Burnout.

Kianna heeft al vanaf november elke maand dubbele oorontstekingen en ook al 4 antibioticakuurtjes gehad. Van de ene kreeg ze een allergische reactie, van de andere werd ze niet beter (bleef koortsig en jengelig) en van de laatste ging ze braken.

Inmiddels heeft ze buisjes (gekregen in februari) en hebben we de controle bij de kno-arts ook gehad gistermiddag. Die gaf ook aan, dat ze bij buisjeskinderen altijd eerst moeten gaan druppelen met oordruppels (dat is lokale antibiotica) en niet meteen een kuur erin moeten stoppen. Hierover had hij een paar dagen eerder nog een studiedag aan huisartsen besteed.

Hehe ... EINDELIJK iemand die naar me luistert ... na 5 maanden pijn lijden voor Kianna en slapeloze nachten voor mij (waardoor ik nu met een burnout thuis zit). De huisarts schrijft namelijk meteen een kuur voor. Dat is schijnbaar de standaard voor hele jonge kindjes. En de huisartsenpost schrijft (volgens eigen zeggen) nooit oordruppels voor. WAAROM in godsnaam niet? Het is lokale antibiotica en Kianna had 2x oordruppels gehad (2 verschillende) waar ze binnen een paar dagen goed van opknapte! Waarom haar dan een kuur geven, waar ze ziek van wordt??? Die kon er bij mij dus niet in. Zelfs de kinderarts waar ik tussentijds nog met spoed heen moest, bleef erbij, dat ik bij een volgende oorontsteking toch maar diezelfde laatste antibioticakuur moest vragen. Haar motto was: beter een kind dat moet overgeven, dan een kind dat met een ontsteking zit. Ja ... en bedankt! Wat is dat nu voor een theorie?

Maar omdat ik steeds tegen muren aan liep, heb ik dit ter sprake gebracht bij de kno-arts. Wat ben ik BLIJ dat hij achter mij staat!

Ik heb misschien wat minder geduld nu met artsen, maar dat komt ook omdat ze Roan 9 maanden lang hebben laten door lopen en aanmodderen met dubbele oorontstekingen, voordat hij buisjes kreeg. Ik ben dus helemaal klaar met de "van het kastje naar de muur sturen."

Vanaf begin november ben ik met Kianna 20-21x bij huisarts / huisartstenpost  / kinderarts / kno-arts geweest! Dat is toch niet normaal! En niet omdat ik een overbezorgde moeder ben. Maar iedere keer als ik 2 dagen van tevoren belde (omdat zij koorts had, of een loopoor), dan stond ik alsnog 2 dagen later met een doodziek kind bij een arts. Er was ook elke keer echt is.

Verder had ze vorige week koorts en nu een paar dagen later ALWEER koorts (sinds gisteren). Ze heeft de 14 maanden prikjes gehad vorige week.
Ik word er echt moedeloos van. Heb totaal geen energie meer. Mijn lontje is erg kort en ik kan niks meer hebben (ook niet zo verwonderlijk na 5 maanden niet slapen). Zodoende ben ik nu "op" en zit ik thuis. Op mijn werk zijn ze er niet blij mee. (Alsof ik er wel blij mee ben). Thuis kan ik niet veel meer hebben. Het is niet alleen het weinige slapen, maar een opeenstapeling van allerlei dingen.

Volgende week kan ik eindelijk bij iemand terecht om daar eens mijn verhaal te doen en te kijken op welke manier ik zaken anders kan aanpakken. Nu maar hopen dat het ook echt gaat helpen, zodat ik zaken kan gaan verwerken (waaronder ook de medische misser, waardoor mijn moeder overleed).

Al met al een hele zware periode voor mij.

Zodra ik me weer wat fitter voel, zal ik ook weer actiever zijn op BB. Hopelijk gaat het jullie allemaal goed.

Als iemand nog tips heeft om uit die burnout te komen ... graag!