Een eitje

Tijdens mijn zwangerschap zei ik het al: "Iedereen kan toch wel een baby verzorgen??!" Vaak werd er dan tegen me gezegd dat het echt niet zo makkelijk is, en dat ik maar moet afwachten tot de kleine er zou zijn. Mensen die zelf geen kinderen willen, of mensen die bij baby's alleen maar aan gehuil denken, die dachten: "Wacht maar..." Ik riep altijd al hardop dat ik echt geen huilbaby zou krijgen, ik wist het gewoon zeker. "Ik zou het maar niet te hard zeggen", werd er dan weer gezegd. "De verzorging van een baby is echt niet zo makkelijk, en het is een hele verantwoordelijkheid. Je leven verandert compleet, etcetera..." Dat mijn leven nu veranderd is, dat klopt voor een deel. Dat het een hele verantwoordelijkheid is, is natuurlijk ook waar, maar dat kan ik absoluut niet zwaar noemen. MAAR, wat ik nu eindelijk hardop mág zeggen, is dat er niks makkelijkers is dan het verzorgen van een pasgeboren baby, de eerste weken. Ja, ik meen het echt. En dan ben ik zelfs nog meestal alleen. Angelo is er overdag sowieso niet door zijn werk, en ook niet iedere avond of nacht. Niet dat ik wat aan hem zou hebben trouwens... hij durft nog geen luier te verschonen, omdat hij bang is dat Bruce breekt. Pas na een jaar wil hij een poging wagen. Ook in bad doen durft hij niet. Het verbaast me al dat hij hem wel uit zijn wiegje durft te halen... Wat de verzorging van Bruce betreft, heb ik Angelo dus niet nodig. Maar goed, dat gaat prima hoor.

Nu krijg ik vast weer commentaar van mensen die huilbaby's hadden, en dat ik wel anders zou piepen als dat mij was overkomen. Tegen die mensen durf ik ook te zeggen dat het karakter en gedrag van een kind voor een heel groot deel worden bepaald door de omgeving. Als je zelf druk bent, snel paniekerig, ongeduldig en onzeker, zal een baby dat merken en daarop reageren door te huilen. Daar ben ik van overtuigd. Natuurlijk zijn er wel weer uitzonderingen, maar over het algemeen zal het wel kloppen. Plus dat ik zelf geen huilbaby was, en Angelo ook niet. Ik bedoel dus niet dat alle huilbaby's huilen door de ouders, maar een groot gedeelte van de baby's wel... Ook de omgeving en sfeer is belangrijk. Het dochtertje van een vriendin van mijn zusje huilde constant als ze bij mijn zusje thuis was. In mijn huis was ze heel rustig en vrolijk, terwijl we steeds met dezelfde mensen waren.

Vantevoren was ik al zeker, en wist ik dat het me makkelijk af zou gaan. Wat heeft een baby nou nodig? Zorg ervoor dat zijn luier schoon is, zijn maagje vol zit, en hij genoeg rust en liefde krijgt. Meer heeft hij niet nodig... Nogmaals, ik heb het dus over een pasgeboren baby verzorgen, niet over een kind opvoeden. Hoewel ik daar ook niet al te moeilijk over denk. Ik ben ook serieus erg benieuwd naar wat anderen nou zo zwaar vinden aan de eerste weken met een pasgeboren baby. Ik ben vooral benieuwd naar de mensen die géén huilbaby hebben en meestal met z'n tweeën zijn.

Bruce heeft dan ook nog niets anders nodig dan die 4 eerder genoemde dingen. Het is een tevreden mannetje, dat alleen huilt als hij honger heeft, verschoond wordt, niet wil slapen maar kroelen, of net uit bad komt (als hij onder de douche vandaan komt, huilt hij niet). Een heerlijk kind, waar ik het echt mee heb getroffen. Tot nu toe dan... want als hij op zijn vader lijkt, krijg ik nog heel wat met hem te stellen over een paar jaar hahaha.

Vanmorgen ging Bruce weer mee onder de douche, en hij vond het net zo lekker als gisteren.

