Wat kan ik toch verdrietig worden van nieuws

Soms kan ik mij zo verdrietig voelen als ik het nieuws lees. Dat de tranen ook echt bij mij in de ogen staan. Het gaat dan vooral om situaties waarbij kinderen betrokken zijn. En als die kinderen dan ook nog eens in dezelfde leeftijdscategorie zitten als mijn eigen kinderen, dan voel ik die steek nog harder. Zo las ik net dit artikel: https://www.nu.nl/binnenland/5395574/moeder-vervolgd-doden-zeven-maanden-oude-baby-in-rotterdam.html. Ik kan mij gewoon niet indenken waarom een persoon een ander iets aan zou willen doen, laat staan een moeder die haar kindje iets aandoet? Ik kan daar gewoon niet bij met mijn hoofd. Ook zie ik dan meteen het lieve koppie van mijn eigen baby en dan voel ik zo'n verdriet voor die baby. Waar was de liefde die hij verdiende en waar was de bescherming van een moeder die hij zou moeten hebben? Laatst las ik ook blogs op bb waar ik zo verdrietig van werd dat ik niet eens kon reageren. Aan de andere kant ben ik ook zo dankbaar dat mijn kinderen gezond zijn en opgroeien in een gezin waar van hun gehouden wordt. Ik zit nu op werk, maar wat zou ik nu toch graag even mijn kleine meisje tegen mij aanhouden... Nog eventjes en dan heb ik mn kindjes weer bij mij en maken ze mij weer helemaal gek met hun gekakel en gekrijs. Wat hou ik toch van mijn aapies!

1623 x gelezen, 2

In Overig

02/08/2018

reacties (0)

.FamilyFirst 02/08/2018

verschrikkelijk he, snap je niet dat iemand een kind iets kan aan doen , ik kan daar ook zo verdrietig van worden, en wil mijn kinderen dan vast pakken en nooit meer los laten, ook al maken ze mij dagelijks ook knettergek haha.
3Blessings 03/08/2018

Ja en ik kan soms zo bang worden. Dan besef ik dat het niet altijd een gegeven is dat een ouder zijn/haar kinderen ziet opgroeien en kinderen ziet krijgen. Dan denk ik bij mezelf, 'wat is mijn moeder toch een bofkont!'. En dan bid ik heel hard dat mijn kinderen een gelukkig en gezond leven mogen leiden (waar wij als ouders deel van mogen uitmaken).
Lillybell 02/08/2018

Je hoort het steeds vaker he, dan er kleine kindjes iets wordt aangedaan. Krijg er altijd kippenvel en een wrang gevoel van. En gezonde kindjes, voor vele zo vanzelfsprekend, maar tegelijk zo een groot wonder
3Blessings 03/08/2018

Ik kan ook maar niet begrijpen hoe iemand een leven iets vanzelfsprekends kan vinden. Een persoon heeft maar 1 leven. Wie ben jij om dat een ander af te nemen? En dan ook nog een onschuldig en hulpeloos kind? Ik kan er gewoon niet bij met mijn hoofd.
DeVriesjes 02/08/2018

Oh ja vreselijk. Als je dat leest breekt je moederhart 😢
3Blessings 03/08/2018

Ugh! Echt zo naar die berichten! En het lijkt alsof de kranten ed. het ruiken, want overal zie ik berichten van kinderen die iets is aangedaan of zijn verdronken. Is er een stijging of is dit sensatiedrang?
Vayenn 02/08/2018

Daarom kijk ik geen nieuws meer en lees ik geen kranten meer.

Ik word er ook zo in en in verdrietig van. Mijn moederhart huilt bij het lezen of zien van bepaalde berichten.😭
3Blessings 03/08/2018

Ja echt hoor. Ik heb al een paar keer zitten huilen door een nieuwsbericht. Ik zou willen dat ik dat kon doen, maar dat kan ik niet maken. Het past niet bij mij en het kan echt niet ivm mijn werk. Ik moet geinformeerd blijven van ontwikkelingen.
Jessplus1 02/08/2018

Ja het nieuws kan soms echt vreselijk zijn. Kan er ook niet bij met me hoofd waarom mensen elkaar toch zoveel pijn doen. Een moeder/vader die haar/zijn kindje pijn doet is al helemaal vreselijk.

Het moment dat ik je blog las begon mijn mannetje in me buik flink druk te bewegen...... hij voelt kennelijk ook hoe verdrietig ik ervan wordt.

Als ik een paar dingen kon veranderen zou het wel zijn dat de ziekte met een k niet meer voorkomt, dat ieder stel die een kindje wilt super snel en makkelijk zwanger raakt en dat we veel beter en met meer liefde en respect met elkaar omgaan.

De wereld is al hard genoeg.

Jou blog zegt echt veel over hoe ik me voel als ik naar het nieuws luister en kijk of op internet iets heftigs lees.

😭😭
3Blessings 03/08/2018

Gek he, hoe baby's in de buik al op jouw gemoedstoestand reageren. Ik zou ook willen dat dat veranderd kon worden. Jammer genoeg hebben we dat niet onder controle.Het gevoel wordt bij mij met de jaren sterker en sinds ik moeder ben nog erger. Ik kan zelfs bepaalde films niet meer kijken terwijl dat voorheen geen probleem was voor mij. Ik denk dat relativeren een stuk makkelijker ging. Nu betrek ik dingen veel meer op mijn gevoelens en liefde voor mijn gezin.
Jessplus1 03/08/2018

Ja precies, heb ik ook last van en dan te bedenken dat het kindje nog niet eens uit me buik is.

Denk nu al vaak super lang en goed na over de keuzes die ik maak, of die wel goed zijn voor me kindje.

Normaal maakte ik altijd super snel en eenvoudig keuzes, nu denk ik er dus veel meer bij na.

En als het nieuws gaat over bijvoorbeeld ongelukken waarin kinderen betrokken zijn vind ik dat veel erger dan normaal en denk ik meteen aan me eigen kindje.

Normaal vond ik ongelukken met kinderen ookal erg maar nu voelt het heel anders.