Nou we zijn weer een mijlpaaltje verder. De 50-dagen grens is ook gepasseerd. Nog heel effe volhouden, over ongeveer 3 weken mag ik met verlof en ik denk dat ik daar nu ook wel aan toe ben. Helaas kan ik niet klagen over al mijn pijntjes en andere zaken want ik krijg iedere keer foutmeldingen hier op babybytes.. ach.. moet ik ook maar niet zo zeuren.
Want eigenlijk gaat het allemaal heel goed. Ik ben wel aardig bol maar ik ben nog steeds maar 8 kilo in totaal aangekomen, heb geen last van opgezwollen ledematen, rare eetbuien, huilbuien of ander vreemd gedrag en ik kan best nog wel aardig slapen. Buikvriend(in) is behoorlijk druk en draait nog steeds heen en weer, al merk ik wel dat hij/zij af en toe klem ligt onder mijn ribben en dat is net effe wat minder fijn.
Waarom dan toch zeuren? nou omdat het wel allemaal wat minder makkelijk gaat... en omdat het lekker is om te zeuren.Soms vind ik het ook allemaal wel een beetje saai; niet snowboarden, niet duiken, geen verre reis, geen festivals (al is het lowlandsprogramma best wel bagger dit jaar dus ik mis eigenlijk niets). Feestjes waar ik nog wel heenga maar me steeds meer een alien begin te voelen met mn dikke pens. Tis af en toe dus nog gewoon een beetje wennen.
Ondertussen ben ik nog nooit zo happy en relaxed geweest. En, zonder er nou een heel zoetzappig verhaal van te maken; verliefd. Paps en ik zijn net een stel pubers, niet normaal. Hebben jullie dat ook?
De omgeving reageert ook steeds meer op "de buik", je kunt er ook niet echt omheen, maar opa's en oma's, ooms en tantes.. allemaal beginnen ze steeds meer mee te leven. Heel lief, ik ga al die aandacht nog missen.
al met al vreemde tijden, al zal het waarschijnlijk nog niets zijn met wat we mee gaan maken, sjonge wat ben ik onderhand nieuwsgierig!
Fijne week
x
reacties (0)