Verloskundige (28 wkn. + 3 dgn.)

Vanochtend had ik weer een afspraak bij de verloskundige staan. Inmiddels ben ik 28 weken en 3 dagen zwanger van ons meisje.

Ik moet wel zeggen, dat ik het deze keer echt wel een stuk zwaarder vind, als tijdens mijn zwangerschap van Roan. Toen kon ik rust nemen wanneer het me uit kwam. Maar nu loopt er al eentje rond en dat kost een heleboel energie. Roan is verder wel een heel makkelijk kindje en de laatste tijd gaat het echt weer heel goed. Sinds hij de buisjes heeft (midden september) slaapt hij weer goed. Ook met eten gaat het nu geweldig. Natuurlijk zijn er nog dagen, dat het wat minder goed gaat met eten, maar de strijd van een paar weken geleden is er niet meer. Hij is nu ook heel nieuwsgierig naar wat er op zijn bordje komt te liggen. Gelukkig maar. Verder kan hij zelf ZO goed spelen! Een uurtje, anderhalf uurtje kan hij zichzelf prima vermaken. Natuurlijk komt hij af en toe ook even een momentje aandacht vragen, maar dat mag ook.

Alleen is het tijdens deze zwangerschap wel een stuk zwaarder en vermoeiender, vind ik. Ik probeer dan ook echt zoveel mogelijk OOK een middagdutje te gaan doen, als Roan ook naar bed gaat 's middags. Dan maak ik het lekker donker op zijn kamertje (rolluiken dicht) en dan slaapt hij meestal 2 en een half tot 3 uurtjes. Heerlijk toch? Hij wordt ook altijd vrolijk wakker uit zijn middagslaapje en ook ik ben dan goed uitgerust. Heel fijn!

Wel heb ik de laatste 2 weken meer last van harde buiken en pijnlijke steken in mijn buik. Dit herken ik dus totaal niet van de zwangerschap van Roan. Volgens mij heb ik dat toen helemaal niet gehad. Het is nu ook een drukke tijd op school. We hebben pas geleden 2 lange avonden oudergesprekken gehad n.a.v. de eerste indruk formulieren. Was echt een lang zit van 18.00 tot 21.00 uur. En lang in dezelfde houding is natuurlijk allesbehalve comfortabel met een dikke buik. En nu ben ik, samen met mijn duocollega, al de 1e rapporten aan het maken. Dat is een heleboel werk. Maar we moeten wel extra vroeg beginnen, aangezien de vervanging van mijn collega net na Sinterklaas eindigt en zij dan naar een andere school gaat. Een andere collega komt dan terug van zwangerschapsverlof. En aangezien ik maar 1 dag die groep heb, kan ik ook niet alle rapporten maken. Daarvoor heb ik die kinderen te weinig in de groep. Bovendien ga ik met de Kerstvakantie met zwangerschapsverlof. De donderdag VOOR Kerst gaan de rapporten mee met de kinderen. Dus nog een paar drukke weken voor de boeg. Maar ik merk heel goed, dat ik niet lang achter de pc kan werken. Dan krijg ik meteen weer pijnlijke steken in mijn buik. Lastig hoor, als je er net lekker in zit.

Verder ... en dat heb ik vandaag ook eens nagevraagd bij de verloskundige, heb ik af en toe wel het idee (vooral 's avonds), dat het lijkt alsof ik ontsluiting heb. Geen vochtverlies hoor. Maar alles voelt dan zo zwaar aan daar beneden. Mijn verloskundige gaf aan, dat dit wel normaal was. Het is geen ontsluiting, want de baarmoedermond is nog gewoon dicht, maar schijnbaar gaat je vagina/bekken nu wel al wat meer open staan, waardoor het voelt alsof alles open staan. HaHa. Zal vast ook wel met de vermoeidheid later op de avond te maken hebben. Zolang er geen bloedverlies bij komt kijken, is er niks aan de hand. Dat is dan een hele geruststelling.

Heb ook nog gevraagd of ik meteen bij de 1e wee kon bellen tegen de tijd dat ik ga bevallen. Aangezien ik bij Roan na 2 en een half uur (na het breken van de vliezen) al persdrang had. VOOR het breken van de vliezen had ik ook nog geen enkele wee gehad, dus voor een eerste kindje was dat wel supersnel. Uiteindelijk had ik dus na ongeveer 3 uurtjes volledige ontsluiting. En ook dit keer heb ik geen medische indicatie, dus het wordt zeer waarschijnlijk weer een thuisbevalling. Moet er niet aan denken, dat dit kindje straks NOG sneller geboren wordt ... en dat de verloskundige niet op tijd is! Maar het was geen probleem om bij de eerste wee al te bellen. Ze gaf wel nog aan, dat haar ervaring was, dat een 2e bevalling meestal wel geleidelijker aan gaat. Als bij de 1e de vliezen zijn gebroken, is haar ervaring, dat het bij de 2e meestal begint met weeën, die zich wat langzamer opbouwen, zodat het wat makkelijker op te vangen is. Roan was ook met 38 weken en 3 dagen geboren. Ook is het haar ervaring, dat 2e kindjes meestal rond de 40-41 weken worden geboren. Het hoeft natuurlijk niet voor mij zo te gaan, maar zo heeft zij het al vaker gezien. Pfff, en ik heb NU al een behoorlijke buik! Als ik dan nog tot 40-41 weken moet ........

Inmiddels weeg ik 76 kg. Ben nu 13 kg. aangekomen sinds het begin van deze zwangerschap. Dat zal wel weer richting de 22 kg. gaan (net als bij Roan).

Mijn bloeddruk is verder nog helemaal super: 90-60. Lekker laag dus. Ben gelukkig niet meer duizelig en zo. Maar ik eet dan ook geregeld stroop op mijn brood. Dat helpt wel. En ... ik mag lekker dropjes blijven eten. Yes!

De hartslag van ons meisje was ook mooi regelmatig.

En ze ligt op dit moment met haar hoofdje beneden, haar rug en billetjes aan mijn linkerkant en de voetjes rechts van mij. Ik dacht laatst al dat ze zich helemaal aan het omdraaien was in mijn buik. HaHa. Zou wel fijn zijn, als ze ook zo zou blijven liggen, maar tot een week of 36 kan ze zich nog draaien. Ik hoop wel dat ze woensdag er mooi bij ligt. Dan krijg ik de 2e pretecho. De 1e echo was niet zo mooi gelukt, omdat ze steeds haar handjes voor haar gezicht had liggen. Maar als dat dit keer weer was, dan mag ik nog een keertje (zonder extra kosten) terug komen. Heb wel echt heel veel zin in deze pretecho.

In ieder geval was de verloskundige helemaal tevreden. Ik had een mooie buik, volgens haar.

Nu nog even bloed laten prikken. Dat is schijnbaar rond de 30 weken altijd. Kon ik me al helemaal niet meer herinneren van de vorige keer. Dus dat ga ik de volgende week maar eens doen. En dan 6-12 weer terug naar de verloskundige.

Ik leef nu echt naar mijn verlof toe. Leuk vooruitzicht. Toch?