Verboden gedachten

Eerst twijfelde ik of ik dit wel zou plaatsen, maar ik doe het toch, omdat ik denk dat er meer mensen zo denken, alleen durven ze het niet te zeggen.

Een jaar geleden maakte het me niet uit of ik een jongen of meisje zou krijgen. Het werd Aidan of Aislinn. Een paar weken voor de 20 weken echo kreeg ik meer het gevoel dat ik een jongen zou krijgen. Nog steeds maakte het me niks uit, ik was alleen erg bang dat er een afwijking gevonden zou worden. Het bleek een jongen, en hij was nog kerngezond ook! Dolgelukkig was ik. Ik verheugde me zo op mijn kleine jongen, en was helemaal gewend geraakt aan het idee dat Aidan in mijn buik zat. Eind april van dit jaar was mijn droom in duigen gevallen. Mijn jongen zou levenloos geboren moeten worden.

Mijn verlangen naar een zoon is nog steeds heel groot. Eigenlijk mag ik het niet denken, laat staan zeggen, maar ik hoop gewoon zo dat ik weer een jongen krijg. Het zal best moeilijk zijn als het een meisje blijkt te zijn. Natuurlijk zijn meisjes ook heel leuk, maar mijn droom is nog (na Aidan) 2 jongens of een jongen en een meisje. Veel mensen zullen nu denken dat ik blij mag zijn dat ik überhaupt nog iets mag krijgen. Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik voel me ook best schuldig dat ik zo denk. Als mensen horen dat ik weer zwanger ben, en heel blij zeggen: "Oh dit keer is het een meisje!! dan voel ik me niet blij. Het is belachelijk, ik weet het, vooral in mijn situatie. Ik denk dat als ik een meisje krijg, dat ik Aidan meer mis dan wanneer het een jongen is.

Bang dat als mensen te horen krijgen dat het een meisje is, ik overspoeld word met roze kleding brrr. Het verschonen van een meisje lijkt me ook lastiger dan een jongen. En dan weet ik nog niet eens of ik wel borstvoeding wil geven als ik een dochter krijg... Misschien zou ik het dan afkolven en met de fles geven. Nee, ik verwacht geen 'nieuwe' Aidan, ik hoop gewoon op een Bruce...

Ik voel me een ondankbaar kreng als ik eraan denk. Zo'n cadeau, zo'n groot wonder, en ik kan alleen maar hopen dat het een jongen is. Ik voel me al schuldig als ik denk aan dat meisje als ze te horen krijgt dat ik liever had dat ze een jongen was. Dan denk ik aan alle kleine meisjes die ik ken. Allemaal harstikke leuk. Hoe durf ik te hopen op een jongen?! Hoe haal ik het in mijn hoofd!

Misschien klinkt het iets beter als ik zeg dat ik 100% blij ben met een meisje, en 200% met een jongen.

468 x gelezen, 0

reacties (0)


  • KEK

    Ik vind het helemaal niet raar. Vind het ook leuk dat je gewoon opschrijft wat je voelt. Zouden meer mensen moeten doen. Wat ik niet begrijp echter, is dat je aan een meisje waarschijnlijk geen borstvoeding zou geven. Dat lijkt me interessant om te onderzoeken waarom je dat niet zou willen !! groetjes, Eva

  • mama van Belle en Donna

    Tuurlijik mag jij de ze gedachten hebben en ze uitspreken.
    Mij heeft het niets uitgemaakt ik was blij dat alles erop en aan zat.

  • Twee DiamanTjes

    ik heb je blos gelezen vind erg wat je hebt meegemaakt
    en vind ook erg dat je nu zo denkt het is niet erg dat je een voorkeur hebt voor een meisje of een jonge hebben heel veel mensen MAAR dat je zegt:
    Bang dat als mensen te horen krijgen dat het een meisje is, ik overspoeld word met roze kleding brrr. Het verschonen van een meisje lijkt me ook lastiger dan een jongen. En dan weet ik nog niet eens of ik wel borstvoeding wil geven als ik een dochter krijg...
    waarom is het erg om roze spulletjes te krijgen?en het alle ergste van dit stuk vind ik dat je zegt dat je niet weet of als je een dochter krijgt wel borstvoeding wilt geven?????sorry hoor dit vind ik wel heel erg waarom zou je daar aan tewijfelen en bij een jonge niet het gaat toch er om dat bv gezond is voor het kind en toch niet of het een jonge of meisje is?????????dit vind ik echt belagelijk en vind erg dat je zo denkt..
    dit is mijn mening

