Uien tussen de tieten en ander gemodder

Alweer de laatste blog van het jaar; en ik schrijf m op de laatste dag van mijn laatste (????!!!) zwangerschapsverlof. Jahaaa, we moeten er weer aan geloven; dinsdag 3 januari (maandag werk ik niet) begint mij eerste werkweek weer. En zijn we er al klaar voor? Nee, we hebben geen ritme, het is iedere dag weer een nieuw avontuur met kabouter 1 en kabouter 2. Van kabouter 1 (die zichzelf juist TWEEEEEHEEEE noemt) kan je tegenwoordig van alles verwachten; de ene dag poeslief en aanhalig en dan opeens weer volledig peuterpuberend op de grond liggen schuimbekken. Kabouter 2 wordt niet meer ingebakerd en dat heeft geresulteerd in wederom drie voedingen per nacht en gesputter vanaf een uurtje of 6... óf zoals de laatste paar nachten; ze wordt wakker met een verstopte neus en kan daardoor niet drinken wat dan weer resulteert in een voedingssessie in de badkamer naast een stomende douche óf met een versgesneden uitje in het decolleté.
(ruikt vooral 's ochtends heel sexy)
Kortom, we modderen maar wat aan. Iedereen die me verteld heeft dat je een tweede kind er 'even bij doet' kan aan dezelfde hoge boom gehangen worden als de vrouwen die zeggen dat bevallen geen pijn doet, me neus!
Je doet het er inderdaad 'bij' maar dat is omdat je geen keus hebt, je hebt namelijk al een kleintje dat erop vertrouwt dat jij zorgt dat t aan niets ontbreekt. Ik heb mezelf regelmatig moeten herinneren dat ik niet ieder moment dat Kay slaapt of speelt en Franka rustig is haar maar neer moet leggen. Bij Kay hing ik uren boven de box naar haar te kijken en nu heb ik de neiging om dan snel effe een was in de machine te gaan proppen of een stofzuiger door het huis te halen.
Ik ben ook geen steek wijzer dan ik de eerste keer was; behalve... en dat is heel fijn... dat je weet dat ze heus een keer gaan doorslapen, geen buikkrampjes meer hebben en niet meer doen alsof je ze probeert te vermoorden tijdens het aankleden.
En; wat iedere moeder zich tijdens de zwangerschap van de tweede zich afvraagt; Kan ik wel net zoveel van mij tweede kindje houden als van mijn eerste? Ja, ik ben net zo verliefd op Franka als op Kay. Mn hart breekt net zo hard als twee jaar geleden als ik haar zometeen moet achterlaten om te gaan werken.
Gelukkig slaapt ze nog niet door, dan kan ik 's nachts nog effe genieten van mijn meissie (mét of zonder ui)
x
(gelukkig nieuwjaar!)