Ziekenhuisdag maar met veel nieuws

Gister mocht ik weer naar onze kleine hummel kijken en mijn moeder was mee. Wat was ie weer heerlijk druk in me buik. Het echo beeld was heftig aan het schokken en de kleine liet duidelijk zien dat zijn armpjes het al heel goed deden. Ook is ie heel erg lening en kan een hele gekke houding aannemen met zijn benen.

Het komt er op neer dat de kleine nog steeds groot is maar niet meer de stempel te groot heeft. Het gewicht van het hummeltje is nu 2173 gram. De schatting is dat de kleine met 40 weken rond de 8 pond weegt. Dat is fors maar zeker niet groot. Gemiddeld worden de baby's met 7,5 pond geboren vertelde de gynaecoloog later.

De kleine ze hoofd en buikomtrek zijn nog wel erg fors en schieten flink boven de lijn. Dit heeft totaal niks te maken met de zwangerschapsdiabetes! :) maar hoort waarschijnlijk bij het kindje, bij mij en heeft te maken met een brede bouw. Ze meten de omtrek en daardoor valt deze op. Aangezien wij alle bij een brede bouw hebben is dit geen echt aandachtspunt.

Alle andere metingen waren goed. Allemaal wel aan de boven kant van de lijn. Maar minder extreem als de vorige keer. Zo liep de kleine vorige keer 3 weken voor op de groei, en is dit nu nog 2 a 2,5 week. Buiten de brede bouw die zorgt voor een opvallende waarde is er gekeken of de kleine een 'spekbuikje' heeft. Dit is niet het geval, hummeltjes waarvan de moeder zwangerschapsdiabetes heeft zie ze een duidelijke laag vet opslag op de buik. Dit komt door dat insuline vet opslaat. Onze kleine had dit totaal niet. Ook de placenta was niet groter als normaal. Het wil soms zo zijn dat in mijn geval de placenta groter kan zijn. Buiten deze extra metingen hebben ze ook gemeten hoeveel vruchtwater er aanwezig is. Dit kunnen ze op 4 punten meten om zo een gemiddelde uit te rekenen. In de grafiek werd het puntje precies op het gemiddelde gezet, super blij natuurlijk. Ook pakken ze de grootste plons vruchtwater. En ook die zit heel mooi op de lijn, zelfs iets er onder. In verhouding heb ik iets te weinig vruchtwater. Maar dit kan totaal geen kwaad.

Na de echo mochten we door naar de gynaecoloog. Deze vertelde dat hij zich geen zorgen maakt om de grote van de baby en ik zelf eerst mag proberen te bevallen en dus niet meteen voor een keizersnee mag gaan. Door de suiker en de groei word het kindje nu wel voor 100% zeker eerder gehaald. De gynaecoloog zit nu richting 10 a 15 januari te denken om me in te leiden. Het zal voor een heel groot deel gaan zoals ik het prettig vind. Begin december heb ik weer een afspraak voor een groeiecho en daarna een gesprek bij de gynaecoloog. Dan weten we of ik op de natuurlijke weg mag bevallen of via een keizersnee. Word het kindje geschat op 10 pond bij de geboorte dan moet ik een keizersnee. Dus dat is even afwachten. Ook zullen we al mijn wensen bespreken wat betreft het bevallen en de laatste weekjes, en dat wat mogelijk is zal ook worden vast gezet. Ik beval niet onder zijn toezicht, wel is zijn assistente er bij. Zij is een 1ste lijns verloskundige, mocht er iets medisch gezien niet goed gaan dan komt de gynaecoloog er wel bij. Het voelt super goed en heel erg vertrouwd. Ik voel me goed gehoord en heb vertrouwen in het fijt dat ik de kansen krijg als deze mogelijk zijn.

Wat ik nu vooral heel erg in me hoofd heb is dat ik met 7 a 7,5 week mag gaan bevallen en wij onze kleine in handen hebben! Zo ontzettend snel allemaal. Maar we kijken er echt heel erg naar uit.