's Middags heb ik hem voor het eerst in zijn eigen kamer in het ledikant gelegd. Hij viel als een blok in slaap! Ik moest hem zelfs wakker maken na 4 uur! 's Nachts slaapt hij nog wel lekker in zijn wiegje naast mij. Gisteren heeft hij bij mijn ouders ook in het ledikant geslapen, en in de kinderwagen buiten doet hij zijn ogen ook niet open. Dat kind is duidelijk een halve Surinamer, want hij slaapt overal!

Angelo was vanavond hier, en had Bruce op zijn borst gelegd. Hij had het erg warm, en had zijn t-shirt uitgedaan. Bruce kreeg trek en ineens zoog hij aan Angelo's tepel hahahahaha ik lachte me rot, en Angelo schreeuwde het uit hahaha. Oh oh wat is Brucie toch slim hahaha want zo groot zijn die tepels nou ook weer niet. Ze steken niet uit ofzo en ruiken ook niet naar melk. Wat een grap zeg, ik kwam niet meer bij!

Hier weer wat foto's van vandaag:

569 x gelezen, 0

reacties (0)


  • naadje-34

    ik vind het ook allemaal heerlijk helemaal niet zwaar maar echt genieten...zelfs nu weer met werken erbij...bevalt me allemaal prima...en mn kerel is ook zo makkelijk....heerlijk leventje zo..en ik geloof echt niet dat die kleine nog zal veranderen....meisjes zijn wel wat pittiger geloof ik...

  • IreBri

    HOI!
    Lees deze blog nu pas. Fijn dat alles zo goed gaat!
    Iris zoog ook aan Marco's neus toen ze zo klein was. Als ze honger hebben snappen ze nog niet zo goed wat een tepel "met melk" is ahahahhaha!
    Iris was ook zo braaf als Bruce. Het enige wat ik moeilijk vond, was MIJN vermoeidheid....want Iris deed het prima :)...Maar na een maandje was dat ook over!!!

  • MeeSjuul

    Tsja, als het allemaal zo simpel was dan moet ik wel een ongelovelijk rot mens zijn. Ik heb een zoontje van 19 maanden die de eerste 10 maanden van zijn leven een huilbaby was..(en inderdaad, ik denk dat je wel anders zou piepen als jou dit ovekomt). Ik ben vanuit mn zelf een rustig persoon en begon met veel goeie moed aan mijn moeder-tijd..Maar wat bleek? Mijn zoon bleek iets te mankeren, daarom huilde hij..Dus een baby, met rustige en zelfvertrouwende ouders, kan dus ook huilen! Ik vind dat je met deze blog toch wel een gevoelige snaar raakt bij mij. Ik heb nachten wakker gelegen, 10 maanden lang ( en nog steeds, hij slaapt nog steeds niet standaard elke nacht door) ik heb gehuild, gesmeekt, de meeste gekke dingen uitgehaald om mijn zoontje maar stil te krijgen. En nu zeg jij heel simpel, ja huilbaby's..dat ligt aan de ouders. Tjsa, en dat is niet leuk om te lezen. Denk je zelf niet, dat ook ik hoopte op een heerlijk rustige baby, die slapen als hobby zou zien en na een aantal maanden lekker door zou slapen.
    Mijn mening is, dat ondanks dat je net zelf moeder bent (er kan nog alles veranderen met Bruce, misschien komt het wel als hij straks ouder is) je heel hard oordeelt over bepaalde dingen. Zou ik niet doen, je weet maar nooit wat er in de toekomst nog gaat komen. Je bent een persoon met heel veel zelfvertrouwen en dat vind ik super, maar het moet niet ten kosten van iemand anders zijn gevoel gaan..Sommige dingen kun je altijd denken, maar niet altijd zeggen..Heel veel geluk met je zoontje, het is een schatje..hopelijk blijft dat ook zo ;)

    Groetjes!

