Een heleboel uitstapjes. :)

Wat hebben we weer een leuke dingen allemaal gedaan de laatste tijd: mijn kleine kereltje en ik.

*Wo.24-3-2010 gingen we nog naar de laatste 2 dansgroepen, die ik lesgeef. We waren nog niet bij de tieners en de volwassenen geweest. Roan had, zoals bijna altijd, weer vrolijke zin en trakteerde iedereen dan ook een aantal keren op een gulle lach. We zijn het laatste half uurtje bij de tieners geweest kijken. En daarna nog het hele uur bij de volwassenen. Goed volgehouden. Mijn volwassenengroep vond al, dat ik zo'n lief en gemakkelijk en tevreden kind had. En dat is ook zo. :)

*Do.25-3-2010 was het echt HEERLIJK lenteweer! Ik ben met Roan naar het centrum gewandeld. Hij had toch net melk gedronken en lag nu tevreden in de wandelwagen te slapen. Ik besloot om pasfoto's met hem te gaan maken, omdat ik nog een identiteitskaart voor hem wilde laten maken. Dus OP naar de fotograaf. Daar aangekomen, moest ik hem natuurlijk slapend uit de wandelwagen halen. En meteen was meneertje klaarwakker! Al die lichtjes ... dat was wel interessant. De fotograaf (een mevrouw) verwonderde zich al dat Roan niet begon te huilen, omdat ik hem uit zijn slaap had gehaald. Toen deed ze me even voor hoe ik moest gaan zitten en hoe ik Roan vast moest pakken. Zo gezegd, zo gedaan. Roan op mijn knie. 1 Hand achter in de rug/nek. 1 Hand voor zijn borst (ONDER het truitje). De fotograaf pakte er al een rammelaar bij om zijn aandacht te vangen. Maar die was helemaal niet nodig! Roan keek met wijd open ogen naar de lamp (waar hij ook moest kijken). "Hoe oud is hij? ", vroeg de fotograaf. Nou, 11 weken en 3 dagen. Ze was echt helemaal onder de indruk. Ze had namelijk nog nooit ZO'N jong kindje gezien dat al ZO goed bleef zitten en al ZO goed keek. Het ging ook echt zo van: zitten, kijken, klik en knip ... KLAAR! In 3 minuten waren de pasfoto's dan ook gemaakt. Makkelijker kon gewoon niet!

*Di.30-3-2010: Toen moesten we naar de kinderfysiotherapie. Roan had in eerste instantie een voorkeurshouding voor rechts. Dus op aanraden van de kinderarts op het consultatiebureau, deden we een handdoekrol onder zijn rechterschouder, zodat zijn hoofdje ook naar links zou vallen, als hij op die kant moest liggen. En na iedere voeding wisselen we dan van kant. Dus nu kon hij niet meer de hele tijd zijn hoofdje naar rechts draaien, want die handdoekrol lag daar natuurlijk soms. Maar nu ligt hij veel op zijn achterhoofd, waardoor dit een beetje begint af te platten. Nog niet heel erg, maar wel al een beetje. Dus het was toch wel slim om hiervoor even naar de fysio te gaan. En ook omdat Roan een hoge spierspanning heeft (hij vindt het een beetje moeilijk om te ontspannen op sommige momenten). Bij de fysiotherapie heb ik een aantal oefeningetjes meegekregen: -zijn armpjes om de beurt boven zijn hoofd strekken en weer terug omlaag. -Fietsbewegingen maken met zijn beentjes, met het accent op duwen (niet trekken). -De beentjes zachtjes losschudden. -En een leuk gekleurd speeltje midden voor zijn gezicht houden en dan naar links brengen, zodat hij dit gaat volgen met zijn ogen en hoofd. Naar rechts hoeft niet gestimuleerd te worden, omdat dit al zijn voorkeur is. Zo klein nog ... en nu al oefeningen doen. Maar goed, het is voor het goede doel. Volgende week weer terug naar de fysio.

Hopelijk werpen de oefeningen hun vruchten af.