En toen waren we weer een half jaar verder (vooruit een half jaar en 2 dagen :P) En ik besef me dat ik over Zonnetje heel wat minder schrijf dan over haar grote zus. Hoe zou dat toch komen ;) ms een beetje tijd tekort.
Het komt denk ik ook doordat ze een heel makkelijke baby is. Nog geen nachtwakes gehad met haar, nog geen overmatige krijsbuien die niet binnen 10 minuten konden worden opgelost en bijna nooit een ontevreden meisje. Elke morgen worden we door haar begroet met een grote glimlach en enthousiast getrappel. Ze kijkt je dan aan met van die vriendelijke grote ogen alsof ze wil zeggen, goede morgen mamma, fijn dat ik weer bij je schijnen mag :-) We genieten nog altijd van onze borstvoedingsmomentjes samen. Zo genoegelijk en warmpjes bij elkaar. Met grote ogen kijkt ze me aan terwijl ze gulzig drinkt. Ik hoop zo dat we er nog een lange tijd van mogen genieten want in mijn ogen is het een heel bijzondere gebeurtenis. Eindelijk is de productie dusdanig op elkaar afgestemd dat ik ook nog wat extra op een dag kan kolven voor mijn werk en er na elke voeding een tevreden baby vrolijk naar me lacht. Vanaf dat Juune 4 maanden was heb ik meer dan eens op het punt gestaan om te stoppen. Ze had er gewoon niet genoeg aan en was ontevreden na een voeding. Maar de aanhouder wint en sinds ze 5,5 maand is, heb ik weer genoeg :-D Haar zus heeft bijna 8 maanden gehad, zullen wij dit evenaren?? Of misschien zelfs er over heen gaan? Ik hoop het :D
Ze is een makkelijke eter en vol verwachting en soms verbazing eet ze haar hapjes op. Het is heel vreemd om bijna geen bijzonderheden over haar te hebben, geen dingen die opvallen. Behalve dan hoe goed ze het doet en hoe makkelijk ze is. Iedere keer denk ik, oei het zal nog wel komen. Maar ze is inmiddels 6 maanden en nog altijd geen problemen gehad. Nou ja, productieproblemen met de bv, dat wel, maar door goed samenwerken en een beetje medicatie is dat nu helemaal goed!
Zonnetje is met haar 6310 gr en 64,5 cm een kleine baby maar zo groeit heel goed in haar lijn mee. We maken ons dan ook geen zorgen en vinden het eigenlijk alleen maar makkelijk dat ze nu nog makkelijk in maatje 62 past en dus lang met haar kleren doet :D
Sinds een paar dagen is ze uit haar wiegje gegroeid en ligt ze (voorlopig) in een campingbedje (wel met een ledikantenmatrasje) totdat pappa haar bedje af heeft. Het enige waar we momenteel tegenaan lopen is dat het afbouwen van het inbakeren niet wil vlotten. Iemand daar tips voor?
Hier nog een foto van ons Zonnetje

Lieve knuffel van ons :)
reacties (0)