  • Martiine

    Hooi Wat een leuke lieve foto's van je kereltje en dat met die tepel haha ik zou ook in een deuk liggen! Ik ervaar mijn ventje ook erg makkelijk, en wat ze ook zeggen wacht maar, dit je kun nog verwachten en dat, iedreen beleeft het weer anders, en wat ik moeilik vind kun jij wel weer makkelijk vinden fijn dat alles goed gaat daat geniet er van Liefss Martine en Levi

  • La.MaMa.SaN

    Een eitje? Ja ik weet het niet.. Mylagro is ook een heerlijk kindje. Huilt idd alleen als hij een schone broek wil, honger heeft, lekker wil kroelen of darmkrampjes heeft. Verder slaapt hij geweldig en doet het helemaal super. Een pasgeboren kindje heeft niet veel nodig. Nee das wel waar, maar als hij gewoon even zijn huiluurtje heeft en hij van niks blij wordt. Vind ik het toch wel lastig, of die verschrikkelijke darmkrampjes die lang willen aanhouden en hij dan nergens blij mee is. Of hiij is blij en rustig en dan komen ze weer. Verder hebben we echt niet te klagen en ik ben super blij dat we het met z'n 2en doen. Ik ben nog niet de oude na de bevalling. Ben nog erg slap, moe en duizelig. En dit terwijl onze wonder toch slaapt van meestal 23.30 tot 06.30 - 07.30. Verder probeer ik zeker de 3 Rén erin te houden. Maar ja met BV vind ik dat best moeilijk, helemaal met dit warme weer want dan vraagt hij toch meer.... En dna hebben we nu de regeldagen, en 's avonds vraagt hij soms wel om de 2 uur! Dus ja, vraag en aanbod... Best wel sloopend!

    Maar ik vind het suoer voor je dat je het als zo makkelijk ervaart. Ik ben benieuwd of hij zo blijft. Ik was aan het begin ook van appeltje eitje, maar ja. Mensen zeiden tegen mij, je een pasgeboren baby slaapt alleen maar! Gemiddeld zo'n 20 uur per dag. Strakjes gaan zo langer wakker blijven, ik merk het nu wel een beetje aan Mylagro, hij kan zich prima zelf vermaken al brabbelend in de box, maar hij wil ook overla bij zijn. Dus soms kom ik echt niet aan mijn huishouden toe.

    Meis geniet er lekker van en doe je eigen ding! En ik vind het fijn voor je dat je het zo ervaart.

