Klaar met baby`s en uitkijkend naar de toekomst

Hi dames! Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets heb geschreven. In 2019 ben ik toch ongepland zwanger geraakt terwijl ik eigenlijk al klaar was met baby's. Toen ik eenmaal mijzelf erop had ingesteld dat nr4 erbij zou komen, kreeg ik bij 12 weken zwangerschap het nieuws dat het hartje gestopt was met 10 weken, missed abortion dus. Dit was een heel verdrietig moment en als ik eraan denk moet ik mijn tranen bedwingen, maar ik heb er wel vrede mee dat het zo is gelopen. Het mocht niet zo zijn. 

Ook heb ik een belangrijke stap genomen en dat is mijn moeder achter mij laten. Ze zoog al mijn energie en bracht teveel drama, negativiteit en problemen in mijn leven. Nadat ik mijn grens had getrokken en had gezegd dat ik niet verder in wilde gaan op een discussie is ze boos geworden en heeft het contact verbroken. Dit is niet de eerste keer dat het contact verbroken is. De eerste keer had ik het contact verbroken, omdat ze teveel stress bracht tijdens mijn eerste zwangerschap waardoor ik meer dan 20 harde buiken op een dag kreeg. Om mijn baby te beschermen (en mijzelf) heb ik toen het contact verbroken. Deze keer heeft zij dat gedaan. Ik denk ook dat dit het beste is voor mij en mijn gezin. Zij is emotioneel niet stabiel. Mocht ze in de toekomst weer toenadering zoeken dan weet ik niet of ik dat toe zal laten, want alleen al bij dat idee krijg ik een heel naar gevoel in mijn buik. Ik zal dus moeten accepteren dat ik geen moeder of vader heb waar ik op kan rekenen en bij terecht kan. Is dit een gemis? Jazeker. Is dit iets wat mij zal overheersen? Absoluut niet! Mijn leven is goed, rustig en zonder drama op het moment. Ik heb mijn gezin en een paar vriendinnen waar ik erg gelukkig mee ben. Dit wil ik dus graag zo houden.

Inmiddels ben ik sinds 3 maanden ook gestopt met borstvoeding geven aan de jongste. Wat een verademing na bijna 5 jaar aaneengesloten borstvoeding te hebben gegeven! Jammer genoeg hangen mijn, toch al niet grote borsten, er sindsdien wel erg zielig bij. Alle volume is eruit! Je zou het bijna niet geloven bij een A-cup, maar het kan. Nu krijg ik dus de vraag van mijn oudste waarom mijn borsten zo klein zijn geworden... kleiner dan ze al waren.... tja, mama geeft geen titi (borst) meer en dan gebeurt dat. Ook is mijn 'bubbly belly' erg grappig voor de kinderen. Het is niet kwetsend, het is een feit en ze bedoelen het niet gemeen. 

Nu ben ik een behoorlijke ijdeltuit en nooit echt tevreden geweest met mijn lichaam (vooral mijn borsten vond ik altijd te klein) en de zwangerschappen hebben mijn lichaam ook geen goed gedaan. Ik kan gaan sporten tot ik een ons weeg, maar dat zal mij niet helpen met mijn buik en de losse huid. Na lang wikken en wegen heb ik nu het besluit genomen om ook aan mijzelf te denken en te gaan sparen voor plastische chirurgie in Colombia (ik woon daar vlakbij). Mijn man vindt dat ik het niet nodig heb, maar ik wil mij gewoon voor het eerst in mijn leven eens echt lekker in mijn eigen lichaam voelen. Gelukkig steunt mijn man mij wel en snapt hij dat ik dit echt voor mijzelf wil doen. Na heel veel research gedaan te hebben naar goede chirurgen ben ik van plan om een borstvergroting, liposuctie, tummy tuck en een brazilian butt lift te gaan doen. Kortom, een mommy makeover. Ik heb er zoveel zin in! I'm looking forward to be snatched!

Ik kan werkelijk zeggen dat ik gelukkig en dankbaar ben dat ik 3 gezonde, vrolijke en gelukkige kinderen heb. Mijn relatie gaat nu ook heel goed en met de jaren lijkt het beter te gaan. Irritaties zullen er altijd zijn, maar we weten dat we van elkaar houden en voor elkaar en onze relatie vechten. Ik kijk echt uit naar de toekomst met mijn gezin en alles wat er op ons pad gaat komen.