Even spuien hoor, want op dit moment vraag ik me serieus af waarom dat we uberhaupt een dure maandpremie betalen aan de verzekering voor de gezondheidszorg.
Roan heeft al voor de zoveelste keer oorontsteking. Daarvoor heeft hij in februari, mei en juli een antibioticakuur gehad. En niet zomaar te pas en te onpas hoor.
Nu heb ik in nacht van 24 juni midden in de nacht de huisartsenpost gebeld, omdat Roan (die normaal NOOIT huilt als ik hem in bed leg en ook meestal gewoon doorslaapt) al van 00.00 uur tot 03.00 uur aan het krijsen was. Tuurlijk had ik hem al uit zijn bedje gehaald. Hij was alleen maar stil bij mij op de arm en wilde echt niet in zin bedje ... en zelfs niet naast mij in bed slapen. En ik had al alles wat je kunt proberen al gedaan: een gesnipperde ui op de kamer (want hij was neusverkouden en daardoor had hij ook oorpijn gekregen), het matras onder het hoofdeinde ligt al door een paar handdoeken STANDAARD hoger, zodat de druk op de oren minder is. Luuf gesmeerd, neusspray met medicijn gebruikt (maar dat mag maar 3x per dag en maximaal een week) en een zetpil tegen de pijn gegeven. En die mocht hij nog geen nieuwe, omdat er te weinig tijd tussen zou zitten dan. Dus dan lijkt het mij logisch dat een arts daarnaar kijkt. Maar goed, de assistente aan de telefoon probeerde me af te winpelen: "Ik weet niet of we vannacht iets voor U kunnen betekenen, mevrouw." Hoezo??? Kunnen jullie overdag dan MEER voor mij betekenen? Nou, nee dus. Dus ik stond erop dat ik toch die nacht kon komen, omdat ik normaal gesproken altijd een heel makkelijk kindje heb, dat nauwelijks huilt en al helemaal NIET met slapen. Met tegenzin maakte ze dan een afspraak voor 03.45 uur. Daar aangekomen keek de dienstdoende arts in zijn oortjes en jawel hoor, allebei rood van binnen. Maar hij gaf me geen antibioticakuur mee, want dat deden ze niet zomaar. En volgens hem mocht een kindje best 3 dagen oorpijn hebben. SORRY?????? Ik laat mijn kindje toch geen 3 dagen krijsen van de pijn? Maar goed, ik werd naar huis gestuurd met de mededeling dat ik dan de neusspray met dat medicijn in (Xylametazoline) de eerste 2-3 dagen dan maar 6x per dag of zo moest gebruiken. Huh??? In de bijsluiter staat toch echt dat het maar maximaal 3x per dag mag gebruiken!!!! Maar goed, toch maar gedaan, want Roan's holtes zaten helemaal vol met slijm. De arts zei ook nog dat ik voor zoiets echt niet 's nachts hoefde te komen. COME AGAIN????? (Hij had trouwens ook de waterpokken dat weekend). Daar krijgt zo'n arts toch gewoon voor betaald? En alsof ik voor mijn lolletje midden in de nacht 20-25 minuten in de auto wil zitten op weg naar de huisartsenpost!!!
Toen ben ik alsnog 2 weken later (op 8 juli) naar mijn eigen huisarts gegaan, omdat Roan maar bleef kwakkelen met een hoestje en allemaal slijm. Van de oren had ik het idee dat het wat minder was geworden. Maar ik heb mijn huisarts wel gevraagd om die even na te kijken, omdat hij er zoveel last van had gehad. Maar het was nog wel enigszins rood. En ook zijn longetjes klonken niet echt schoon. Dus toen kreeg ik alsnog een antibioticakuurtje mee. Mijn huisarts (een vrouwelijke, met ook 2 kinderen) is heel begrijpelijk en zei ook dat ik bij hun altijd terecht kon (ik had mijn verhaal een beetje uitgelegd, dat ze mij afgewimpeld hadden). Ik heb 2 vrouwelijke artsen, die parttime samenwerken (en ook allebei jonge kinderen hebben). HEEL FIJN!