  • Sserap

    Vanochtend voordat Farid wakker werd besloot ik mijn laptop even aan te zetten en een kijkje op babybytes te nemen.
    Daar las ik de nieuwe blog van Eva, en zoals vaker dacht ik, ' leuk dat is vast weer zo'n zwijmel blog, laat ik eens even, zoals ik altijd doe, een kijkje nemen.'
    Maar toen ik hem verder las, was ik toch wel geschrokken van jou mening over de ouders van huilbaby's, normaal gesproken lees ik nooit alle reactie's maar ik heb ze dit keer alle 44 gelezen omdat ik er gewoon van overtuigd was dat ik niet de enigste ben die door deze blog en jou mening erg gekwetst is.
    Al ruim een jaar zijn we bb vriendinnen en delen we lief en leed, natuurlijk zijn we het niet altijd overal over eens, en dat hoeft ook niet, ieder heeft recht op een eigen mening, maar ik vind dit meer dan alleen een mening, ik ervaar dit als onterecht bevooroordeeld en dat terwijl je amper 2 weken moeder bent, je schrijft alsof je al jaren moeder bent en opvoedings deskundige die wel even weet hoe het zit met baby's én kinderen uit verschillende achtergronden en verwijt het vervolgens de ouders.
    Ik dacht er precies als jij over, wat kan een baby nog meer verlangen dan een gevulde buik, schone billen, liefde en aandacht, ik ging er ook vanuit dat mijn baby geen huilbaby zou zijn, tot dat Farid geboren werd.
    De eerste twee weken dachten we dat het lag aan het feit dat hij een hersenschudding had opgelopen van het vacuüm, ik gaf hem dan ook vaak een zetpilletje om de pijn te verzachten.
    Na twee weken bleef het huilen aanhouden en werd ik onzeker over mijn borstvoeding, echter zelfs nadat ik dit opgaf en hem flessenvoeding begon te geven bleef dit probleem voortduren.
    Toen kwamen ook nog eens de krampjes waarvoor ik Farid speciale voeding gaf, zijn ontlasting was soms groen en hij had veel last van opstipatie.
    En dan nog maar te zwijgen over de tandjes, hoewel ik moet zeggen dat ik dat nog best vond meevallen.
    Wat betreft de invloed die ouders en de omgeving van een kind hebben, ben ik het er niet mee eens, zelf kamp ik al jaren met slaapproblemen, zelfs tijdens mijn zwangerschap was ik heel rusteloos, in het begin hield Farid mijn ritme dan ook aan, maar na een aantal weken flinke inzet sliep Farid heerlijk door, en deed op regelmatige tijden dutjes, al was het iets korter dan de gemiddelde baby sliep, ieder kind is immers anders, en Farid sliep 's nachts gewoon heel lang door, en dat ondanks dat ik nog steeds kampte met slaapproblemen.
    Van Farid's ritme week ik geen moment af, het bleef stabiel en vast, maar toch huilde hij veel.
    Ik gaf hem iedere dag al mijn liefde en aandacht, nadat de vele visite van de eerste weken weg was en de rust in het huis terug gekeerd was, veranderde weinig aan Farid's huilen.
    Ik ben met Farid naar het consultatieburo geweest, naar de huisarts, naar de kinderarts en naar de fysiotherapeut, we hebben allerlei onderzoeken laten uitvoeren, maar desondanks bleef Farid een huilbaby.
    Hoe vaak ik zelf wel niet heb gehuild en met mijn handen in mijn haren heb gestaan, hoevaak ik mezelf wel niet de vraag stelde,'waar doe ik het fout?'
    Er was gewoon geen verklaring voor.
    Inmiddels is Farid een halfjaar en is hij het huilen ontgroeit, dingen gaan nog steeds hetzelfde als voorheen, ook kamp ik zelf nog steeds met slaapproblemen, maar Farid lijdt daar in geen manier onder.
    Hij is een vrolijke ontdekkingsreiziger, een lachebekkie en een knuffelkind, die gewoon heel graag bij mama is.
    Zijn vader was ook een huilbaby, en mijn schoonmoeder herkende zich dan ook volledig in de dingen die ik haar over Farid vertelde, maar als het dan genetisch bepaald is, hoe komt het dan dat Farid's vader een huilbaby was, terwijl zijn beide ouders dit niet waren?
    Dus genetisch bepaald, vind ik een beetje ver gezocht, en aan de omgeving, of het karakter van de ouders hoeft het ook niet altijd te liggen, ik ben geen paniekerig mens, of onzeker wat betreft de opvoeding van Farid, onrustig ben ik ook niet, integendeel, men zegt juist dat ik veel rustiger ben geworden sinds ik moeder ben.
    Zoals vele al voor mij schreven komen er dagen dat je kind krampjes krijgt, of het ziek word van de prikjes, sommige kinderen kunnen prikkels ook heel slecht verdragen, en daar kun je in twee weken tijd nog helemaal niet over oordelen.
    De eerste weken kun je heerlijk rusten met je kind en jezelf even helemaal vergeten, maar daarna zal er toch een huishouden op je wachten, en er komen ook vast weer dagen dat je jezelf weer vrouw wilt voelen en verzorgen en dat is niet altijd makkelijk te combineren met een kind.
    Hoewel het je nu allemaal voor de wind gaat, de supermoeder bestaat niet, iedere moeder heeft wel eens haar dagen, bijvoorbeeld als je zelf ziek word, of als je kindje niet lekker is.
    Maar goed, vele voor mij benadrukte dit, het is alleen een kwestie van zelf ondervinden, misschien ben je wel gezegend met de perfecte baby, en ben je wel de perfecte supermama, maar hoe het ook zij ik vind niet dat je het recht hebt om andere ouders aan te vallen en te kwetsen, en dat is, zoals je aan de vele reactie's heb kunnen lezen, iets dat je wel heb gedaan.

  • C.helletje

    wat een super mooi kindje heb je!

