Vandaag is Brucie een stuk rustiger dan het afgelopen weekend. Ik voel hem gelukkig wel regelmatig bewegen, maar wel zacht. Gelukkig mocht ik vanmiddag weer op controle komen bij de gynaecoloog. Alles was goed met de kleine man. Ik zei wel dat hij zo rustig was vandaag, en zij zei dat hij vast aan het bijkomen is van het weekend, en dat baby's niet iedere dag druk hoeven te zijn. Dat wist ik natuurlijk wel, maar die drukte went ook snel, waardoor ik op een rustig dagje gelijk een beetje ongerust word. Maar ja, dat arme kind mag ook weleens rusten... De gynaecoloog zei dat hij over 4 weken wel in zijn wiegje ligt. Dat klonk echt heel snel toen zij het zei!
De bevalling komt natuurlijk ook steeds dichterbij, dat lijk ik af en toe wel te vergeten hahaha. Ik denk er verder ook weinig over na hoe het precies zal gaan. Nu ik er toch even aan denk, word ik wel een beetje zenuwachtig. En hoe gek het ook klinkt, ik ben weer precies zenuwachtig om de dingen waar ik vòòr de eerste bevalling bang voor was, en die me uiteindelijk juist mee zijn gevallen. Voor de weeën ben ik weer niet bang, terwijl ik weet dat die het meest pijnlijk waren, en voor de geboorte zelf (geboorte van het hoofdje) ben ik wel weer een beetje nerveus, terwijl ik weet dat dat best meeviel, en dat het alleen erg branderig aanvoelde. Heel raar om zenuwachtig te zijn om dingen die me meevielen, en helemaal niet opzien tegen de ontsluitingsweeën die echt heel onprettig waren!!!
Nou ja, we zien het wel. Ik ga ook weer net zo 'neutraal' beginnen aan deze bevalling, en denk er vanaf nu niet meer over na. Gelukkig kan ik me makkelijk ontspannen, waardoor het ook sneller gaat. En niet te vergeten, ik heb het 'geluk' dat er al één voor is geweest. Ik vraag me alleen af of het nóg sneller kan dan de eerste keer hahaha. Zou niet gek zijn in ieder geval!
Het komt zoals het komt, en hij moet er toch uit. Ik denk maar: Hoe meer pijn, hoe sneller ik er vanaf ben, dus pijn is fijn hahahahaha. Komt vast wel goed!
reacties (0)