Werkgever verteld & Uitgebreider verslag gynaecoloog

Werkgever verteld
Vanmorgen om half 7 heb ik het aan Hans (bedrijfsleider) verteld, dus nu mag iedereen het weten.
Omdat het bedrijf steeds groter wordt, zijn ze sinds vorig jaar al bezig met nieuwbouw. Een heel grote nieuwe kas, waar straks alle afdelingen samen komen. Vanaf januari gaan de eerste mensen en planten er al naartoe, en langzaamaan volgt de rest.
De afdeling waar ik werk zal pas begin april verhuizen. Tot die tijd werk ik nog bij het bedrijf. De 6 weken zwangerschapsverlof moeten dan ingaan op 17 mei 2009, als ik 2 of 3 weken eerder word ingeleid, is het maar een maandje dat ik geen werk heb.
Ik zit alleen nog met het uitzendbureau. Mijn contract moet elke 3 maanden verlengd worden, en de laatste gaat op 17 maart in, dus eerlijk gezegd denk ik dat ze die laatste niet verlengen. En als ze dat wel doen, moeten ze voor april ander werk voor mij vinden.
Misschien moet ik dan na de bevalling wel wat eerder weer gaan werken. (Ergens anders) Maar ja, daar ga ik me nu nog niet druk om maken, komt wel goed.

Uitgebreider verslag gynaecoloog
Zoals jullie in mijn vorige blog konden lezen, ben ik gisteren naar de gynaecoloog geweest voor de eerste controle. Angelo ging zoals beloofd mee. Gelukkig hoefden we maar 5 minuten te wachten voor we naar binnen konden.

Eerst stelde ze een aantal vragen. Ook over de vorige zwangerschap en de bevalling. Ze vroeg naar de eerste dag van mijn laatste menstruatie. Ik zei dat dat 1 september was, maar dat mijn cyclus zo lang geworden was na de bevalling, dat je daar eigenlijk niet naar kon kijken. Toen vroeg ze wanneer ik een test had gedaan. Ik zei: "22 oktober", en dat ik waarschijnlijk 2 weken daarvoor mijn eisprong heb gehad, waardoor ik dus 8 weken en 6 dagen zwanger zou moeten zijn.

Daarna vroeg ze of ik al een echo had gehad. Beetje rare vraag vond ik het, natuurlijk had ik geen echo gehad, want dit was mijn eerste controle. Maar ja, toen kreeg ik dus een echo. Inwendig helaas, maar een voordeel was wel dat het heel erg duidelijk te zien was, zie de mooie foto's. De 'baby' lag stil en ik dacht al "Shit, nee toch." Maar toen ik goed keek, zag ik een knipperend wit stipje in het midden. Ik was meteen opgelucht. De gynaecoloog zag dat ik het hartje al eerder had gezien dan zij het had aangewezen, en vroeg: "Heb je het al gezien??" Daarna wees ze de armpjes, beentjes en navelstreng aan, en zei dat alles er goed uit zag. Volgens de meting kwam ze uit op 9 weken en 2 dagen. Ik zat er dus maar 3 dagen naast. Nou ja, naast eigenlijk ook niet, want je weet natuurlijk nooit wanneer het zich precies heeft ingenesteld, ook al weet je wanneer de eisprong was.

Toen ik de echo gehad had, vroeg ze nog of ik een prénatale screening wilde, oftewel een combinatietest. Ik zei meteen nee. Ze zei dat ik een gunstige leeftijd had. Dat is natuurlijk ook wel zo, maar stel je voor dat er iets uitkomt, dan moet ik nog de keuze maken om te zwangerschap voort te zetten of te beëindigen. Dat wil ik dus echt niet. De 20 weken echo vind ik genoeg, omdat de ergste lichamelijke afwijkingen dan wel te zien zijn. Mocht mijn kindje een afwijking hebben waar echt geen normaal of menswaardig leven mee te leiden is, dan kan ik altijd nog zeggen dat ik de zwangerschap wil stoppen. Maar ja, dan moet het wel HEEL erg zijn, en vooral in het belang van het kind. Hopelijk hoef ik die keuze nooit te maken.
Omdat ik geen combinatietest wil, kan ik over 2 weken al terugkomen voor de termijnecho. Ze zei dat het eigenlijk niet nodig was, maar voor mezelf zou het wel leuk zijn, of geruststellend. Maandag 8 december krijg ik om 09.30 uur weer een echo. Om 10.00 uur nog een gesprek met iemand anders, over de zwangerschap. Ik weet eigenlijk niet eens of dat over mijn zwangerschap gaat, of over de zwangerschap in het algemeen. Als het dat laatste is, is het eigenlijk niet nodig, want volgens mij weet ik onderhand alles over zwangerschappen hahaha.

Voor de volgende controle moet ik weer terug over 6 weken, dat is dan op 6 januari 2009 om 15.50 uur, in het nieuwe ziekenhuis in Schiedam (!). Als rasechte Vlaardingse vind ik dat verschrikkelijk, en heb er zelfs over nagedacht om thuis te bevallen, zodat mijn kind tenminste in Vlaardingen geboren wordt. Rotterdam zou ook goed zijn, maar Schiedam.... Dat is net zo erg als Amsterdam-Rotterdam of Ajax-Feyenoord. Ik denk dat ik me er maar bij neer moet leggen, hoe erg het ook is, want thuis bevallen wordt het denk ik ook niet.

Terug in de auto had Angelo het meteen over ZIJN baby. Ik gelijk: "Echt niet, mijn baby!" "Nee, van mij" zei hij weer. En zo ging het een tijdje door hahahaha.

Ik voel me nog steeds goed en blij. Ik heb wel sneller een misselijk gevoel, ook als ik honger krijg word ik misselijk. Geuren ruiken sterker en anders. Een lucifer ruikt zelfs heel raar en anders dan normaal. Ligt echt aan mij, want Angelo zei dat het net als altijd rook. De vuilniszak kon ik niet uit de vuilnisbak halen zonder te kokhalzen, dus heb ik hem dat laten doen hahaha. Verder niks aan de hand, alles gaat goed.

Iedereen nog bedankt voor de reacties op mijn vorige blog. Het zijn er weer teveel om allemaal te beantwoorden! Erg leuk.

Nou, tot blogs weer!