    Ik snap helemaal wat je bedoeld. Ik was zo bang voor een huilbaby, omdat k toch wel heel veel stress had gehad in mijn zwangerschap. Maar ik kreeg juist het tegenovergestelde. Ik kreeg een baby die altijd vrolijk is! En altijd lacht. Wat wil ik nog meer!!! Als ze wat ouder worden krijg je wel wat meer om handen. Maar het is nog prima te doen. Milan vind alles wel leuk. Van box, tot grond, van kinderstoel tot wipstoel!

  • mama-boontjes

    meid.. k kan niet meer zeggen dan dat ik het HELEMAAL met je eens ben, wat betreft de gedachten over t verzorgen van een pasgeborene.. + dat een huilbaby VAAK(dus niet altijd) ligt aan de omgeving en hoe je zelf ermee omgaat. mr goed, k kan nog niet veel zeggen omdat k het ook nog niet heb ervaren.

    xxx

  • isc

    Ik kom weer even reageren op je blogje. Ik vind je manier van schrijven in deze blog ietwat TE overtuigd van je eigen gevoel/ideeen. Voorop gesteld was Siem een heerlijke baby en hebben wij het wel erg makkelijk met hem gehad. Daarentegen had ikzelf wel last van mijn hormonen. Na de bevalling ben je moe (12 dagen over tijd en een hoge bloeddruk). Ik heb wel wat kraamtranen gehad. Na drie weken werd er bij Siem een afwijking aan zijn hart geconstateerd. Ik vond de zorg enorm zwaar, niet praktisch gezien, maar geestelijk. Dokters bellen, ziekenhuizen bezoeken, wachten op uitslagen en hopen op goed nieuws. Je mooiste bezit mankeert iets en dat kost heel veel energie. Gelukkig was Siem zelf heerlijk ontspannen. Maar pas na 6 maanden was ik weer een beetje mijzelf. Dus zolang er geen kink in de kabel is en je kindje niet ziek is of nergens last van heeft is het makkelijk. Maar zodra er iets anders loopt dan verwacht dan gaat de verantwoordelijkheid opspelen en dat vreet energie! Lekker voor je dat hij zo'n tevreden mannetje is. Geniet er maar leker van. En dat het anders wordt wil ik zeker niet zeggen, Sommige kinderen zijn gewoon heel erg makkelijk, en dat is natuurlijk genieten! Ik vind de praktische zorg voor Siem ook tot op heden niet moeilijk ook al sta ik er alleen voor. Groet Inge

  • PloveLIFE

    Heerlijk dat Bruce zo'n lekker tevreden mannetje is! Ik denk dat je een natural born talent bent als moeder, je bent ok wel echt een denkertje... ik denk dat je overal van tevoren erg goed over na hebt gedacht. Bruce treft het met zo'n mooie thuisbasis.
    Ik ben het niet helemaal met je eens dat het voor het grootste deel aan de ouders ligt... soms hebben dezelfde ouder twee totaal verschillende kindjes en ook is de bevalling en inderdaad evt allergieen van enorme invloed. Maar ik hoop dat het zo heerlijk vanzelf blijft gaan bij jou. Je klinkt relaxed, ik vond heel veel dingen wel eng, zoals in mijn eentje douchen met fenna terwijl mijn man er niet bij was...

  • Rezah

    Hahahahahahaha aan de tepel van Angelo! Heb er hard om moeten lachen, dat zelfs mn vriend vroeg "wat is er?" Hij voelde zich meteen gewaarschuwd voor straks hahahahaha!

    Maar wat heerlijk zoals het gaat met jou en Bruce! Ik denk zeker weten dat het ook een hoop aan de omgeving ligt, en hoe je zelf in je schoenen staat. Als jij heel relaxt tegenover je baby staat, vangt je kleine dat natuurlijk ook op, en kan dat zo positief werken...! Natuurlijk, het kan altijd zwaarder worden, maar als je daar vanuit gaat zal het des de eerder zwaar worden. (dan roep je het op je af, zoals sommigen het wel eens noemen...) Geniet juist heerlijk van deze tijd, nu het zo goed gaat! Des de beter zul je ook met de moeilijkere momenten om kunnen gaan, trouwens, mochten ze toch komen,... ;-) Ahh joh, kan er al helemaal van genieten als ik jou zo hoor, en Bruce op de foto's zie... !!

