Onbegrip...
Ken je dat? Het gevoel dat mensen je niet (willen) begrijpen.
Het gevoel dat men je zakelijk compleet wilt beheren.
Ik heb mijn bevallingsverhaal nog niet gedeeld maar hij was heftig en intens.
Mijn gezondheid ging heel vlug achteruit en ondanks dat ik een bruine huidskleur heb trok ik bleek weg.. Alles werd spoed.
Ik voel mij mentaal en fysiek nog niet sterk genoeg om volledig te werken.
Mijn leidinggevende en verzuimbedrijf maken het mij nog moeilijker door continu vragen te stellen die niet mogen..
Heel hinderlijk dit, soms heb ik engelen geduld maar nou...
16 februari heb ik een gesprek met de bedrijfsarts /verpleegkundige.
Zal die begrip tonen? Ik hoop het want dat wat niet gaat.. Juist je snapt het zelf wel.
Met mijn mini baby meisje gaat het goed! Ze groeit en groeit...
Is het voor de moeders onder ons ook herkenbaar geen afscheid willen nemen van maat 56? Realiteit sets in..
Vraagje wat doen jullie met te kleine kleding? Let this MOM know please.
Bedankt voor het lezen van mijn blog..
reacties (8)