Roan: laatste x fysio voor zijn lopen.

Vanmorgen had ik voor de 4e x een afspraak staan bij de kinder fysiotherapeute. Daar is Roan een paar keer heen gegaan, omdat hij met anderhalf jaar nog niet liep en omdat het consultatiebureau dit aangegeven had.

Ikzelf had toen niet meteen zoiets van "ik maak me zorgen." Alle kindjes hebben hun eigen tempo in hun ontwikkeling. Bovendien wist ik dat Roan met tijgeren en kruipen ook vrij laat was (tijgeren met 11 maanden en kruipen met 14 maanden).

Maar wat ik wel belangrijk vond om te laten checken, was in hoeverre zijn ogen van invloed waren op zijn lopen (hij heeft +5 en +7 in zijn bril). En in hoeverre hij een verminderd dieptezien heeft. Daar was de fysiotherapeute ook wel benieuwd naar.

Helaas hebben we het (verminderd) dieptezien nog niet echt kunnen testen bij de orthoptiste. Misschien lukt dit wel in december, als we de volgende afspraak hebben. Dus wat dat betreft kunnen we er nu nog niks van zeggen.

Maar Roan loopt al een aantal weken nu en daar was ook de fysiotherapeute heel blij mee. Hij stapt er al flink op los en soms heeft hij al de neiging om te willen gaan rennen (om vervolgens over zijn eigen voetjes te struikelen ... haha). Het lopen gaat nog vrij wijdbeens, maar dat is ook omdat hij nog maar pas loopt. Verder heeft hij de neiging om zijn dikke teentjes naar binnen te draaien, maar ook dat zal wel recht gaan trekken.

Verder loopt hij nu met gebogen knietjes en dat deed half juli nog helemaal niet. Toen hield hij zijn beentjes vrij stijf. En hij durft al met een grote bal in zijn handen rond te stappen, terwijl overal op de vloer andere speelgoedjes en blokjes liggen. Daar stapt hij dan ook prima overheen. Allemaal positief dus.

De fysiotherapeute gaf ook aan, dat Roan's karaktertje hemzelf een beetje in de weg zat een paar maanden geleden. Driftbuien op en top. Maar dat kwam natuurlijk ook omdat hij een hele tijd niet lekker in zijn vel heeft gezeten vanwege al die chronische oorontstekingen elke maand. Nu hij een paar weken buisjes heeft, is hij een heel ander kind geworden. Nou ja, hij is weer zichzelf ... een lekker tevreden mannetje! En die driftbuien heeft hij even goed nog, maar hij is er veel beter aan dan voorheen. Dat is het belangrijkste.

Vandaag was Truus (een medewerkster van het kinderdagverblijf) meegegaan naar fysiotherapie. Ze had me dit gevraag, omdat ze nog in de afronding van haar opleiding zat en ook als opdracht had om eens mee te gaan, als kindjes waren door verwezen naar bijvoorbeeld fysio (zoals Roan). En omdat zij Roan toch 2x per week in de groep heeft, kwam dat wel mooi uit. Ik vond het in ieder geval wel een positieve ervaring dat er vanuit het kinderdagverblijf ook interesse getoond wordt, want zo kunnen ze Roan ook beter helpen (met de tips die ze bij de fysio meegeven).

En omdat het eigenlijk zo goed gaat met Roan's motoriek hebben we besloten om met de fysio te stoppen. Wel fijn, want dan hebben we toch weer 1 ding afgestreept van ons lijstje.

:)