Week 6

Maandag:


De laatste dag van ons rondje Duitse familie. 's morgens lekker uitgeslapen en een paar heerlijke Duitse broodjes naar binnen gewerkt. Vervolgens zijn we naar de Noordzee/Waddenzee gegaan. En jawel, om het weekend nog vermoeiender te maken zijn we wezen wadlopen :p en ja hoor ik moest weer eens verkeerd op een schelp terechtkomen. Net voordat we terug gingen, dus een takke end met een bloedend voetje gelopen. Hmmmm weer aan de kant aangekomen benen en voeten goed af gespoeld en even goed naar de schade gekeken. Gelukkig maar 2 minisneetjes die wel bloedde.
 


Vervolgens zijn we lekker aan de kant nog wat on de zon wezen opdrogen. En nadat mijn neef en mijn broertje eindelijk klaar waren met elkaar te begooien met gras en bloemsteeldjes, en ik geen madeliefjes meer rondom mij kon vinden. Om mijn bloemenkransje groter te maken, vonden we dat het tijd was om maar weer eens wat te gaan doen.


Zo gezegd zo gedaan. Lekker met zijn allen een terrasje gepakt en een heerlijke sorbert naar binnen gewerkt(die ik helaas maar tot de helft op kreeg). Daarna doorgereden naar waar mijn neef werkt, naast de mac D dus en de jongens vonden het nodig om nog wat meer vulling voor hun buik te halen. Daarna nog even bij neef thuisgezeten waar de jongens mortal combat hebben gespeeld op de ps3. En ik eigenlijk alleen nog maar voor me uit kon staren van uitputting. En dan was het zo ver. Weer naar huis... Helemaal geen zin in, want omdat mijn broertje mee is ben ik, omdat ik kortere beentjes heb verbannen naar de middelste plek van de voorzitting vd bus. Maar omdat het daar een beetje om hoog gaat voel ik bij elke bocht mijn stuitje knakken(ondanks ik al een kussen onder mijn bibs had installeerd) en als ik dan weer ging hangen viel m'n bibs in slaap, begonnen mijn heupen zeer te doen en natuurlijk ook mijn rug, waar ik dan half op lag. Hoe dan ook een regelrechte marteling. De laatste 200 km van de in totaal 1100 - 1200 km(even grofweg alles bij elkaar opgeteld) was ik dan dus ook van mening dat mijn broertje dat laatste stukje wel in het midden kon zitten.


Nou alsof je werd opgevreten als je in het midden zat. Na een paar brutale en ondankbare weerwoorden heb ik ML geopperd dat ie op de volgende parkeerplaats moets stoppen. Ik was ondertussen aan het koken van binnen. Daar aangekomen heb ik dan maar geroepen dat er 3 opties zijn. Of hij doet zijn gordel om of hij kan gaan lopen of (gezien ml riep dat ie niemand liet lopen) ik lift wel naar huis!!! Schoon genoeg had ik er van en het feit dat ml ebt soms een oudst is in dit soort zaken kwam me ook de keel uit, m'n broertje had zo iets respectloos bij mijn vader of opa moeten flikken... Grrrr!!


Maar goed, gezien geen van beide heren aanstalten maakte om iets aan de situatie te doen heb ik mijn handtast gepakt en ben naar voren gelopen langs de stilstaande auto's en caravans. Maar ja tegenwoordig gaan liften? En ook nog eens in zwangere toestand? Mijn rikketik knalde iig uit mijn borstkast en ik begon duizelig en misselijk te worden, dus ben uit eindelijk op een campingtafeltje gaan zitten. En ben in snikken uitgebroken en heb mijn moeder gebeld. Toen zij merkte dat ik zo over de zeik was van alles(was natuurlijk niet alleen de gordel, maar broertje had daarvoor ook nog eens 2 maand bij ons gewoont en ons daarna met zijn huisdieren opgescheept laten zitten enz. 'letterlijk stank voor dank') op een gegeven moment zag ml waar ik zat en is naar mij toegelopen(Ow wat had ik toen zin in een peuk, en heb maar een lolly gepakt ipd). Na een minuut of 5 kwam dan ook uiteindelijk mijn broertje onze kant op gelopen met de vraag 'en nu dan?' Pissed als ik was riep ik alleen 'zit ik hier'. Ondertussen begonnen mijn darmen lekker te steken van alle drukte.


Na nog even zitten besloot ik m'n broertje weer terecht te wijzen. En volgens hem moest ik alles heel lief en met een aai zeggen en vragen(om het verhaal kort te houden). Hem gevraagd of ie een schroefje los had? En na nog wat geraas en op de plaats zetten van mij zag ie toch wel in dat de wereld niet om hem draaid en dat ie rekening met me moet houden gezien ik dat ook met hem doe en ik niet eerst in z'n reet hoef te kruipen voor dat hij wat doet. Uiteindelijk een knuff gegeven en we zijn verder gereden. Nog even heerlijk genoten van geen pijn aan mijn reet. En nog lopen kokhalzen van de heerlijke boeren aftershave op het platteland, zo erg dat ml op de rem trapte en riep 'je gaat niet in mijn bus kotsen hè!



Onze woef opgehaald Engels zwangerschapsboek gekregen van moeders 'blooming gorgeous' over jezelf verzorgen tijdens de zwangerschap en thuis aangekomen linearect naar bed gegaan.


Dinsdag:

Moe moe moe.. Opgestaan weer naar bed en uiteindelijk om 16.00 weer opgestaan eten gefixed op de bank geploft en niets gedaan en weer naar bed.


Woensdag: Zie dinsdag, wel nog ff een paar sport bh's besteld


Donderdag: Ook zo alleen tot 14.00 en daarna een klein beetje in de tuin en in huis gedaan.


Vrijdag: 1e x ophalen MvM kannen. Om 9.00 uur begint de hond als een idioot te blaffen. Dus ik strompel naar beneden. Niemand te bekennen maar opeens zie ik de achterpoort open gaan. Dus ik nogal verbaasd doe de keuken deur open. Roept die kerel keihard. Ja Moeders voor moeders! Ik kom de kannen ophalen! Nou als de buren nog niets hadden meegekregen de laatste x dat mijn moeder keihard in de tijd riep jij zwanger bla bla bla... Nou dan zouden ze het nu zeker weten wel weten *Grrrr* dus ik zeg dat ik die kannen ga pakken en dat ie volgende x wel even aan mag bellen.


Bij de voordeur aangekomen staat meneer daar met de kratten open en bloot zonder zakken... 'Ow wil je dat ik er zakken omheen doe?' ja dat zou wel fijn zijn... Begint ie de zakken van de volle kratten af te halen en om de lege die ik met 1 tik binnen heb te doen. Om vervolgens gedag te roepen en vrolijk weer open en bloot met de kratten naar het busje te lopen *Grrrr* bedacht me dat ik het beter laat gaan want als ik stendes ga trappen dan heeft straks zeker iedereen het in de gaten.


Ben nu ook begonnen om sokjes te breien... Zo schattig...


Zaterdag: Niet veel gedaan weer. Wel al om 11 uur beneden, maar op de bank ingeslapen. En owja, sinds 3 dagen ook al echt super misselijk.


En dan vandaag zondag:


Vanochtend lekker ontbijtje op bed gehad van ml en vanaaf gaan we naar de bios. En dan zit week 6 er alweer op.


Symptomen/kwaaltjes deze week:

Ontzettend harde en pijnlijke boobies

Emo buien

Misselijk

En moe moe moe, mja zo moe was ik ook geweest als ik niet zwanger was ivm schildklier.