  • Ellen34

    Hé, je moet je hier echt niet schuldig over voelen hoor!! Heel veel mensen hebben een voorkeur alleen spreek bijna niemand het uit (taboe hè). Ik heb vorige week te horen gekregen dat het een jongen is (we hebben al een dochter), terwijl ik er zó van overtuigd was dat het weer een meisje zou zijn! Heb er een flink potje om moeten huilen!! Net zoals jij jezelf een echte jongensmoeder vindt, ben ik een echte meisjesmoeder: ik hou enorm van roze, knutselen, barbies etc. en ik heb helemaal niets met voetballen of wilde spelletjes! Heb in mijn omgeving nu al een heleboel mensen gesproken die zo'n zelfde ervaring hebben gehad. Dit komt denk ik ook omdat je al gewend bent aan een bepaald geslacht en dan denk je 'doe mij er nog maar zo één'. Maar ieder kind is anders en het wil niet zeggen dat een tweede van hetzelfde geslacht lijkt op de eerste! Enne, ik weet zeker dat je uiteindelijk ook hartstikke gek op een meisje zult zijn hoor!!

  • Bylenie

    hoi hoi,

    ik begrijp wat je bedoelt.
    en ik denk dat iedereen diep van binnen ook een voorkeur heeft.
    ik ben super blij met mn twee kereltjes en zou het voor geen goud willen missen allemaal.
    aan de ene kant vind ik het heel goed wat je hier schrijft en je mag toch ook gewoon je mening geven en zeggen wat jij denkt en voelt.
    maar ik kan me ook voorstellen dat mensen die dit lezen en erg moeilijk zwanger raken, dit minder leuk zullen vinden.
    maar nog, het zijn jou gevoelens en het is jou goed recht om dat te uiten.
    alleen ik snap niet waarom je een meisje geen bv wil geven en een jongen wel?
    maar ook dat is jou keus.
    je kan er ook voor kiezen om het een verrassing te laten tot het einde.
    als het eenmaal uit je buikie is, ben je toch hartstikke blij, ongeacht wat het is.
    en ik denk dat je op zo'n moment na de bevalling echt geen teleurstelling kan krijgen over het geslacht.

    groetjes ellen

  • wonder2B

    Tuurlijk is de eerste wens van een vrouw/moeder dat het kindje gezond is, maar het is toch heel natuurlijk dat je een voorkeur hebt. Mocht blijken dat het kindje van het andere geslacht is, doet het niets af aan de blijdschap die je voelt. Zelf ben ik nu 21 weken zwanger, een wondertje, maar ik had toch best een voorkeur voor een meid. (Dit heb ik ook in mijn omgeving uitgesproken). Toen het een meid bleek te zijn, was ik super-blij, maar dat was ik ook geweest als het een jongen was.

  • sarah24

    Hey meis

    Ik zou niet weten waarom jij geen voorkeur zou mogen hebben!
    Net als wat bijna iedereen al zegt, ik denk dat heel veel mensen dit hebben maar het niet uit durven spreken.
    Bij de oudste wist ik bijna zeker dat ik een zoon zou krijgen, en dit werd een dochter.
    Bij de 2e zwangerschap had ik toch wel een lichte voorkeur voor een jongen, maar ook dit werd een meid.
    Ik had eigenlijk verwacht erg teleurgesteld te zijn, maar ik was toch meteen erg blij!
    Ons kleine dametje is nu 10 mnd en ik geniet vreselijk van haar.
    Mijn grootste wens is een 3e kindje en net als bij de 2e zou ik weer een voorkeur hebben voor een jongen, puur omdat ik ook al 2meiden heb.
    Dat wil niet zeggen dat ik bij WEER een meisje teleurgesteld zou zijn, echt niet!
    Dan zal ik weer net zo blij zijn!
    Ik moest trouwens wel lachen om dat verschonen bij een meisje wat je zo leuk beschreef!
    Mijn vriend heeft het dus andersom!
    Hij wou alle 2 de zwangerschappen graag een meisje, dat hoor je ook niet vaak haha.
    En bij een eventele 3e zou hij ook weer een 3e meid willen.
    Het lijkt hem in ieder geval erg lastig om een jongen te verschonen dus zo raar is het niet wat je denkt hoor hihi!

