Roan ... 2 weken oud.

Het is nu een week geleden dat de kraamhulp er voor het laatst was. De afgelopen week hebben we het dus alleen moeten zien te redden. En ik moet zeggen, dat het best goed gelukt is. Onze kleine Roan is zo'n lief mannetje. Hij slaapt goed tussen de voedingen door. 9 van de 10x moeten we hem wakker maken. Zodra hij dan de borst krijgt, hapt hij ook vrijwel meteen. Af en toe gaat het hem niet snel genoeg en dan laat hij zich even horen (dan kan hij best een keel opzetten en zich driftig van me afduwen). Maar uiteindelijk drinkt hij lekker tevreden aan de borst en valt hij zelfs in slaap tijdens het drinken.

De kleine schrokkerd is wel gulzig. Dus regelmatig spuugt hij ook weer wat melk uit. Ik maak me er nog niet meteen zorgen om. Afgelopen vrijdag ben ik naar het weeguurtje geweest en hij bleek gewoon aangekomen te zijn. Hij zat toen op 3140 gram. Nog 10 gram tot aan zijn geboortegewicht. Dus hij groeit op zich goed.

En ja ja ... hij laat ook al vaak een echte grote-mannen-boer horen. Dan liggen wij ZO in een deuk van het lachen! :) Of als hij lekker aan de borst ligt te drinken ... dan duwt hij zonder pardon zijn pamper lekker vol. Het aroma komt je dan tegemoet ... met de nodige geluiden. HaHa.

Gelukkig doen ook mijn hechtingen een stuk minder pijn. HEEL FIJN! Want ik had er toch behoorlijk wat ongemak van. Ik kan weer redelijk goed op een stoel zitten.

En ook heel erg leuk ... van de 22 kg die ik was aangekomen, heb ik er al 13 kg vanaf (in 2 weken tijd). Nog 9 te gaan! Hoop dat die ook redelijk snel eraf zijn. Maar met die vele borstvoedingen moet dat geen probleem zijn. HaHa. Ik vind dat wel behoorlijk intensief.

Verder ook nog bekkenbodemspieren trainen. Pfff, alsof ik niets anders te doen heb. Ik betrap me er zelf op, dat ik daar echt bewust bij moet nadenken. Anders vergeet ik dat gewoon.

Zo, en nu weer lekker even uitrusten. Die gebroken nachten zijn toch wel pittig. Ben er nog niet echt aan gewend.