Het zijn spannende weken voor ons. Twee jaar geleden was ik 26 + 2 wkn zwanger toen we te horen kregen dat ons kindje niet meer leefde. Nu ben ik 26 + 1 wkn zwanger en zit dit duidelijk in mijn hoofd. Verschil is wel dat toen ons kindje waarschijnlijk al 1,5 week overleden was en dit kindje nog leeft. Ik voel het gelukkig duidelijk schoppen, al ben ik daar tegenwoordig niet altijd even blij mee. Er zitten namelijk ook echt gemene trappen bij sinds 2 dagen. Maar goed, nog steeds liever dat dan geen gevoel in mijn buik...
Ik zal zoooo blij zijn als we deze weken door zijn en het augustus wordt (ons zoontje is 2 jaar geleden op 30 juli geboren). Ons meisje doet het volgens de gynaecoloog erg goed en is al zwaarder dan haar broertje was 2 jaar geleden. De gynaecoloog is dan ook erg positief gestemd. Dat doet mij heel veel goed en geeft me ook kracht.
Toch merk ik vandaag aan wat pijntjes in mijn buik dat ik me daar niet lekker bij voel. Het zullen waarschijnlijk wel gewoon wat beurse plekken van het schoppen zijn die nu een beetje zeurderig zijn, maar in mijn achterhoofd blijft altijd de vraag door mijn hoofd spoken of het niets anders zal zijn. Is het niet weer mijn placenta waar het niet goed mee gaat? Ik probeer me niet teveel te laten leiden door paniek, ook al weet ik dat ik bij iedere twijfel gewoon naar het ziekenhuis mag bellen en langs mag komen om me te laten geruststellen dat alles goed is met ons meisje. Toch wil ik niet voor iedere poep en scheet de mensen in het ziekenhuis helemaal gek maken. Ik moet er ook op leren vertrouwen dat het deze keer wel goed zal gaan tenslotte...
Nog een paar weekjes en dan is deze vreselijke maand weer achter de rug...
De aanstaande papa is ondertussen begonnen met de babykamer. Het is nu wel iedere keer als ik uit mijn werk kom een feestje om thuis te komen...zo benieuwd wat er die dag weer in de babykamer gedaan is en hoe die er nu uitziet. Als het goed is gaan vandaag de kleurtjes op de muren...was het maar alvast 5 uur ;-)
reacties (0)