    Liefs

  • mama van hj en hc

    mensen hoeven ook niet zo snel op hun pik getrapt te worden IEDREEN mag denken hoe ze ZELF willen !! ik word een beetje moe van sommige mensen tuurlijk is het niet leuk voor de mensen tehoren die niet zwanger kunnen raken of miskramen hebben gehad en dat het nu niet zo snel lukt..maar dan mogen andere mensen hun meningen en gedachten wel uiten zonder dat je gelijk aangevallen word !!!

  • mama van hj en hc

    nouja ik vind niet dat je schuldig hoef tevoelen hoor..iedreen heb stiekem tog wel een voorkeur ook al spreken ze het niet uit !! en als het er uiteindelijk is dan zijn ze tog wel blij ook al is het niet wat ze graga wouden !! en ik snap het wel een beetje van jou je wilt niet aidan vervangen maar dr is tog iets waardoor je tog weer een jongen wil !! Xjess

  • wendykoot

    ik vind dat je wel degelijk een voorkeur mag hebben. tuurlijk is zeg op de chat ook wel eens "hoop stiekem op een meisje.". het word je niet in dank afgenomen als je dat zegt want dan zeggen ze "wees blij als het gezond is". ja natuurlijk is dat het allerbelangrijkste, maar dat geld voor iedereen. naast gezondheid mag je best een voorkeur hebben vind ik. en word het niet waar je stiekem van hoopte weet ik zeker dan je er super blij mee zal zijn.

  • Mama van Aymé

    Heerlijk, eerlijke mensen.
    Ik heb het ook gewoon uitgesproken hoor.
    Ik hoopte enorm op een meisje, dit omdat ik zo ontzettend graag mijn moeder wil vernoemen.
    Als ik mijn diepgewortelde wens uitsprak kreeg ik idd rare gezichten, maar het heeft me er niet van weerhouden om mijn voorkeur uit te spreken.
    Ik denk dat ik ook een beetje teleurgesteld zou zijn als ik wel een ventje had gekregen.
    Dan liever een mogelijke 2e x.
    Ik vind t dapper dat je t opschrijft ;-)
    Ik gok bij jou al vanaf t begin op n manneke hihi

    Liefs

  • manon

    Hier hetzelfde hoor. Ik was er zo van overtuigd dat de eerste en meisje zou zijn en toen ze vertelden dat ik een zoon ging krijgen had ik echt zoiets van echt niet! Ik moest er ook echt wel een paar dagen aan wennen. Nu bij de tweede wilde ik wel erg graag een meid, maar durfde er niet op te hopen. Ik zei tegen mezelf het is een jongen, als het dan een meisje was dan hoefde ik niet teleurgesteld te zijn. Maar ik was helemaal happy want we krijgen een meid. Ik denk dat ik toch weer een paar dagen had moeten wennen als het nu ook een jongen was geweest, waar ook zeker niks mis mee is, het heeft allebei natuurlijk wel wat.
    Voel je dus vooral ook niet schuldig, ik denk dat bijna iedereen die gevoelens wel heeft. En gelukkig heb je nog zo'n 20 weken om aan het idee van een eventuele dame te wennen :)

  • Mama van een boefje

    heey meid,
    denk ook dat het heel normaal is dat je zo denkt.
    Moet je je echt niet schuldig over voelen hoor!!!
    Je hebt je toen al helemaal ingesteld op een jongen kan me heel goed voorstellen dat je graag een jongen wilt.
    En ik weet zeker dat aidan over je waakt ( na al die tekens die je kreeg van hem) dus misschien "zorgt" hij ervoor dat je een jongentje krijgt.
    Geniet van je zwangerschap meid en ga je niet schuldig voelen, stress is ook niet goed.
    liefs kim

