Zit er ff emotioneel doorheen

Zondag.. laatste moment van onze vakantie.

voelt helemaal niet als vakantie,want heb me welgeteld 1 dag eenbeetje normaal gevoeld.

Ik ben de hele dag door beroerd, enprobeer alle tips die ik krijg, verschillendemedicatie geprobeerd,maarniks helptme nu.

Vanaf morgen moetenwe beide weer aan het werk en ik ben oprecht bang, zo stom omte zeggen dat ik bang ben.

Maar ik ben het wel, bang om weer alles te MOETEN, bang o

mweerallesalleen temoetendoenomdat Walter 40 uur werkt en 25 uur rijd per week waardoor hij er amper gaat zijn,

bang om het hele huishouden inelkaarte laten zakken (wat geheid gaat gebeuren..) bang om Sarah niet de aandacht te kunnen geven die ze verdient..

Bang omdat ik het haat om kwetsbaar te zijn in t openbaar, bij vrienden, familie, collega's.

Morgenochtend gaat de wekker om 5 uur, om 6 uur is Walter weg en hij is rond 8 uur in de avond pas weer terug..

Ik ben momenteelniet leuk, niet gezellig, veel down, snel geprikkeld, heb nergens zin in, alles smaaktme vies moet mezelf dwingen om overag wat te drinken (want als ik dat niet doe drink ik gewoon niet... gisteren 3 glazen drinken op..thats it)ik voel me waardeloos, lelijk met mn kop volpukkels, dikkere buik dienognetvaneengewoondikpersoonkanzijnipveenzwangere,  Ik heb nergens zin in, kan de energie niet opbrengenomleuk te doen tegen vrienden en IKWILGEWOONHEELGRAAGVANTRIMESTER 1 AF ZIJN!!! ik wil gewoon genietenvanmn zwangerschap, en dankbaar zijn dat het eindelijk geluktis,maar het is momenteel een behoorlijke uitdaging...die dankbaarheid!