Sinds vorige week ben ik begonnen met zwangerschapsyoga. Ook wel pufcursus genoemd, en dat is eigenlijk veel toepasselijker want behalve wat gewrichten losdraaien doen we niet veel aan yoga houdingen. We doen wel veel ademoefeningen... en zo maar ... ben ik weer een stapje verder. Want vanaf het moment dat je in een ruimte met allemaal dikke buiken om je heen zit te praten over ontsluitingsweeën en persweeën.... (oeh maar dáár was ik nog niet mee bezig!) wordt het toch allemaal wel heel erg echt. Waar ik vorige week nog vooral bezig was met het zwanger zijn en alles wat er in mijn lijf gebeurd, word ik nu (in ieder geval een uur per week) voorbereid op het feit dat het schoppende wezentje er toch ook echt uit zal moeten komen en dat ik dat ga doen!
Volgende week mag paps mee, ben benieuwd hoe hij het ervaart... en ondertussen oefen ik alvast nog maar even mijn bekkenbodem en buikademhaling...
pfffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff
reacties (0)