Wanneer zwanger worden `niet lukt`.

Op dit moment zit ik op het wachtbankje van ronde 19. Ik heb het 18 maanden goed getrokken, heb het altijd goed kunnen relativeren. Maar op dit moment ben ik op, gefrustreerd, verdrietig en boos. Dat ik nog steeds niet zwanger ben, gaat me nu wel in de weg zitten. Ik maak me zorgen, bang dat er echt wat fout zit bij mij en/of mijn vriend. En de onderzoeken gaan ook nog waarschijnlijk maanden niet door heb ik laatst te horen gekregen. Ik wil antwoorden, en hulp mocht dat nodig zijn. Zo vreselijk kut dat we nog zo lang moeten wachten erop. De wens voor een baby is groot en word met de dag groter, maar die wens komt maar niet in vervulling. Op dit moment kan ik het echt even niet meer relativeren en ben ik echt even boos en verdrietig. Waarom is het ons nog niet (opnieuw) gegund, waarom moet het zo lang duren? En mijn vriend... Ja, die is nog steeds de rust zelf. Hij is geen persoon die zich druk maakt. Hij zegt nog steeds dat het vanzelf wel komt en hij zich pas zorgen gaat maken als er bij het ziekenhuis iets uitkomt. En soms/meestal vind ik het fijn dat hij zich nog geen zorgen maakt, maar soms zou ik ook wel willen dat hij mij wat beter begrijpt. Begrijpen doet hij mij wel, maar we staan er toch wat anders in. Begrijpen op een andere manier. Ik heb de 18 maanden proberen altijd nog wel leuk gevonden, spannend ook wel. Gezonde spanning! Maar ronde 19 was de eerste maand waarbij ik het geen lol meer aan vond, wat resulteerde in dat we er deze maand niet vol voor zijn gegaan. Ik weet bij God ook niet wanneer ik ongesteld moet worden, ergens eind mei-begin juni weet ik, dit omdat ik geen ovulatietesten heb gebruikt en deze maand ook geen ovulatiepijn heb gehad. Ik weet dat er vrouwen zijn die er nog langer over doen/hebben gedaan, hoe hebben hun zich wel niet gevoeld? Vreselijk!
Soms lees ik iets, waarbij dames zeggen 'wij zijn al 6 maanden bezig' en dan denk ik: 'Mens, zeur niet zo.' waarna ik mij dan weer diep schaam voor die gedachte. Want 6 maand is óók lang, als je graag iets wil, dus mijn gedachte slaat nergens op en is ook absoluut niet netjes.
Ik vind het op dit moment allemaal even helemaal niet leuk meer en ben er even klaar mee. En dat is niet erg, zulke dagen/weken mag je ook hebben. Binnenkort raap ik mezelf wel weer bij elkaar, maar nu nog even niet.