Alle ellende nu eindelijk gehad? 😓
Zondag hebben wij te horen gekregen dat ons kindje niet meer leefde. Wat een shock en pijn.
Kinderen zo snel mogelijk verteld en hun verdriet kwam nog het hardste bij me binnen.
Dinsdag om half 10 moest ik in het ziekenhuis zijn om het op te wekken.
Dit is heel voorspoedig gegaan en om 15.30 uur werd ons zoontje 'geboren'.
Het was heel mooi en zo gaaf en compleet . Alles erop en eraan, zelfs de nageltjes van handjes en voetjes.
Had het niet verwacht en ondanks dat het heel mooi was , was het emotioneel ook behoorlijk heftig.
We hebben hele mooie foto's kunnen maken en die zijn me heel dierbaar.
Helaas kwamen daarna de complicaties pas. De placenta was niet meegekomen waardoor ik hoge koorts kreeg, extreem veel pijn en bloedverlies .
Ze hebben geprobeerd met een tang de resten uit de baarmoeder te krijgen. Dit was extreem pijnlijk en heb alles bij elkaar geschreeuwd. Doordat ik zoveel bloed verloor konden ze moeilijk zien wat er nog zat.
Daarnaast kreeg ik een infuus met antibiotica , morfine en vocht. Ook extra zuurstof.
Ze dachten dat alles eruit was maar toen vannacht weer extreem veel pijn kwam opzetten en er vanmorgen een echo werd gemaakt bleek dat er nog resten in de van de placenta in de baarmoeder zaten.
Ik heb vanmorgen ook meteen een spoedoperatie gehad.
Ik brak, zat er compleet doorheen en was ook nog eens alleen. Jeetje wat was ik bang.
Gelukkig is alles wel heel goed gegaan.
Nu is alles helemaal schoon. Mijn lichaam heeft wel een behoorlijke opdonder gehad dus kan nog niet naar huis. Ben erg zwak, veel bloed verloren en krijg nog steeds antibiotica een infuus en zuurstof oa.
De kinderen hebben gelukkig niks meegekregen van noodzaak die er was . Ze weten dat ik in het ziekenhuis lig maar niet de ernst ervan.
Morgen wil een patholoog het kindje onderzoeken en daarna zal het begraven worden.
reacties (0)