Januari 2011
Nieuw jaar, deze maand veel nieuwe gebeurtenissen weer. Helaas ook een maand van ziek zijn.
3 Januari mag ik gelijk voor het eerst weer beginnen met werken. Ook zou het de bedoeling zijn dat jij 2 halve dagen naar de Aardbeitjes zou gaan. Pappa is deze dagen namelijk thuis. Helaas ben je sinds 1 januari ziek. Tenminste dat denken we. Je bent enorm uit je hum en je huilt ineens lang en HARD!! Zo erg dat we soms echt even niet weten wat we met je aan moeten. Zo erg heb je nog nooit gehuild!! Maar je hebt geen koorts en zo te zien ook geen pijn o.i.d. Troosten, troosten verder weten we het ook niet. 2 januari hebben we eigenlijk een etentje bij Tante Cor met de familie, maar we besluiten dat jij maar met pappa thuis blijft. Mamma gaat alleen, maar halverwege belt pappa op. Of ik toch maar snel naar huis wil komen, want je blijft huilen. Ik weet niet hoe snel ik naar je toe moet rijden. En dan is Veenendaal echt ver weg!! Gelukkig lig je lekker te slapen als ik thuis kom. We besluiten dus maar dat je de eerste dagen niet naar het kdv gaat en je blijft bij pappa thuis. Die heeft het best zwaar, omdat we gewoon echt niet weten wat je mankeert. Gelukkig kan mamma wat eerder naar huis van haar werk zodat ze pappa kan aflossen. Ik vind het al zo erg om te gaan werken en zo wordt het alleen maar vervelender. Daarbij is er ineens besloten dat er een reorganisatie gaat plaats vinden binnen PsyQ Haaglanden en de Leggelostraat wordt als totaalvestiging opgeheven. Kan ik weer op zoek naar iets nieuws. Daarbij heerst er natuurlijk ook een nare sfeer en kan ik geen caseload gaan opbouwen. Wilde echt dat ik nog een maand met je thuis was gebleven. Geluk bij een ongeluk: kan je nu dus wel wat makkelijker eerder van het kdv halen. Je bent pas 3 maanden en toch nog zo klein!! Die vrijdag hebben jij en pappa ook samen jullie eerste pappa dag. Helaas nog steeds niet helemaal beter, maar…… je rolt je voor het eerst zelf om in de box!! Van je rug naar buik!! Zo wat baalt mamma dat ze daar niet bij is (weer een reden waarom ze liever thuis was gebleven). Maar gelukkig wel 1 van je ouders ;-). 6 Januari hebben we weer een afspraak bij het CB. Je weegt nu 6480 gram en je bent 64,5 cm. Je groeit goed! Ook krijg je weer prikjes. De kinderarts is erg relaxed en is net als wij verder tevreden. Ook vertelt ze dat kleine kindjes vaak iets van een virus oplopen. Daar hoeven ze niet per se koorts van te krijgen, maar ze kunnen zich wel slecht daardoor voelen. Ik dacht eerst nog dat het misschien de 5e ziekte was, maar dan zou je vlekjes moeten hebben en dat heb je niet. Je blijft gissen…..
