De 9 maanden

Hallo allemaal

Ik kan al heel erg goed staan, tot grote schrik van mama soms. Papa vind het alleen maar leuk. Maar mama denkt steeds dat ik bijna val. Om haar een beetje te plagen laat ik vaak 1 handje los. Helemaal losstaan kan ik nog niet, dat oefen in wel op het grote bed. Dan val ik zacht zegt mama. Sinds een paar dagen kan ik nu ook op handen een knieën kruipen. Maar dat gaat nog niet zo snel, dus als ik snel weg moet zijn omdat mama mij wilt pakken dan tijger ik er vandoor.

Buddy en ik worden steeds meer vrienden, heel soms geef ik hem stiekem een hapje van mijn brood. Eigenlijk mag dat niet van mama en papa. Brooke de poes lust ook brood, gekke poes is dat hoor.

Mama heeft de box verplaatst en nu heb ik een speelhoek gekregen. Daar staat nu mijn kist met heel veel mega bloks blokken en een hele grote bank van nijntje met opberg ruimte. Er komt ook nog een tafeltje met een bankje. Ik vind het heel erg leuk en wil steeds met de blokken spelen.

Vlak voor dat ik 9 maanden werd heb ik mijn eerste tandje gekregen, en nu is de 2de er ook al. Wel gekke dingen zijn dat hoor. Ik moet steeds even met mijn tong voelen er aan. Ik mag nu niet meer bijten zegt mama. Maar bijten is zo fijn dat ik het toch soms doe hoor.

Ik heb ook nog post gekregen deze week. 2 grote enveloppe met wel 230 foto's er in. Mama gaat daarmee een herinneringen boek voor mij maken. Ik mag er nu nog niet aan zitten. Dat is wel jammer. Ik wil aan heel veel dingen zitten, de hele dag door.

Mama heeft ook voor mij nog iets geschreven:

Lieve Kabouter,

Ze zeggen altijd dat de tijd zo snel gaat. Het is echt waar, dat leer je nog wel. De 9 maanden die jij in mijn buik, onder mijn hart, heb gezeten gingen al zo snel voorbij. En dan ben je nu al weer 9 maanden oud. Die tijd is nog veel sneller gegaan. Het ene moment kan ik me niet meer herinneren hoe mijn leven was zonder jou terwijl ik me als de dag van gister weer in het ziekenhuis zie liggen. Alle apparatuur om ons heen om te kijken of alles we goed zou gaan met jou. Ik kon me die dag nog niet voorstellen dat je die avond ons papa en mama zou maken. Toch is het zo.

Elke avond als ik ga slapen kijk ik even in je bedje en lig je heerlijk in dromenland. Som lig je dwars, som lig je omgekeerd en soms lekker op je buik of zij te slapen. Elke keer denk ik weer ow wat word je toch groot. Ondanks dat blijf je wel mijn kleine kabouter. In de 9 maanden hebben we elkaar al zo veel geleerd. Je elkaar, want ook jij leert mij zo veel. En er zijn in die 9 maanden tijd zo veel dingen veranderd en ontwikkeld dat je je niet kan voorstellen hoe dat zal zijn als je 9 jaar zou worden. Jeetje, het klinkt zo ver weg, en toch weet ik zeker dat ik tegen die tijd zal zeggen ''jeetje wat is dat snel gegaan''

Je eerste stapjes aan de hand of een tafelrand zijn gezet, je eerste tandje is doorgekomen en je woordenlijst begint zich aan te vullen, iedere dag weer ontwikkel je je meer en meer en leer je steeds nieuwe dingen bij. En ow wat kun je boos worden als iets niet lukt wat jij al zo graag wilt. Lieve Meddie heb geduld, je komt er wel. Jij laat nu al zo goed zien wat voor een doorzettingsvermogen jij hebt. Ik verwonder mij over hoe graag jij dingen wilt leren en vooral over hoe snel jij het weer tijd vind voor een volgende stap. Soms ga je me iets te snel en dan denk ik meisje je heb nog een heel leven voor je. Maar te gelijk ben ik ook heel trots op jou.

Er word altijd gezegd dat je na 9 maanden zwangerschap ook 9 maanden moet ontzwangeren. Ik weet nog steeds niet zo goed of ik het daar mee eens ben. Toch is het bij mij/ ons wel zo dat ik nu pas een beetje begin te landen in het nieuwe leven. Niet dat het daarvoor niet goed ging, in tegen deel. Maar de eerste maanden ben je zo aan het rennen, vliegen en denken of je alles wel goed genoeg doet. En nu, na 9 maanden, heb ik meer en meer de rust in mijn moederschap. Of eigenlijk zelfs in ons ouderschap. Want ook jou papa is doet het super goed. We rennen minder achter de feiten aan en lijkt nu nog meer van echt letterlijk elke seconde te kunnen genieten. Lieve, lieve Meddie wij leren je steeds meer en meer kennen. Dat is goed en nodig om je op de juiste manier groot te brengen en op te voeden. Blijf zo leergierig als je bent, het is een mooie kwaliteit samen met je persoonlijkheid weet ik zeker dat jij alles aan kunt. Je bent een slim een wijs meisje.

Liefs Mama