Bij de beesten af

... haha, nee dit wordt geen sexblog.
Kay is nu 8 maanden en begint steeds meer aandacht te krijgen voor de wereld op zich heen. Superleuk om te zien want ze kijkt haar ogen uit; paarden, honden, vogels, eendjes en ... muizen. Brrr, ik weet het, ze zijn schattig en banger voor mij dan ik voor hen (lijkt me sterk) maar ik mot ze niet. Dus toen ik na een avondje thuiskwam en mijn vriend vertelde dat er zojuist een muis Kaytjes slaapkamer inschoot moest ik wel even slikken. Mijn irrationele doch behoorlijke grote angst voor muizen vs mijn behoorlijke grote moedergevoel...
Mijn kleine meissie in dezelfde kamer als dat beest!
Goed, ik heb me erover heen gezet en heb zelfs niet gegild toen er eentje langs me schoot toen ik Kay zat te voeden, maar ik ga wel alle maatregelen nemen om ze uit dit huis en vooral uit Kaytjes buurt te weren..
Maar nu over de leuke beesten; papa is met Kay de eendjes gaan voeren en madammeke gilde het uit van plezier. Ook langslopende honden of zelfs grote paardenhoofden vindt ze niet eng maar moeten uitkijken dat ze niet door haar driftige klauwtjes gegrepen worden voor nadere inspectie.
Dat klauwen doet ze helaas ook bij mensen en naast mijn arme kalende hoofd hebben ook de haren van tante, oma en leidster van het kinderdagverblijf het al moeten ontgelden.
Zou dit een overblijfsel van oerinstinct zijn; toen de ukkies zich nog aan moeders vacht moesten vastklampen?
Ik hoop dat ze er snel overheen groeit..
x