Na dat kuurtje ging het een weekje goed, maar op zaterdagochtend 30 juli heb ik WEER de huisartsenpost gebeld, omdat Roan weer die nacht had liggen huilen van de pijn. Ook MET zetpil en neusspray. Ook nu weer kreeg ik een assistente aan de lijn, die me zei, dat ze niet wist of ze nu zoveel kon betekenen. Dus op mijn vraag waar ik DAN terecht kon, bond ze in. "Rustig maar mevrouw." Ja hallo, neem me dan ook gewoon serieus! Maar goed, ik kon om 8.30 uur terecht. De dienstdoende arts van dit keer kende ik en die keek ook en zag dat Roan's rechteroor weer rood was van binnen. Hij vroeg ook of ik geen verwijzing had voor een KNO-arts. Nog niet dus. Hij gaf me aan, dat ik het beste even naar mijn eigen huisarts kon gaan om dat te regelen. Dus in de tussentijd maar weer aan de neusspray (Xylametazoline) en ook aan de zoutoplossing. En maar weer 2x per dag een zetpil.
Vanochtend kon ik dan terecht bij de huisarts, althans de waarnemend arts, want mijn beide huisartsen zouden nog de hele week op vakantie zijn. Ook deze waarnemend arts had ik al een keer gehad voor Roan's oortjes. Ook hij keek en nu bleken allebei zijn oren flink ontstoken te zijn. Hij controleerde in de computer en zag dat ik inderdaad al in februari, mei en juli een antibioticakuur had meegekregen voor Roan. Hij gaf aan dat ik maar het ziekenhuis moest bellen om een afspraak te maken met een KNO-arts. Dan moest ik wel hem nog terugbellen om de datum en de tijd door te geven. Dan zou hij voor de verwijzing zorgen.
Zo gezegd, zo gedaan. Dus ik ging het ziekenhuis bellen. Bij ons in de buurt zijn 2 ziekenhuizen (Venlo en Weert), ongeveer op even lange afstand van mijn woonplaats af. Naar Venlo zal ik never nooit meer heen gaan. Daar is mijn moeder in 2008 aan een medische misser gestorven. 2 jaar lang hebben ze ons nog van het kastje naar de muur gestuurd toen we een klacht hadden ingediend. Dat heeft een hele diepe wond en een dik trauma bij mij achter gelaten. Dus dat ziekenhuis valt voor mij gewoon af. Ik word al misselijk als ik er langs rijd.
Dus naar het ziekenhuis in Weert gebeld, waar Roan ook al bij de orthoptiste komt. Maar nu kan ik daar dus pas op 12 september terecht!!! NOG 6 WEKEN!!! Ik vind dat niet meer normaal hoor. Als uitleg kreeg ik dus dat het vanwege de vakantie langere wachttijden opleverde, want er was maar 1 KNO-arts beschikbaar. Dat meen je niet! Eerst kwam die assistente met een datum en tijdstip dat midden in zijn slaapje viel overdag. Daar ga ik dus echt niet aan beginnen ... zit ik daar straks met een krijsend kind. Maar die assistente zei dat kindjes altijd vroeg in de middag zaten. (Hoezo niet zo'n handig tijdstip? Jonge kindjes slapen toch nog vroeg in de middag? Maar dan moest ik hem maar wakker maken, zei zij. Dus niet)! Toen kwam ze dus met de datum van 12 september, dan kan ik gewoon 's ochtends komen op een fijn tijdstip, maar dan is het alleen maar om even Roan's oortjes te bekijken en om de papieren in te vullen. Dan moet ik vervolgens op een andere dag voor de 2e x terug komen om een en ander door te spreken met de anesthesist. En een 3e x voor de opname (ALS de kno-arts besluit dat Roan buisjes krijgt, want dat is ook nog niet eens zeker). Nou, dus 3x een ritje naar Weert, 3x parkeergeld betalen, 3x met kind op sleeptouw en dan misschien ook nog eens zonder buisjes.
Jullie snappen natuurlijk wel dat hiervan mijn haren dus recht overeind gaan staan. Dat dit werkt als een rode lap op een stier.
Anyway, ik heb meteen even terug gebeld naar de assistente van de waarnemend arts om door te geven dat ik pas 12 september terecht kon. Zij vond dit wel lang duren en wilde eerst even met de waarnemend arts overleggen wat hij daarvan vond. Ze gaat me nog terugbellen zo meteen. En dan hoor ik wel of hij nog wat voor me kan betekenen, of er spoed achter gezet kan worden. En natuurlijk wanneer ik mijn verwijsbrief kan ophalen.
Het is dat je niet om de gezondheidszorg heen kunt, maar ik ben er voor nu even ZO KLAAR mee!
Hebben jullie ook zulke ervaringen, of heb ik die pech nu de hele tijd?
reacties (0)