Mijn man weer gezien
Jajaja net weer mijn (kleine) man gezien bij de gynaecoloog. Alles was goed met hem. Hij was een beetje rustig, maar nu is hij weer lekker bezig. Hoofdje nog steeds beneden gelukkig. Zoals ik al dacht is hij nog niet ingedaald. Aidan was met 30 of 32 weken al ingedaald, maar deze jongen nog niet. Niet dat ik het erg vind hoor, het is normaal bij een tweede kind. Omdat alles al eens is opgerekt, heeft hij nu meer ruimte, en wordt hij niet 'gedwongen' om naar beneden te zakken. Eigenlijk wel een geruststelling dat hij meer ruimte heeft. Dan is toch niet alles precies hetzelfde als vorig jaar, wat betreft de zwangerschap. Dat ik soms moeilijk kan ademen neem ik maar voor lief.
Ik weet nu ook (pas) welk telefoonnummer ik moet bellen als de bevalling ineens toch spontaan begint voor de 38 weken. Dat bleek al maanden op mijn kaart te staan, maar omdat het een algemeen telefoonnummer is, wist ik niet dat ik dat moest bellen.
Toch niet voor te stellen dat hij komend weekend over 3 weken al geboren mag worden?! Ik kan niet wachten tot ik mijn "BRUCE IS GEBOREN!!!!!!"-blog mag schrijven!
Wel erg spannend, want dit weekend ben ik 34 weken zwanger. Vorig jaar ging het toen mis. Gelukkig ben ik dan in Duitsland, dus hopelijk sta ik er dan niet teveel bij stil.
(Overmorgen krijg ik alweer een echo bij de echoscopiste, nu zie ik hem dus 2x per week de komende weken).
reacties (0)