Emotioneel word ik bij het lezen van mijn blogs..
Ik kijk terug op een spannende periode uit onze levens.
Van mijn laast geschreven blog
'Geen naalden meer' tot nu.
Haast een jaar geleden kreeg ik mijn punctie, het voelt als de dag van gister..
Maar zo ook de positieve zwangerschapstest, misselijkheid, vreetbuien, onzekerheid, gender reveal, 4D echo, ctg scans, vergiftiging, ziekenhuisopname, spoedkeizersnee en de geboorte van onze prachtige dochter.
Onze baby is 3 maanden+1 dag oud, we genieten met volle teugen van haar.
Het zien van mijn litteken heeft mij doen stilstaan.. Wat is er toch veel gebeurd, wat hebben wij een geluk gehad en het IVF traject..
Dit is toch niet zomaar iets..
Mentaal heeft het impact gehad..
Ik geef de praktijkondersteuner toch de kans.
Misschien helpt dat.. We zullen zien.
Voor de vrouwen die op dit moment bezig zijn of gaan starten met het traject, je bent niet alleen en je zult jezelf misschien op bepaalde momenten niet herkennen ..
Maar dat is oké, verandering hoort bij het proces en hopelijk komt je grootste droom uit!
In mijn volgende blog vertel ik over mijn ervaringen vd afgelopen tijd & mijn nieuwe leven als moeder.
Bedankt voor het lezen van mijn blogs,💜
reacties (2)