Update november 2013

Ik heb al veel te lang niet geschreven... en dat terwijl we in een periode van 'eerste keren' zitten. Er zijn weer een hoop mijlpaaltjes bereikt. Nou heb ik sowieso het gevoel dat de basisschool en het dagelijks met leeftijdgenootjes optrekken de boel flink versnellen. Tot nu toe gaat het in ieder geval erg goed; geen gepiep of gezeur; mevrouwtje gaat gewoon iedere dag naar school en is gelijk vanaf het begin ook hele dagen (zelfs al twee keer overgebleven) geweest. Papa en mama moeten wel erg wennen; de school is nog redelijk ouderwets in haar communicatie en het komt nogal eens voor dat ik een brief mis omdat papa die in zn binnenzak heeft gestopt of omdat ie onderin de tas bij de manderijnenschillen zat...Whatsapp draait ook overuren om de overdracht tussen pa en ma up to date te houden.Onlangs is Kay voor het eerst bij een vriendinnetje van school gaan spelen op woensdagmiddag, ook dat ging super. Al vond ik het wel lastig; je kent de mensen niet erg goed, soms ben je zelfs nog nooit bij ze thuis geweest maar je kind gaat er wel zo naar toe.. Nou wil ik niet té krampachtig zijn dus probeer ik maar veel contact te maken met de ouders van kindjes waarvan ik de namen het meeste voorbij hoor komen; voor mij ook weer een heel gedoe. Kay heeft er niet zo'n problemen mee; net als in de speeltuin heeft ze ook op school binnen no time een hele schare vriendinnetjes. Nou moet ze wel wennen dat die vriendinnetjes soms ook met elkaar en dan dus niet met haar spelen.. harde lessen en hartverscheurend om te zien maar wel heel waardevol. De klas is leuk en volgens mij heeft ze het goed naar dr zin, ze heeft twee juffen die volgens mij ook erg hun best doen. Het verschil met juffen van de kinderdagverblijven is best groot; kan niet anders natuurlijk maar ook dat was wel even wennen voor Kay. Ze is een supergevoelig meisje dat heel erg graag de waardering en aandacht van iedereen wil krijgen en daar is natuurlijk niet altijd tijd voor. Ik heb onlangs ook in mn workshop how2 talk2kids ook geleerd dat ik haar gevoel voor eigenwaarde kan stimuleren door heel bewust te prijzen en door haar trots op zichzelf te laten zijn. Hard nodig denk ik want ze maakt zich best afhanklijk van het oordeel van anderen. En dat is een eigenschap die mama bekend voorkomt helaas.. nou goed, we werken eraan.

Franka; die lijkt vooral zich he-le-maal niks van anderen aan te trekken maar gelukkig weet ik wel dat het niet zo is. Ze praat supergoed en kan al heel goed dingen uitleggen, dat vind ik zo leuk en maakt het leven echt makkelijker. Nu haar zus op school zit heeft ze 's ochtends en 's middags papa (of mama) voor het eerst lange tijd voor zichzelf. Het valt ons allebei op hoe rustig ze eigenlijk is, waar Kay naar buiten móest halverwege de ochtend, wil Franka het liefst een beetje keutelen in huis. In het begin was ze erg moeilijk bij het halen en brengen, het gaf ook een hoop onrust. Maar nu lijkt ook zij weer in het nieuwe ritme te vallen. Als papa nachtdienst heeft gaat ze een extra dag naar het kdv ipv vroeger naar oma en ook dat gaat eigenlijk super. Ze slaapt daar vanaf de eerste dag zonder problemen s middags... gekke meid. Ze houdt heel erg van tekenen en verven en maakt de meest detaillistische kunstwerken waar ze heel geconcentreerd een uur of langer aan kan werken. Bizar. Én: tromgeroffel.... over het algemeen slaapt ze van 1945 tot 0630!!! Jawel, ik durf het nu zlefs op te schrijven. Al zal ik het vast jinxen ;-) tuurlijk zit er nog wel eens een nachtje bikkelen tussen maar eindelijk nachten aaneengesloten slapen is zoooooo fijn. De sfeer in huis is ook gewoon goed, natuurlijk wordt er nog wel eens gekibbeld, maar er wordt vooral veel gespeeld (pakkie pakkie) en gezongen (voor de schoorsteen bijvoorbeeld) en geknuffeld.

Zo; dat was weer en update, opdat ik het allemaal niet vergeet. Oh ja; Franka is een koekeloe; moet ik ook niet vergeten want het schijnt heeeeeel belangrijk te zijn. Wat t precies is moet ze me nog uitleggen..

x appel