Afspraak gynaecoloog

Toen ik jonger was dacht ik
' Elke man en vrouw kunnen kinderen maken, want dat hoort zo.
Nu de dag ben ik niet alleen ouder... maar heb ik ook meer kennis. Niets is van zelfsprekend.

VORIGE BLOG: Ik moest een afspraak inplannen bij de gynaecoloog.

Alle dagen voor mijn afspraak duurde een eeuwigheid. Vaker was ik kalm en sprak mezelf moed in, 'het komt goed, het zal vast normaal zijn en voor ik het weet loopt alles weer zoals het hoort'.
Daar zaten we dan... in de wachtkamer, afdeling gynaecologie. Het was druk, veelal prachtige stralende zwangere vrouwen. In gedachte dwaalde ik weg.
Hoe voelt dat...een mensje in je buik? Zal de baby nu aan het trappelen zijn. Zou het een meisje of jongen zijn? Of misschien wel allebei. Zal ik er ook zo goed uitzien tijdens mijn zwangerschap?

Voor ik het wist had ik een mini breakdown. Wat nou als.... stel je voor dat ik nooit of niet...
Ik zat immers nog te wachten tot ik aan de beurt was. Terwijl ik onrustig op mijn telefoon zat hield mijn vriend m'n hand vast. Ik werd iets kalmer..
Voor ik het wist mochten we plaatsnemen. De gyneaceloog vertelde wat ze ging doen. Na haar uitleg liep ik door naar de behandelkamer voor een inwendige echo.
Ik keek heel aandachtig mee op het scherm, maar om eerlijk te zijn snapte ik er niks van. Goed ik stelde haar vragen tijdens haar uitleg. Eenmaal weer op de stoel aan het bureau, vertelde ze dat ik weer een afspraak mocht maken bij mijn huisarts.
Ik was compleet door de war... is er iets ergs aan de hand? Waarom blijft het uit? En waarom moet ik weer naar de huisarts?

Volgende blog komt snel online☀