Chairmethode. En nu volhouden...

Daar zit ik dan naast mijn kleine man.
Als je me dit 2 jaar geleden had verteld had ik licht wanhopig geworden.
Maar deze boef vindt het zo heerlijk om tegen mama aan in slaap te vallen.
En zo lastig om alleen/zelf te slapen.
En deze mama vindt het erg lastig om niet toe te geven.
Maar nu is het tijd om alleen in slaap te leren vallen, kleine mop. Je kan het!
Elke poging om je kamertje uit te sluipen als je sliep is tot nu toe mislukt.
Dan ben je ineens weer wakker en kom snel jammerend achter me aan gedribbeld.
Morgen de stoel een stukje dichter bij de deur, ben benieuwd.
.Hopelijk gaat het snel lukken, want de hele avond op een harde stoel is niet mijn favoriete bezigheid.
En beneden vinden ze dit ook niet echt gezellig.
Maar we gaan ervoor. Voor het goede doel.
Hopelijk kan ik over een paar weken vertellen dat mijn kleine man na zijn avondritueel helemaal zelfstandig is gaan slapen. 😁

1825 x gelezen, 4

In Overig

reacties (18)


  • MaaikeT2

    Mijn oudste had dit ook, ik heb er nooit een probleem van gemaakt of druk op gelegd en ben gewoon bij hem gebleven. Toen hij 2 jaar en 10 maanden was, zei hij opeens: “Ga maar naar beneden mama.” Ik: “Huh? Ga je zelf slapen dan?” Hij: “Ja hoor, dat kan ik wel.” Ik ging naar beneden (weinig hoopvol) en ging na een half uurtje kijken. Hij sliep! Vanaf dat moment ging hij zelf slapen en ik heb er nooit meer bij hoeven blijven.

    Mijn ouders gebruikten jouw methode bij mijn twee zusjes. Werkte ook!

  • 6kids

    Dat klinkt hoopvol! Heerlijk als het zich zo zelf oplost hè, zonder dat je er druk op hoeft te leggen!

  • Mama-LenA

    Zoooo herkenbaar dit.. wij hebben dit "probleem" helaas ook al maanden. Wel fijn om te lezen dat we niet de enige zijn.

  • 6kids

    Lastige periode hè! Soms verlang je ernaar dat ze die periode hebben gehad maar als ze puber zijn denk je weer: wat was dat lekker ongecompliceerd. Alleen maar een slaapprobleem.

  • Mykha

    Wij hebben om die reden een grote zachte fauteuil in m’n zoontjes kamer gezet. Smiddags duurt het meestal 10 minuten, maar savonds inderdaad aan halfuur tot een uur… mijn man en ik doen om en om een avond, hebben het geaccepteerd en zien het niet meer als probleem. Eerst wel, en dat gaf een vervelende druk. Maar mijn zoontje is plots vrij angstig geworden, ook voor dingen die hij eerst niet eng vond (stofzuigers bijvoorbeeld). Wat we nu wel doen om hem te leren alleen te zijn in bed, is even naar de wc gaan na 10 minuten op de stoel zitten ofzo. Zo krijgt hij vertrouwen erin dat we altijd terug komen en dat even alleen in bed zijn niet erg is. Zo overwint hij hopelijk de angst. Smiddags neem ik de baby gewoon mee in de stoel, ga ik daar voeden ofzo terwijl m’n oudste in slaap valt. Ik heb ermee leren omgaan! Steeds verder weg zitten heb ik geprobeerd, maar dat werkte niet niet. Ik hoop dat het bij jou wel slaagt, hoor ook wel succes verhalen

  • 6kids

    Dank je wel! Ja, het is altijd weer zoeken naar wat werkt hè! Af en toe even weggaan en dan weer terug komen is ook een goed idee. Maar ik vind het weer lastig om uit te voeren omdat hij heel snel in slaap is (of lijkt), dus dan denk ik weg te kunnen maar wordt hij dus weer wakker.