Langzaam aan gaat het wat beter en de week erop brengen we je toch naar het kdv. Pappa moet namelijk ook weer aan het werk. Ook hier huilen! Sowieso wennen met al die drukte en een vreemd bedje. Mamma haalt je deze dagen ook weer op tijd op. Net als de dag erna. Ik ga de aankomende dagen bijhouden wat je ritme is, dan kunnen Lonneke, Cynthia en Angelina jouw ook wat beter leren kennen. Vrijdag past oma Glas op, want pappa is met zijn werk 2 dagen naar de Ardennen. Oppassen gaat heel goed en we zijn een nachtje met zn 2tjes wat ook goed gaat. Maar, we missen pappa natuurlijk wel heel erg dus zijn heel blij als ie er weer is. Die maandag gaat het ietsje beter op het kdv, maar dinsdag wordt mamma gebeld op haar werk tijdens een vergadering. Je blijft huilen en de leidsters hebben het idee dat je blaasjes in je mond hebt. Je wil ook niet eten (wat je al heel slecht deed op het kdv). Dus ik snel naar Pijnacker, gelukkig heb ik de auto en is het niet ver. Aangekomen ben je alweer wat rustiger en ik bel de huisarts om langs te komen. Want dat je niet eet, is natuurlijk ook niet goed! We krijgen een vervangende huisarts ivm de verhuizing van het gezondheidscentrum en hij zegt dat je kiezen krijgt. Kiezen???!! Kindjes krijgen toch eerst tanden??? “Ja mevrouw, maar ieder kindje is anders.” Nou ja dat zal dan wel. Je hebt verder geen koorts en de dokter zegt dat als je de helft eet van wat je normaal eet dat het dan wel goed moet komen. Ok dus daar gaan we op letten. Dagen erna blijf je slecht eten en donderdag ga ik toch nog maar een keer naar de huisarts. We gaan namelijk op wintersport en wil wel met een gerust hart op weg. Dit keer een vrouwelijke vervangster. Ook zij kan niks bijzonders vinden. Het kan een virus zijn, tanden, wat dan ook. Hmmm, mn gevoel zegt inderdaad dat je misschien wel last van je keel hebt. We kunnen in ieder geval wel gewoon op vakantie. Wat heel erg leuk is, dat je nog meer aan het kletsen bent en ook kunt gillen van plezier J.
En zowaar…….. vanaf dag 1 van de wintersport voel je je weer goed! Je bent weer helemaal het mannetje. De autorit doe je hartstikke goed J. Pappa en mamma vinden het wel een beetje spannend hoor, maar je kan lekker slapen en om je heen kijken. Af en toe wat mekkeren, maar het is natuurlijk ook niet leuk om alleen maar stil te zitten. We overnachten in Beaune samen met de rest van de fam en de volgende dag rijden we weer door. We hebben een super mooi en groot appartement met een enorm dakterras! Heerlijk! En wat doe je de eerste dag dat we in La Plagne zijn……STAAN!!
Wanneer we je in zit-stand trekken, strek je je beentje en wil je staan! Natuurlijk, want zo zie je veel meer. En nu je dit ontdekt hebt, houdt het rollen ed op. Haha, je hebt nu ontdekt dat je met staan veel meer ziet en dus hoeft de rest niet meer. We houden je natuurlijk wel goed vast, want voor je ruggetje moet je nog wel ondersteund worden. Je slaapt lekker bij ons op de kamer in een campingbedje en dat vind je prima! Helaas is het doorslapen afgelopen. Je wordt weer zo’n 2 keer per nacht wakker voor eten. Dat nemen we voor lief, zijn al lang blij dat je weer het mannetje bent! Overdag passen opa en oma regelmatig op en lig je met je nichtje Karlijn in het zonnetje in jullie mummypak. Zo kunnen pappa en mamma lekker boarden. Ook krijg je deze week je eerste hapje banaan om te proeven. Jammer alleen dat je nichtje nu ziek wordt. Ze heeft hetzelfde als jij had, weinig eten, veel huilen en snipverkouden. Ook ik wordt ziek, Danielle en Jeroen en Bob voelen zich ook niet ok. Desondanks hebben we een heerlijk weekje! Je hebt zelfs een kleurtje gekregen!
De terugreis gaat voorspoedig. Mamma voelt zich wel echt hondsberoert. Alleen bij thuiskomst moeten we helaas afscheid nemen van Pino. Jochem haalt hem zondag op bij zijn logeeradres en hij is ziek en overleeft de nacht niet. Lief klein konijntje Pino is na 7 jaar niet meer bij ons en we zullen hem missen ……
Ook al lijkt het nu of januari helemaal niet zo´n leuke maand was met veel ziek zijn en niet kunnen wennen aan de creche, we hebben ook weer enorm genoten! Vooral van het samen zijn en het met je lachen en het ontdekken van nieuwe geluidjes. Heelijk!
P.s. Mamma heeft een nieuwe mobiel: Iphone 4. Helemaal super, want ik blijf foto's maken ;-).
reacties (0)