De appel valt niet ver van de boom

En alweer een jaar om; en wat een jaar! Ik kan er niet om heen dat er één ding als thema van het jaar eruit springt; SLAAP. En vooral het gebrek eraan..  Het afgelopen jaar hebben Franka en ik misschien twee nachten doorgeslapen en met papa's nachtdiensten en Kays zindelijkheidstraining hebben we een nieuwe valuta in huize Appel: uren slaap. Er wordt hevig in gehandeld en na enige weken danig in de min kunnen dat behoorlijk verbeten discussies worden waarbij de verliezer met hangende oogleden de pap naar binnenlepelt bij de twee energiebommetjes terwijl de ander zich nog effe een keertje omdraait.

Slaapgebrek holt je uit. Het is ook niet voor niets het onderwerp van de meest gestelde vragen op het V&A forum (Dirk: er hoort eigenlijk een rubriek voor te komen). Overdag sta ik niet alleen met mn strijd; Franka moet overdag slapen maar Papa, oma's, kdv-juffen en ik moeten alle zeilen bijzetten om dr "plat" te krijgen. Toen ik laatst weer tegen mn moeder zei dat ik echt met de handen in het haar zat zei zij: "ach kind, jij was net zo'n bijtertje. Ik moest naast je gaan liggen en je in de houdgreep nemen, tot je je overgaf en sliep. Daarna tilde ik je in je bedje"...

wááááááát???????

Had ze dat niet effe een kleine 3 jaar eerder kunnen vertellen!

Kijk; ik weet dat ik behoorlijk goed toe kan met weinig slaap anders was ik wel omgevallen onderhand. Maar het is wel heel troostend om te horen dat het gewoon in de genen zit en niet komt doordat ik de verkeerde keuzes maak ten aanzien van structuur, voeding, etc etc. Mijn appeltjes zijn gewoon niet ver van de boom gevallen en zijn net als ik gewoon behoorlijke bijtertjes...  Rot voor mij maar met mij is het uiteindelijk ook goed gekomen. Dus met die wetenschap gaan we het nieuwe jaar in, terwijl papa in de nachtdienst zit..  En nachtdienst betekent dat ik weer in de plus kom te staan ;-)

gelukkig nieuwjaar alvast!