  • Assiral

    Ik vind zulke methodes altijd wat lastig. Want eigenlijk wat je doet, is de angst van je kindje bevestigen, mama is ineens weg. Hij valt in slaap met het idee dat jij op zijn kamer bent (en voelt zich daardoor veilig), hij word wakker en je bent er ineens niet meer. En dat is precies wat ze in die fase nou juist niet fijn vinden.

    Wat voor ons beter hielp, was duidelijkheid. We gaan naar bed, mama stopt je in en leest een boekje voor, een kusje en mama gaat naar beneden. Als er iets is kun je roepen dan ben ik er weer voor je. Hij moet leren dat als jij uit zijn kamer loopt dat dat niet erg hoeft te zijn en dat je (als er iets is) er weer voor hem bent.

  • Sas86

    Ja dit! Heel lastige fase, hier ook lang mee geworsteld. Heel lang bij de kleine man gebleven tot hij sliep. Wat bij uiteindelijk werkte was was deur open laten en zelf op de gang rommelen, zodat hij wel wist dat ik in de buurt was. Bij verdriet even troosten, mama is er wel, lekker slapen, etc. En dan volhouden. Is een paar avonden doorzetten maar werkte goed!

  • 6kids

    Klinkt ook als een goed idee. Nu is het: steeds een stukje dichter naar de deur en dan op de gang rommelen maar jij hebt het zitten op zijn kamer dus niet gedaan?

  • 6kids

    Ik snap je helemaal. Want als hij nu wakker wordt komt hij huilend naar beneden. En slaapt hij vervolgens onrustiger voor mijn idee. Het zelf in bed gaan liggen gaat nu wel goed, dat is al een vooruitgang. Maar toen ik net beneden was en blij aan het vertellen was dat het zo goed ging stond hij ineens achter me. Ik neem je tips mee, ga het proberen op die manier. Bedankt voor je reactie!

  • 6kids

    Misschien helpt het ook wel om het benoemen: ik blijf even bij je zitten en dan ga ik naar beneden. En inderdaad dat hij kan roepen als er iets is.

  • Sas86

    Ja ik heb destijds ook vanalles geprobeerd, dus ook vaak en lang op de kamer zitten! Alleen waren de nachten ook vaak nog onrustig, verdrietig wakker worden etc. Dus op een bepaald moment besloten te proberen met alleen inslapen.. dat was bij ons wel echt het moment waarop het beter werd. Mogelijk ook toeval en zal ook weer bij ieder kind anders werken! Het blijft een zoektocht wat werkt!

  • Hopeful2020

    Ik moest zo bij m'n 3 kindjes blijven zitten tot ze sliepen (ze sliepen allemaal samen, toen 4j, 3j en nog geen jaar), van 3 kwartier tot anderhalf uur.. mijn man is eens boos binnengelopen omdat hij het genoeg vond zo. Sindsdien nooit meer bij moeten blijven niet de beste methode natuurlijk hhh. Nu is ons jongste 10 maanden en als ze dan eens alleen slaapt in haar bedje, met steeds terugleggen en troosten, wordt ze na 20 minuten weer wakker omdat ik er niet ben. Ze slaapt nog steeds bij me in bed, maar stiekem geniet ik er wel nog van. Heel veel succes, lijkt mij een goede tactiek om later ook toe te passen als dat nodig zou zijn

  • 6kids

    Haha, ja, mijn man was het ook zat dat ik steeds bij hem lag tot hij sliep. Snap ik ook. Nu duurt het nog langer voordat ik naar beneden kan, maar hopelijk is dat tijdelijk.

    Heerlijk dat je van het slapen met je jongste geniet toch! Het duurt maar zo kort.

  • Momoftwokids

    Zet er een fijnere stoel neer, maak het jezelf gemakkelijk!

    Houd vol, sterkte!!

  • 6kids

    Haha, ja goed idee. Ik heb wel een stoel die beter zit maar die kraakt enorm als ik op sta. Dan ben ik gelijk betrapt...

    Dank je!