Vandaag precies zeven weken zwanger.
Dat klinkt alsof de tijd toch weer heel snel is gegaan. Niets is minder waar, in mijn beleving 13 mei nog steeds enorm ver weg is.
Ondertussen nergens meer zin in, behalve op de bank zitten en zwak voor me uit staren of de hele dag een beetje op de babybytes site kijken.. Dat is wel wat ik de hele dag wil doen.. Oh ja, en slapen.. Veel slapen. Opzich doen de hormonen prima hun werk.. Zet mijn eten voor mijn neus en ik begin te huilen (bijvoorbeeld)..
Stage afmaken? Geen zin meer in... Onderzoek afschrijven? Geen zin meer in... Lastig, want nog een maandje en ik ben zo goed als afgestudeerd... Beter om het wel te doen dus. Kost een hoop energie en anderen zeggen: 'Dat is toch een mooie afleiding?' Maar dat is het niet, ik kan namelijk nergens mijn aandacht bij houden ;-) Concentratie vermogen van een puppy, echt alles leidt af.
Dan ook nog iedere ochtend controleren of je borsten nog wel pijn doen... Nog steeds bij ieder toiletbezoek je onderbroek checken... Hij gaat lekker.. Soms twijfel ik: is het niet beter als ik toch voor een vroege echo naar de vk ga? Aan de andere kant wil ik pas gaan als er ook echt al een soort 'mini-mensje' te zien zou moeten zijn en we voorbij 'die grens' zijn..
Nog twee weken en vijf dagen.. We tellen verder af!
reacties (0)