan om voor mij gevoel wat meer rust in m'n hoofd te krijgen. Vorige week weer geweest en ga morgen weer, ik kan het nu allemaal beter relativeren en merk dat ik het een beetje los kan laten. Nu met het lekkere weer vind ik een biertje of wijntje weer lekker om te drinken terwijl ik dat voor mijn acupunctuur bijna niet meer dronk omdat het "beter" is. Daardoor geniet ik nu ook meer omdat ik een beetje denk, we zien het wel, we hebben gemeenschap en meer kan ik er ook niets aan doen. Misschien heb je wat aan deze tips. Succes meid 🍀

♡

Kan me je frustratie heel goed voorstellen, vond het al zo knap dat je altijd alles zo goed kan relativeren. Rustig aan meis. X

Misschien even op een laag pitje zetten..niet te veel erover na denken misschien lukt het jullie dan ? Is niet verkeerd bedoeld je hebt soms als je het even op zij zet dat het dan wel lukt en dan ook nog eens door die stomme corona dat die onderzoeken ook nog langer duren is gewoon helemaal shit voor jullie probeer te rust in jezelf te vinden..alles komt uit eindelijk goed

🍀