Update 3

Hey meiden! 

Nou even een update van de laatste tijd. 
Ik heb de meest verschrikkelijke en vage dromen! Echt ik had ze al voordat ik zwanger werd hoor. 
Maar toch sta ik er weer van te kijken hoe belachelijk die dromen kunnen zijn!

Ik ben de laatste tijd heel erg prikkelbaar, ik ben gestopt met roken na 12 jaar gerookt te hebben. 
En dat gaat eigenlijk wel goed. Behalve toen Jelle weg was voor zijn werk. Toen heb ik toch nog een pakje gekocht. En nadat die op was kwam Jelle weer terug en daarna ging het wel. 
Hij was alleen al ziek in Italie, en toen hij terug was werd het er niet beter op. Dus bij naar de huisartsenpost en daar antibiotica mee gekregen met de mededeling dat het iets van een bacteriele long infectie is. Na die antibiotica gaat het wel goed maar het is nog niet helemaal weg. Dus dat moeten we even goed in de gaten houden. 

Inmiddels is de kinderwagen binnen, waar we super blij mee zijn! 
En heb ik van mijn opa en oma een bedrag ter beschikking gesteld gekregen waar we iets van mogen uitzoeken. Mijn vader en stiefmoeder beheren dat dus ik heb geen idee hoeveel dat is. 
Maar het gaat mij om het idee. Mijn Opa was heel erg ziek, want hij had mondkanker. 
Dus ik ben al super blij dat hij er nog is en dat hij goed aan het opknappen is! 

Voor de rest met mij gaat het wel. Ben nu wel weer heel erg vaak moe en slaap ook best veel. 
Helaas is mijn migraine niet over tijdens de zwangerschap! Dat is wel jammer. 
Ik heb ook te horen gekregen dat ik wel pijnstillers mag (Diclofenac) maar dat is wel weer erg schadelijk voor de kleine dus liever niet. Tot nu toe zit ik al ongeveer 20 weken zonder pijnstillers. En ik merk wel dat ik het steeds zwaarder krijg, ook meer last van me rug vanwege mijn buik. 
Dus ik ben heel erg benieuwd hoe dat verder zal gaan. Ik heb wel gelezen over zwangerschaps broekjes die de buik zouden ondersteunen. Maar goed die zijn ook weer 100 per stuk. 
Dus misschien dat ik die vergoed krijg van mijn verzekering. 

Ik wil ook heel graag gaan zwemmen! Dus als er weer geld is dan gaan we kijken voor een zwangerschapsbikinie zodat we kunnen gaan zwemmen. Lijkt me heerlijk! 
De kleine voel ik al schoppen als hij/zij actief is! Dat had ik vrij vroeg al, maar als Jelle zijn handen op mijn buik legt dan voelt hij soms ook wat. Dat vind ik dan toch wel weer heel bijzonder. 
Soms kan ik die vent van mij niet uitstaan! Dat zijn de hormonen denk ik dan. 

Ook zit ik te twijfelen wat we moeten doen. We hebben samen een koophuis (wel op zijn naam) en dan komt de kleine er ook nog eens aan. Wij weten niet hoe het zit als hij komt te overlijden. 
Als we het zo laten dan krijg ik niks en sta ik op straat met een kind. En als we geregistreerd partnerschap doen of trouwen dan denk ik wel dat we goed zitten. Mijn vader is het met geen van beide eens, omdat ik nog best jong ben. Ik zelf twijfel of we nu al die stap moeten zetten. Met geregistreerd partnerschap ben je ook voor de wet getrouwd maar dan is dat weer makkelijker te ontbinden. En de advocaat raadde trouwen aan. Omdat we dan zeker weten met alles goed zitten als 1 van ons komt te overlijden. Ik wil absoluut niet dat het kindje naar mijn moeder gaat!!! Dat ga ik echt met alles tegenhouden mocht het zover komen. Ik twijfel dus of we deze stap wel moeten zetten omdat het de laatste 2 jaar (onze relatie) al best heftige jaren waren en ik eigenlijk gehoopt dat in rustiger vaarwater te komen. Nou ja niet dus want ik ben zwanger. Maar om dan ook gelijk te zeggen van we gaan trouwen.. Ik denk dat dat voor mij toch een stapje te veel word. Ik heb nu al moeite om dingen geestelijk goed bij te kunnen houden. Er veranderd al zoveel! Zowel in mijn lijf als in het huis en binnen onze relatie. 

Dus ja wat is wijsheid? 
Hebben jullie het ook zo meegemaakt of in elk geval beetje ervaring in? 
Want ik weet het echt niet. 

Liefs, 

381 x gelezen, 0

reacties (0)


  • 19Rianne85

    Jeetje, wat een blog meid! Ik weet niet zo heel goed wat ik erop moet zeggen.. ik weet wel dat Ricardo en ik ook geen geregistreerd partnerschap hebben, en zijn ook niet getrouwd. Wel staat de kleine op naam van Ricardo, en als je dat doet bij de gemeente hebben ze informatie voor als jij komt te overlijden.. Tenminste, hier in Waddinxveen was dat wel toen we daar waren voor erkenning zeg maar aan te vragen. Zoals het er nu uit ziet (want wij hebben nog geen verdere stappen ondernomen) en ik kom te overlijden gaat de kleine inderdaad naar mijn ouders.. Ookal heeft Ricardo het erkend, toch krijgt hij niet de volledige voogdij over Riley. Beetje raar allemaal maja.. ik wilde namelijk ook niet meteen trouwen omdat ik zwanger was, dat vond ik ook een stapje te veel in 1x maja, toen kwam me moeder met de opmerking, maar een kindje samen krijgen is geen grote stap? Tsja.. daar had ze wel gelijk in vond ik hahah!
    Nou meid, denk er nog even goed over na, en win anders informatie in bij het gemeentehuis! Die kunnen je ZEKER veder helpen
    Succes!

  • proud2bestout

    mijn vriend en ik hebben ook een koophuis wat op zijn naam staat..
    Als hij komt te overlijden staan ik en ukkie ook op straat!
    Wat betreft de twijfels binnen je relatie dat heb ik ook gehad.
    zijn vast en zeker de hormonen meid