Papa was natuurlijk ook blij toen ik hem vertelde dat ik zwanger was. Ik belde hem op en zei: HET IS GELUKT! "Ja???!" zei hij. Hij ging lachen en was ook blij. Vooral voor mij, omdat hij mij ook weer wil zien lachen en wil dat ik weer gelukkig ben. Nou, dat is wel gelukt. Ben al ruim 5 maanden niet meer zo blij geweest als de afgelopen week.
Ik schrijf niet zoveel over hem, en foto's plaats ik ook nooit. Hij wil niet op internet. Dat ik mijn halve leven beschrijf, betekent niet dat iedereen dat wil. Daarom doe ik het ook niet. Dat heeft niks met onze relatie te maken. Alles komt goed, en ons kindje zal echt niks tekort komen. Geen liefde, aandacht, kleding, spullen, niks... Daar ben ik van overtuigd! Ik hou zielsveel van hem, en zou nooit meer een ander willen. Hij is de (enige) vader van mijn kinderen...
reacties (0)