Over de 30 weken

Geplaatst op 11 oktober 2010

''Hier zit nog een verhaaltje achter: Toen Sanne en ik voor deze ooievaars stonden, stonden we lekker knus tegen elkaar aan. Beetje elkaar aankijken en een kus, je kent het wel. Zo hebben wij een paar minuten gestaan, terwijl er mensen voorbij liepen die zo met een schuin oog naar ons kijken. Tot we ons ineens realiseerden dat we voor ooievaars stonden, en raad eens welke beesten de babies bezorgen? Zou dit een teken zijn? Snel doorgelopen dus, nog maar even niet aldus Glenn

Moet je ons nu zien, 3 jaar later en ik moet nog maximaal 10 weken tot we onze kleine hummel in handen hebben!

De kleine is lekker druk en actief in buik. Nog steeds elke avond valt het hummeltje op de zelfde manier in slaap. En dit nu al 2 maanden elke avond. Ontzettend lief. Helaas maakt de kleine de nachten soms nu al wat zwaar. Wat voor mij betekend slecht slapen, 2 keer er uit om te plassen, als ik net weer in slaap val word ik waker geschopt en harde buiken. Maar ik heb het er allemaal voor over. Je krijgt zo verschrikkelijk veel liefde terug. Ik kan niet wachten tot ik het over 8 a 10 weekjes in me handen heb. Eindelijk zien wie de drukte maker is in me buik. Zou de kleine na de geboorte nog steeds op de zelfde manier in slaap vallen?

Met mij gaat het goed, buiten de soms wat lange nachten en toch nog iets te veel willen doen. De suiker blijft netjes onder controle. Waardoor ik tot nu toe nog geen insuline hoef te spuiten. Al kan dit nog steeds veranderen. Daarom heb ik wekelijks contact met de diabetesverpleegkundige om samen even te kijken hoe het die week is gegaan met de suiker. Inmiddels lijk ik zelf een beetje inzicht te hebben gekregen in wat ik wel en niet kan eten en drinken. En dan toch verbaas je je soms. Zoals van de week, ik had toevallig mayonaise van een ander merk. Heb niet gekeken naar de hoeveelheid suiker. Na het eten stond me suiker ontzettend hoog. Wat bleek, in dit merk zat 2 keer zo veel suiker als een ander merk. Dat zijn van die kleine dingen die je snel weer met de voeten op de grond zet.

Gisteravond tijdens de samen bevallen cursus weer veel geleerd. Onderanderen perstechnieken en weetjes over de bevalling. Ook krijgen we veel handige tips van de vrouw. Het is nog even de vraag of we alles kunnen inzetten tijdens mijn bevalling. Aangezien ze in het ziekenhuis niet zo happig zijn op een ''eigen wil'' maar dat komt wel goed. Ik weet in ieder geval wat er allemaal mogelijk is dat voelt erg goed. Ook voor Glenn is het echt heel leerzaam. De vrouw richt zich heel erg op de mannen, hoe die hun vrouw kunnen helpen. Maar ook wat ze kunnen verwachten, en dat hun vrouw misschien niet heel vriendelijk is tijdens haar bevalling. Daarover geeft ze dan weer tips, hoe daar mee om te gaan voor de man. Volgende week hebben we de laatste cursusavond en gaan we het hebben over het eerste contact met het kindje en de kraamtijd. Ben nu al benieuwd naar haar tips.

Aanstaande vrijdag heb ik weer een groei echo. Super leuk om weer even naar het hummeltje te kijken. Dit word nu al de 9ende echo als ik zo snel even tel. Ze gaan kijken en vertellen hoeveel groter de kleine is geworden te opzichten van 3 weken terug. Ik hoop dat de groei iets minder hard is gegaan. Maar ik ga er van uit dat de kleine ze groei lijn heeft gehouden. Over 3 weken hebben we weer een echo en dan kunnen ze uitrekken en hoe hard de groei zal voortzetten en hoeveel eerder ze de kleine zullen gaan halen. Dus wie weet hebben we onze hummel begin januari al in onze handen ipv eind. Eigenlijk maakt het niet uit. Ik ben er wel aan toe om de kleine meer te leren kennen.