Weg willen rennen..

Begrijpelijk hoor, toen mijn zoon geboren werd lagen we ook meer in het ziekenhuis dan thuis, en we hadden nkg 2 kinderen rond lopen en mijn man moest ook gewoon werken, en ik lag met mijn zoon 1,5 uur verder in een ziekenhuis dus ging je ook niet ff snel heen, waren ook best zware tijden boot ons allemaal, de 2 oudste moesten naar school, man moest werken, maar wou ook bij ons zijn, dus hij reed elke dag snel heen en weer, maar was dan ook 3 uur onderweg, en probeerde het voor de Kids nkg leuk te houden, mijn zoon huilde ook alleen maar, op den duur ben je er gewoon ff klaar mee,

Veel sterkte met alles ,

Je zit er door heen heel begrijpelijk.

Kan je niet even iemand anders bij de baby laten kloven en melk meegeven.zodat jij even een dag nacht bij kan slapen

Vind trouwens dat je partner ook wat meer kan doen wat doet hij trouwens.Je kinderen zijn bij opa en oma.Sterkte en kracht voor jou gewenst

Joh wat zwaar voor je! Het klinkt of de psycholoog wel meer naar jullie gezinssysteem mag kijken ipv alleen naar de aangemelde cliënt, dus je man… geef duidelijk je grens aan, en geef aan wat jij nodig hebt om alle ballen hoog te kunnen houden!

Veel sterkte

Ik kan me je gevoel ‘ik wil wegrennen’ heel goed voorstellen. Het is ook echt veel wat jij meemaakt. Sterkte ❤️

Een hart onder de riem❤️

Vanwege haar luchtwegafwijking en nu is gebleken ook een afwijking aan haar long is bv echt nog belangrijker aldus de kinderlongarts. Zal het zeker niet ten koste van alles doen maar voorlopig doorzetten. Ze hoeft niet zo lang meer via de sonde gelukkig!

Vanwege haar luchtwegafwijking en nu is gebleken ook een afwijking aan haar long is bv echt nog belangrijker aldus de kinderlongarts. Zal het zeker niet ten koste van alles doen maar voorlopig doorzetten. Ze hoeft niet zo lang meer via de sonde gelukkig!

Allereerst goed nieuws dat jullie meisje over is geplaatst! Dat is heel fijn!

Verder heb ik al vaker gezegd dat hoe meer je mee blijft gaan in wat je man niet kan, hij het ook niet gaat doen en zal blijven vermijden. Ik weet uit ervaring hoe dat is. Pas toen mijn man mij (naast mijn therapie) een schop onder mijn kont ging geven ging het beter met mij. Hup, de twee oudste kinderen naar je man. Hij kan heus wel voor ze zorgen. Daarnaast zou ik overwegen te stoppen met kolven. Jij moet nu eerst voor jezelf zorgen en jezelf en je dochter op 1 zetten. De rest redt zich wel.

Het klinkt misschien allemaal heel hard, maar zo bedoel ik het niet. Wij moeders hebben de neiging om onszelf op de laatste plaats te zetten. In onze ogen gaan onze kinderen, ons gezin, het huishouden, het werk en overige familie/vrienden voor onszelf. Dat is natuurlijk niet zo. Als je zelf niet goed in je vel zit, dan hebben de kinderen, het gezin etc. helemaal niets aan ons. Tijd dus om jezelf op de eerste plek te zetten. Schakel hulp in voor jezelf. Laat je ondersteunen. Ook door je man!

Heel veel sterkte maar wat een goed nieuws dat ze weer van ic is !

Heel veel sterkte ❤️

Wij hebben ook een ic periode gehad. Was zwaar. Maar herken dat ook bij jou. Ik heb er toen voor gekozen om flesvoeding te geven. Dat gaf minder stress en mij meer energie. Maar ik begrijp ook dat je wel de bv wilt blijven geven hoor. Dit was alleen mijn positieve ervaring ervan. Ik hoop zo dat de zon weer mag gaan schijnen bij jou. En dat de kleine zich snel beter voelt. Dikke knuffel

Als het kolven te zwaar word stop ermee. Het heeft mijn kraamperiode bij mijn eerste kind ook verpest. Wij zaten ook in het ziekenhuis en k heb het tot bijna 3 maanden volgehouden. Toen ik stopte voelde ik me weer mens in plaats van een melk machine. Als je het emotioneel aan kan zou ik het alleen aanmoedigen maar als je er net zo doorheen zit als ik destijds.. stop gewoon. Baby gaat ook groot worden met kunstvoeding. Daarnaast krijg jij dan ook meer bewegingsvrijheid dus een stukje van jezelf terug. En daar heb jij maar hebben ook je baby en kinderen meer aan.

Heel veel sterkte in ieder geval. 💐

Strekte ❤️

Rustig aan ❤️