    Liefs

  • hjhd80

    Ik vind dat je wel erg makkelijk oordeelt over mensen met huilbaby's, er kunnen zoveel meer oorzaken voro zijn dan omgevingsfactoren!! Maar afgezien daarvan is het fijn dat Bruce zo makkelijk is en dat je er zo lekker van kan genieten! Ik hoop voor je dat dat zo blijft! :-)

  • Angelique27

    Hii,

    Wat fijn dat JIJ het zoo goed ervaart. En ach er zullen altijd wel zwaardere/minder leuke dingen voorvallen in het leven maar zolang dat niet aan de orde is, moet je er gewoon van genieten hoor.
    Geniet ervan!!

    xxx

  • nonab

    Geniet nog maar even van je rustige leventje... de 1e weken kan je daar nog helemaal niks van zeggen... .. eten, slapen, eten, slapen... niks geen gehuil .. idd super makkelijk, niks mee te doen.. wacht maar als je kindje straks wat ouders is.. en dat hoeft het geen huilbaby te zijn, maar er komt wel meer bij kijken.. je kan nu nog absoluut geen oordeel geven.. hoop trouwens ook dat je kindje geen koemelkallergie heeft of reflux.. want daar kunnen ze super veel last van hebben.. en daar heb je je handen vol aan.. en dat ligt echt NIET aan de ouders.. dat kan ik je wel vertellen! Dan kan je nog zo geduldig, rustig en zelfverzekerd met je kindje omgaan, een allergie of iets dergelijks verander je daar niet mee... je bent natuurlijk vrij om je mening te geven, maar wij dus ook om te reageren.. ik denk dat je hier wel meerdere mensen tegen het hoofd mee stoot.. en ik denk dat je er ook wel op terug zal komen.. ps.. heb het ook alleen gedaan, meeste van de tijd & heb een kind met koemelkallergie, dus weet waar ik over praat..

  • GKDJ

    aah lekker ventje.......Gyano van mij was een verschrikkelijke huilbaby (oorzaak te veel prikkels ) maar Kyandro me 2de is net zoals Bruce: een super lieve tevreden baby die alleen huilt als er ECHT wat is...
    Ik kan alleen maar zeggen dat het super goed met de 2 gaat en het MINDER zwaar is dan ik ooit had gedacht :)
    dus ik ga nu ook weer lekker genieten van mijn mannetjes en iemand bedanken dat we echt SUPERBABY"S hebben gebaard hihihih
    grtz Ramona

  • Bylenie

    Jayden was ook een echte huilbaby, maar ik vind niet dat het door mij komt.
    Hij had veel last van krampjes, en nu zijn tandjes.
    Echt, je weet niet wat je zegt, de moeilijke tijd moet nog komen, nu is het makkelijk.
    Ik denk idd ook dat er meedere mensen zich aangevallen voelen.
    Ik voel me niet aangevallen, ik vind het alleen een conclusie die een beetje kort door de bocht is.

    liefs!