  • chedie

    hoi hoi
    Ik denk idd net zo als de rest dat dit heel normaal is,je bent tenslotte al die tijd uitgegaan dat je straks een zoontje zou hebben en ja je hebt een zoontje maar je hebt nooit de kans gehad om hem te leren kennen.
    Daarom zal je gevoel ook zo sterk zijn en ik duim voor je dat het een jochie zal worden.
    Vind het knap van je dat je zo eerlijk bent de meeste doen alsof ze geen voorkeur hebben maar verbergen hun gevoel naar hoop op het geslacht wat ze graag zouden willen.
    ik heb niet echt voorkeur gehad (dacht ik) ik ging er vanuit dat het een knul werd en waarom geen flauw idee,was dan ook erg verrast toen we hoorde dat het een meisje was en heb mezelf toen helemaal verwend met rose babykleertjes haha Op de een of andere manier denk ik nu wel dat ik toch stiekem op een meisje heb gehoopt alleen had ik groen licht nodig want wist precies wat ik aan pakjes ging kopen (had voor de echo al vanalles zien hangen in het rose dus tja verwacht dat de meeste wel een beetje een voorkeur hebben.
    groetjes marijke
    en geniet van je zwangerschaop over een aantal weken weet je wat het zal worden

  • *liesje*

    Ik denk dat hetgeen je voelt heel normaal is hoor! Moest ik opnieuw zwanger zijn, ik zou me niet kunnen voorstellen dat er een meisje in mijn buik aan het groeien is.
    En eerlijk gezegd hoop ik dat mijn volgende zwangerschap ook weer een (heel gezond) jongentje zal zijn.

  • laaisha

    nee meid je hoeft je echt niet schuldig te voelen het is sowiese normaal dat je nu overspoeld word met allerlei emoties en ergens ga je mischien toch vergelijken je zwangerschap en hoe je je voelt, maar je weet niet hoe het loopt,mischien kan een meisje ook bevrijdend zijn en heb je niet vergelijkingsmatreriaal want niemand geen meisje of jongentjes zal de zelfde plaats innemen als aiden of kunnen vervangen,
    goed dat je over je gevoelens praat meid voel je niet schuldig
    probeer te genieten van je zwangerschap en laat schuldgevoelens van dit of dat niet de overhand nemen
    sterkte

  • birbir

    hey meis, tja eigenlijk heel erg als je zo denkt, maarrrr ik dacht net zo!!! schaamde me ook niet om het te roepen, was alleen net anders om, wilde heel graag nog een meisje en moest er echt niet aan denken dat ik zwanger zou zijn van een jongen. Alleen dat verschonen al hihihi! Eerlijk hoor als je het durf te zeggen, zeker na wat jij hebt mee gemaakt. Door de ervaring van mijn zus had iedereen bij mij ook zoiets van, als het maar gezond is en geslacht maakt niets uit. Maarja, het is een gevoel die je niet zomaar kan uitschakelen. Hoop met recht voor jou op een Bruce, GEEN vervanging van Aiden. Mocht het toch een Brucelientje zijn, heb je nog heel wat tijd om om te schakelen!
    liefs, Birgitte

  • drebel

    Hoi hoi,
    Voel je niet schuldig hoor ik begrijp je trouwens volkomen. Dit kindje is geen vervanging maar een verrijking! Zo hoopte ik zeer sterk op een meiske dit keer, echter blijkt dat het een knul is, voor mij de 3e voor mijn man zijn eerste zoon!
    Ik voelde me echt rot hoor toen ik het hoorde, was best flink teleurgesteld, maar blij dat hij tnt gezond blijkt. En nu ben er helemaal weer aan gewend en heb de nodige stoere jongenskleding gekocht! Ach... ben denk gewoon een jongens moeder, lekker wild stoeien, voetballen en lego bouwen vind ik geweldig om te doen hihihi.... dus meis, schaam je niet en zal stiekem met je mee duimen dat de Y's hun best hebben gedaan hahahaha.
    Liefs laura

  • penelope

    Hi jouw reactie is toch normaal zie andere vrouwen hebben niets meegemaakt en willen absoluut een jongen of een meisje!!!! een keer dat je hem of haar in de armen sluit is dat allemaal voorbij de eerste glimlach en je smelt weg de eerste blik geniet van je zwangerschap en hèè je hebt het recht zo te denken hoor voel je vooral niet schuldig