Vanmorgen vroeg, om 8.20 uur, 'moest' ik weer naar de huisarts. Hij heeft mijn urine gecontroleerd, alles was goed. Daarna mijn bloeddruk opgemeten, 105/60. Laag maar wel goed. Niks om me zorgen over te maken.
Vanmiddag om 16.20 uur had ik weer een afspraak bij de gynaecoloog voor controle. Weer door middel van een echo naar Brucie kunnen kijken. Hij lag nu weer met zijn hoofdje boven. Dat verandert dus ook iedere keer. Alles was weer goed zoals gewoonlijk. De baby groeit volgens schema, en mijn buik groeit flink. De baarmoeder is al 28 centimeter, en ik ben pas 24 weken en 3 dagen zwanger. Vorige keer toen ik daar was, op 1 dag na was ik 22 weken zwanger, was mijn baarmoeder 25 centimeter lang. Ik vroeg net natuurlijk meteen of dat niet erg is, en ze antwoordde gelijk: "Nee hoor." Ik ga er dus maar vanuit dat het goed is. Tijdens de eerste zwangerschap groeide mijn buik ook hard. Ook omdat het voor de rest allemaal hetzelfde voelt als tijdens de eerste zwangerschap, vind ik het wel een beetje eng worden. Ik blijf wel positief en rustig, en ik geniet ook iedere dag van Brucie, maar toch... Het blijft spannend.
Ze vroeg me wat ik wilde, wat betreft de controles en dergelijke, en wanneer ik weer wilde komen. Ik zei dat als het voor hen niks uitmaakte, dat ik het liefst iedere week kom. "Of dat voor een echo is of voor een gewone controle (waarbij ik dus ook een echo krijg) dat maakt me niks uit", zei ik. Ze vond het allemaal prima, en nu mag ik volgende week voor een echo komen. De week erna weer een echo, omdat zij er zelf dan niet is. De week erna, als ze dus weer terug is, heb ik weer een afspraak voor een controle.


reacties (0)