  • puck

    Oke, ik ga nu toch een keer reageren. Ik lees je blogs altijd. Meestal met veel plezier en bewondering. Soms heb je een kritische noot, waar ik me niet ik kan vinden. Toch ben ik van mening dat iedereen recht heeft op een eigen mening. Wie ben ik om daar over te oordelen.
    Echter de blog die je nu hebt geschreven kan zeer kwetsend zijn voor mensen die het anders ervaren. Zijn zij dan aanstellers? Doen zij het niet goed? Met pijn in hun hart, maar met super veel liefde doen zij er alles aan om de situatie te verbeteren. Manuele therapie, kinderarts en alle andere mogelijk specialisten lopen zij af. Slapen soms weken achtereen amper 2 uurtjes per nacht. Hun huwelijk gaat er onder lijden en de roze wolk die zij verwacht haden te krijgen, blijkt 1 donkere onweersbui! Huilbaby's hebben meestal een medische oorzaak. Een scheve nekwervel, reflux of overstimulatie. Dan heb ik het nog geeneens over krampjes en koemelkallergie. Denk je dat mensen, moeders, die dit meemaken zitten te wachten op iemand die ze, in mijn ogen, nog een trap nageeft! Want dat doe je in principe hier in dit blog. Je zegt dat wanneer zij "normaal" doen, hun kinderen ook tevredener zou zijn. Dena is een ongelofelijk makkelijk kind. Ze sliep met 4,5 week al door s'nachts, zeurt niet, huilt amper en is nog nooit echt ziek geweest. Buiten haar helmpje heb ik me nog nooit ECHT zorgen hoeven maken om haar! Ik voel me daarmee gezegend, maar ben me zeker bewust dat dit niet bij iedereen zo is. Klopt ik ben makkelijk. Ik ben een doener, geen denker. Toch ben ik zeker geen betere moeder, dan moeders met huilbabys. Ik hoop dat Bruce lijft zoals die nu is. Dat gun ik je van harte. Ik zeg alleen koester je erin het is niet zo vanzelfsprekend.

  • Mama van Tijn en Bram

    sorry maar ik ben het eens met Joelle, Tijn was ook de eerste 2 weken een makkelijk kind tot de krampjes periode aanbrak en ik avonden en nachten met Tijn gewiegd heb door de kamer tot huilens toe ik was kapot echt helemaal kapot en ik maar zeggen hij is zoooo makkelijk niks mee te doen nee inderdaad in het begin niet nee....... maar ik had het nog niet gezegd of de hel brak los! Osteopaat druppels alles alles heb ik geprobeerd en ik was ineens van een (over) zelfverzekerde moeder (net als jij) naar een onzekere en ellendig voelende moeder die niks voor haar kindje kon doen, echt meis je weet niet wat je allemaal nog te wachten staat dus zeg nooit nooit verder ben je een lieverd hoor maar ik ben bang dat je met dit blog een paar moeders flink voor het hoofd stoot en ik weet zeker dat dat jou bedoeling absoluut niet is! fijn weekend met bruce je lekkere kereltje! Liefs Mloes

  • ~Proudmom~

    Heerlijk ventje hebt je dan zeg!!
    Hij groeit ook goed!
    En hij is nog eens super knap ook hahaha

  • askbebegim

    grappig ja kids grijpen naar elke tiet hahaah, leuke t shirt met zijn eigen naam lief hoor

  • kaatje80

    Tevreden kereltje hoor!!! Goeie blog, alleen ben ik het niet helemaal eens met deze zin.:

    "Dat het karakter en gedrag van een kind voor een heel groot deel worden bepaald door de omgeving. Als je zelf druk bent, snel paniekerig, ongeduldig en onzeker, zal een baby dat merken en daarop reageren door te huilen. Daar ben ik van overtuigd."

    Mijn schoonzus is 1 van de meest bezorgde en paniekerige vrouw die ik ooit tegen ben gekomen. M'n broer ging in dit gedrag toch wel mee. Alleen m'n neefje is de meest fantastische rustige baby die ik ooit ben tegen gekomen. Hij vind alles best, lacht om alles en huilt praktisch nooit.
    Mijn ouders daarintegen waren erg relaxd, ik werd geboren (3de kind) en ik heb 2 jaar lang dag en nacht gehuild. Dus na het in de praktijk te hebben mee gemaakt ben ik het er niet helemaal mee eens.
    Maar volgens mij kan een kleintje heel goed spanningen ed aanvoelen.
    Gelukkig heb jij een lekker makkelijk mannetje... en een mooi mannetje!

  • Pretty girl

    Hoi hoi,

    Je zegt het goed een ""Een pas geboren baby"
    Er zullen echt nog wel eens tijden aanbreken dat je denkt van pfffff, en word het je misschien echt wel even teveel hoor.Ook ligt het bij elk persoon verschillend.Ik vond het bijvoorbeeld wel heel moeilijk, en was Esmay absoluut geen huil baby, maar toch wist ik het af en toe niet meer hoor.Dus nee niet iedereen vind een baby opvoeden een eitje.

    Liefs Danielle